Winter love [Yoann Gourcuff]

Alicia

‘Serieus waarom gaan we koken, we kunnen net zo goed iets bestellen of in het restaurant van het hotel gaan eten. En bovendien, dankzij jou zijn mijn nieuwe schoenen naar de klote! Stomme rot sneeuw.’ Zei Verona koppig. ‘Zeik gewoon niet zo, ik wil zelf koken dus dat gaan we doen ook. En over die schoenen, je had ook andere aan kunnen doen. Muts. ’zei ik geïrriteerd. Verona is een lui, verwend kind. Het liefste laat ze iedereen alles voor haar doen omdat ze niks gewend is. Maar ondanks dat houd ik wel van haar. ‘Maar wat wil je gaan maken dan? Ik heb geen zin in een of andere vieze pasta.’ Zuchtte Verona en ze keek me een tikkeltje arrogant aan. ‘Zeik gewoon niet zo, het enige wat jij in het restaurant eet is een pasta. ‘ Zei ik verontwaardigd en ik bekeek de paprika’s zorgvuldig. Het moeten natuurlijk niet van die oude dingen, verrimpelde dingen zijn. ‘Ja die zijn tenminste lekker, snap dat dan.’ Zei Verona en ze liep met een boos gezicht weg. ‘Oke Verona stel je niet zo aan! Als je iets anders wilt eten dan doen we dat wel.’riep ik wanhopig. Verona kwam terug met een bigsmile. ‘Ik wil pizza eten, dat is véél beter dan pasta.’ Zei Verona en ze liep naar de diepvries. ‘Lieve schat, we gaan zelf een pizza maken.’ Zei ik en ik liep de andere kant op. Sommige mensen zijn echt te dom voor woorden.

‘Waar is de kaas?’ vroeg ik en ik keek naar alle spullen die op het aanrecht lagen. ‘Eh, die had jij toch gepakt?’vroeg Verona terwijl ze lui op de bank lag. ‘Veer! Die zou jij mee nemen!’ Riep ik en ik ging naast de bank staan. ‘Serieus, ga maar terug naar de winkel en haal die kaas op.’zei ik en ik trok Verona omhoog. ‘Nee, ik ga niet. Jij wilt zelf koken dus doe het zelf maar.’ Zuchtte Verona en ze liet zich weer op de bank vallen. ‘Bitch.’siste ik en ik liep de kamer uit. Stomme Verona, stomme luie muts dat het is. Nu kan ik weer door de kou heen gaan, alleen maar omdat Verona zo’n luie donder is.

Ik liep richting de kaas maar voor ik het wist lag ik op de grond door al het water wat er lag door de gesmolten sneeuw wat van de schoenen af kwam. ‘Au. Verdomme.’ Mompelde ik en ik wreef even over mijn pols heen, die had tenslotte de klap op moeten vangen. ‘Oh gaat het?’ Hoorde ik een melodieuze stem zeggen. Ik pakte zijn uitgestoken hand vast en hij trok me omhoog. Ik keek in zijn prachtige groen/bruinachtige ogen. ‘Ik eh. Ik moet gaan.’ Mompelde ik en ik liep weg. Ik keek goed naar de vloer zodat ik niet nog een keer uit zou glijden. Serieus, zijn gezicht straalde een en al perfectie uit. Ik draaide me nog even een keer om, om naar hem te kijken. Hij had een verbaasde blik in zijn ogen. Hij zal zich wel verbazen over hoe lelijk ik ben. Ik pakte snel de kaas uit de koeling en liep naar de kassa toe. Ik legde mijn kaas op de band en wou er een balkje tussen leggen. Ik botste tegen iemands hand aan en draaide me verontschuldigend om. ‘Sorry.’zei ik en ik zag wie het was. De jongen van net. Ik voelde mijn wangen roder kleuren en draaide me weer snel om. ‘Je was wel snel weg net.’ Zei hij met zijn prachtige stem. ‘Ja ik had haast.’ Mompelde ik en ik bleef vooruit kijken. ‘Draai je eens om, je bent prachtig genoeg om naar te kijken.’ Fluisterde hij en hij draaide me om. ‘Wat is je naam?’ vroeg hij zacht. ‘Alicia, en jij?’ mompelde ik. ‘Yoann.’ Zei hij met een brede glimlach. Toen hij zijn naam zei begon er een lampje te branden. Dit is niet zomaar een Yoann, nee dit is Yoann Gourcuff. Ik was aan de beurt dus ik rekende mijn kaas af en wachtte even op Yoann. Nadat hij zijn boodschappen had afgerekend liepen we samen naar buiten. ‘Hoe gaat het nu met je pols?’ vroeg Yoann met een gemene grijns. ‘Dat is gemeen, je lacht me gewoon uit.’ Zei ik verontwaardigd en ik duwde Yoann weg. Door de sneeuw gleed hij uit en nam hij mij mee in zijn val. Ik belandde boven op Yoann en ik keek hem geschrokken aan. Ik probeerde op te staan maar omdat de grond zo glad was gleed ik nog een keer uit en belandde ik weer boven op Yoann. ‘Sorry.’ Mompelde ik en ik voelde het bloed naar mijn wangen stijgen. ‘Maakt niet uit hoor, ik vind het best lekker liggen zo.’ Zei Yoann met een grijns. Ik gaf hem een stomp tegen zijn schouder en krabbelde toen voorzichtig overeind. Ik liet Yoann op de grond liggen en liep weg. ‘Ah Alicia wacht nou, het was maar een grapje!’ Riep Yoann en ik voelde een arm om mijn middel. ‘Weer vriendjes?’ vroeg hij en hij keek me met zijn prachtige groene ogen aan. Ik kon gewoon geen nee tegen hem zeggen. ‘Natuurlijk.’ Glimlachte ik. Yoann keek even naar mijn lippen en keek me toen recht in mijn ogen aan. ‘Je lippen zien blauw van de kou.’ Zei hij bezorgd. ‘Dan moet ik maar haast maken.’ Mompelde ik en ik wou weglopen. ‘Ik heb een veel betere manier om je lippen op te warmen.’ Zei hij zacht en hij drukte zijn lippen op die van mij. ‘Dat is ook een optie.’ Mompelde ik toen Yoann de kus had verbroken. We liepen hand in hand verder. ‘Waar moet je heen?’ vroeg Yoann met een glimlach. ‘Naar dat hotel!’ Zei ik en ik wees ernaar. ‘Je bent hier op vakantie?’ vroeg Yoann en ik zag de bedroefdheid in zijn ogen. ‘Helaas wel.’ Mompelde ik. ‘Dan zorgen we er maar voor dat de tijd dat je hier nog bent een perfecte tijd wordt!’ Zei Yoann met een grijns en hij drukte zijn lippen weer op die van mij. Ja op zo’n manier wordt het inderdaad perfect.