Hoofdstuk 5

Ik werd wakker in de vroege ochtend en ik keek op mijn IPod, het was zes uur alweer. Ik keek naar de ramen en zag een lichtstraal naar binnen vallen, ik deed het gordijn een stukje open zodat er nog wat licht naar binnen viel. Daar zag ik Tom zitten, hij zat met zijn hoofd tussen zijn knieën. Het leek net of hij zo had geslapen, ik keek naar Sara en zag dat ze nog diep in slaap was. Ik dacht na.
‘Zou hij willen dat ik naar hem toe kom’? dacht ik, ‘of zou hij alleen willen zitten’.
Ik dacht er lang over na en keek noch eens naar buiten, maar hij was al opgestaan en liep naar binnen. Ik trok mijn kleren aan en pakte mijn tas weer in, al mijn spullen voor school deed ik in mijn voorvak zodat niemand mijn persoonlijke spullen kon zien. Ik was bang dat ik nooit meer ergens een huis zou hebben, die ik mijn thuis kon noemen. Natuurlijk vond ik Tom aardig , en ik vond het lief van hem dat ik bij hem mocht slapen maar dit zou nooit mijn thuis zijn. Ik deed de deur op een kiertje en zag hem in de keuken staan, hij had geen T-shirt aan. Alleen een korte capri broek, hij was zijn ontbijt aan het maken. Ik deed de deur verder open en ging ook naar de keuken.
‘Hoi Emma’ zei hij
Ik schrok, hij kon me nog niet eens zien.
‘Hoe wist je dat ik het was’ ? vroeg ik
‘Nou je voetstappen zijn iets lichter dan die van mijn broer’ zei hij, ‘Zwaar sarcasme’!’En je kon Sara niet zijn want zelfs die loopt harder dan jij’.
‘Oké goed genoeg’ zei ik, ‘’Mag ik een glas’?
‘Jij mag een glas’ zei hij, ‘wat wil je in dat glas’?
Hij pakte een glas uit het kastje en maakte al een beweging om naar de koelkast te lopen toen ik het glas uit zijn handen pakte.
‘Ik kan zelf wel iets inschenken’ zei ik
Hij raakte lichtjes mijn handen aan en ik bloosde hevig, ik draaide me weg en liep naar de koelkast. Hij kon ook niks meer tegen me zeggen want een paar seconden daarna kwam zijn broer binnen. En inderdaad, hij stampte héél erg hard.
‘Goeie morgen’ zei hij
‘Goeie morgen’ zeiden Tom en ik
‘Oh’ zei hij, ‘sunshine is ook wakker’
‘Goeie morgen allemaal’ zei Sara
‘Goeie morgen’ zeiden we tegelijk
‘He Sara kun jij Andrea wakker maken’? vroeg Tom aan haar
‘Dat gaat hem niet worden’ zei ze, ‘Ze is terug naar huis gegaan, omdat ze boos op ons is’.
‘Ons’ zei ik nog een keer, ‘Mij en Sara’
‘Oke’ zei hij, ‘wat willen jullie voor ontbijt’?
‘Goeie morgen’ zei de ‘moeder’ van Tom en Jasper, ‘Jullie zijn vroeg wakker’
‘Ach ja ’ zei Tom
‘Ach ja’ zeiden Sara en Ik
‘Ik was toch al wakker’ zei Jasper
‘Wat wil je voor ontbijt mam’? vroeg Hij
‘Eieren dank je’ zei ze
Ik dacht na over hoe lang het al geleden was dat ik mam had gezegd, ik werd er verdrietig van , en ik vreef nog een beetje in mijn ogen. Ik deed net of ik gaapte.
‘Ik ga noch even naar mijn kamer’ zei ik
‘Ik ga haar even achterna’ zei Sara
Ik ging op bed zitten en Sara kwam naast mij zitten, ze sloeg een arm om mij heen en ik legde mijn hoofd op haar schouder.
‘Sooo…rry’ zei ik
‘Maakt niet uit kan gebeuren’ zei Sara
‘Ik kan er gewoon niet tegen dat ik nu even helemaal geen familie meer heb’ zei ik, ‘Maar ik zal ze vinden en ik weet dat ze nog niet dood zijn’.’Dat voel ik’.
‘Ik weet het’ zei Sara, ‘Maar laten we nu even gezellig doen en weer terug gaan je kunt beter maar iets gaan eten’.
‘Je hebt gelijk’ zei ik
Ik droogde mijn tranen en zette een glimlach op. We gingen de kamer weer binnen, en gingen weer zitten. Tom draaiden zijn hoofd naar mij en ik zag dat hij een schuldgevoel had. Maar ik probeerde een kalmerende blik naar hem toe te … zenden. We aten in stilte, en dronken het drinken. Toen we klaar waren was het tijd voor school dus pakten we onze spullen en de fietsen. Tom, ik en Sara fietsten naast elkaar . Dus moest Jasper noodgedwongen in zijn eentje fietsen.
‘Hé Emma’ zei Sara, ‘Zit je naast me met geschiedenis’?
‘Ja is goed’ zei ik, ‘Tom heb je dan ook geschiedenis?
‘Ja ’Zei hij, ‘Maar ik ga wel achter jullie zitten’
‘Oké’ zei ik
‘Hé Emma’ zei hij
‘Ja’ zei ik
‘Nee niks’ zei hij
‘Oké’ zei ik
We zetten onze fietsen in het fietsen rek en liepen naar ons klaslokaal. Daar zagen we Jasper al zitten, hij was vooruit gefietst. Hij zat naast Grace en palmde haar helemaal in, hij bond haar om zijn vinger. Andrea zat naast Grace, ze glunderde zo blij was ze. Dat zij,Andrea compela, vriendin was van de populairste meiden van school.
‘Laten we daar achterin gaan zitten’ zei ik
‘Oké’ zei Sara
Tom bleef staan midden in het gangpad, ik zag dat hij zich ergens op concentreerde en ik hield mijn mond. Maar het duurde wel erg lang en ik begon nu wel te zeuren.
‘Kom je Tom’ zei ik
Hij keek me verward aan, en toen hij op zich heen keek zag ik een blik op zijn gezicht. Hij schaamde zich.
‘Ik kom’ zei hij
Hij liep met ons mee naar achteren en daar was nog een rij van drie vrij. We gingen daar zitten en wachtte tot de les begon. Ik wachtte tot de pauze, zodat ik hem met Sara alleen kon spreken. We gingen aan het achterste tafeltje zitten en begonnen te fluisteren.
‘Zo Sara’ zei hij, ‘Jij hebt dus ook een gave’
‘Ja’ zei ze
‘Wat is dat voor gave dan’ zei hij
‘Wacht heel even met die vraag’ zei ze, ‘Heb jij hem vertelt dat ik een gave heb’?
‘Nee ik zou er dan ook bij hebben gezegd wat voor gave je hebt’ zei ik
‘Das waar’ zei ze,’ maar hoe weet jij het dan’
‘Ik kan alleen de gedachten lezen van mensen met geen gave’ zei hij, ‘Dus die van Emma is ook sterker dan die van mij’
‘Ik voel me hier niet veilig genoeg om het hier over te hebben’ zei ik,’Laten we naar onze volgende les gaan’.
‘Oke’ zei Sara, ‘Dat is gym’.
We liepen naar de gymzaal en gingen daar voor zitten.
‘Maar die van Jasper’ begon ik, ‘Is die dan sterker’?
‘Niet echt bij hem en mij is het het zelfde’ zei hij
‘Maar hij kon het ook bij mij doen’ zei Sara
‘Ja maar het kan ook als iemand nog niet beseft dat die gene een gave heeft, jij besefte wel dat er iets anders was maar besefte niet meteen dat het een gave was’.’Maar even iets anders, wat is jou gave dan’?
‘Ik kan dingen laten doen wat ik wil’ zei Sara, ‘Bijvoorbeeld als ik een glas met drinken wil, denk ik daar sterk aan en even later vliegt het door de lucht naar mij toe’.
‘Indrukwekend’ zei hij,’dus we hebben iemand die gedachten leest, iemand die in het verleden kan kijken en iemand die voorwerpen kan laten doen wat ie wil’.
‘We zijn me toch een stel’ zei ik
‘Ja zeker’ zei een stem
We schrokken en keken achter ons, daar stonden Grace en Jasper.
‘Wat heb je gehoord broer’ vroeg Tom
‘Niks bijzonders’ zei hij
Maar hij lachte angstaanjagend, gewoonweg eng om te zien.
‘De les gaat zo beginnen’ zei hij
‘Wij gaan naar binnen’ zeiden Sara en ik
We liepen naar binnen en begonnen ons om te kleden, na een paar minuten waren alle meiden binnen en konden we aan de gym les beginnen. Na gym hadden we nog een les en dan de grote pauze. In de grote pauze gingen we buiten zitten, afgelegen van de andere mensen.
‘Zou je broer veel gehoord hebben’? vroeg ik
‘Ik weet het niet’ zei hij, ‘Zoals ik al zei’
‘Ja ik begrijp het’ zei Sara
‘Maar waar kunnen we nu eens rustig praten’ vroeg ik
We dachten allemaal een paar seconden na, totdat Sara met een goed idee kwam.
‘Als we nu eens naar jou oude huis gaan’ zei Sara,’daar is toch niemand’
‘Oké’ zei ik

Na school belde Sara en Tom hun ouders en belde dat ze wat later kwamen en dat ze met mij meegingen. Sara vroeg ook of ik misschien mee mocht naar haar huis, zodat ik daar kon slapen.
Toen iedereen mocht pakten we onze fietsen en gingen we naar mijn huis, Jasper hadden we niet meer gezien en dus ook niet kunnen zeggen dat Tom met ons mee ging. Toen we bij mijn huis aan kwamen pleurde we onze fietsen mee en gingen naar de kelder. Bij de kelder kregen we de deur nu sneller open omdat Sara mee was, we sloten de deur snel achter ons dicht en gingen op de vloer zitten.
‘Kijk Sara’ zei ik, ‘Deze ketting kreeg ik toen ik hier was alleen met Tom’.
‘En deze kreeg ik’ zei Tom, ‘En daar komt die van jou’
En hij had gelijk, een paar seconden nadat hij dat gezegd had kwam er ook een ketting naar Sara toe.
‘Maar wat gebeurt er als ik hem om doe’ vroeg Sara
‘Niks’ zei ik, ‘Alleen je gave wordt sterker’
‘En als je hem nou niet wilt’ vroeg ze
‘Probeer hem eens af te krijgen’ zei Tom
Sara probeerde hem af te doen maar het lukte niet.
‘Hoe kan dat’ vroeg ze
‘Weten we niet’ zei ik
‘Je kunt hem niet af krijgen’ zei hij
‘Alleen als je echt gelooft dat je geen gave hebt’ zei ze, ‘Maar dan kan Jasper je gedachten lezen’
‘Inderdaad dus dat probeerde we niet’ zei ik
‘Maar kun je me jou gave eens laten zien’ vroeg ze
‘Oké’ zei ik, ‘Maar ik kan het niet lang’
Ik concentreerde me op wat er gebeurd was in deze kamer en ik was er al gouw, ik projecteerde het zodat Sara en Tom het ook kunnen zien.
‘Oh’ zei Sara
‘OMG’ zei Tom
‘Ik kan niet meer’ zei ik
‘Stop dan Emma’ zei Tom
‘Ja stop dan Emma’ zei Sara
‘Maar ik kan niet stoppen’ zei ik
‘Wat’ zeiden ze
‘Ik kan niet stoppen’ zei ik, ‘Iets houd me tegen’
‘Hoe lang hou je het nog vol’ vroeg Tom
‘Niet lang meer’ zei ik
Toen ik het laatste woord zei viel ik flauw, en werd het zwart voor mijn ogen.


‘Aaaaaaah’ kreunde ik
‘Emma’ riepen stemmen
Ik probeerde recht te komen zitten, maar het lukte niet. Iemand legde een extra kussen in mijn rug.
‘Tom slaap maar hier’ zei iemand ,’dan hoef je niet door het donker’
‘Dank u wel’ zei Tom,’dat vind ik erg fijn’
‘maar je moet me iets vertellen’ zei ze, ‘Is ze je vriendinnetje’?
‘Nee’ zei hij, ‘Tenminste niet zover ik weet’.
‘Aaaaaaah’ kreunde ik nog een keer
Iemand rende naar me toe en knielde naast me neer
‘Emma hoor je me’ riep Tom
‘Jaaaaaha’ kreunde ik
‘Hoe voel je je ’ vroeg Sara
‘Prima’ kreunde ik,
Ik hield mijn duim omhoog.
‘Grappenmaakster’ zei Tom
‘Waar ben ik’ vroeg ik
‘Bij mij thuis’ zei Sara
‘Rustig maar’ zei Sara’s moeder
Ik viel weer in slaap en het werd weer zwart voor mijn ogen.
Het was 1 uur toen ik weer wakker werd, ik zag vaag een schim in het donker.
‘Wiiieeeeee beeeee…..jij’? kreunde ik
‘Ga maar weer verder slapen’ zei de geruststellende stem van Tom
En met die stem viel ik in een diepe slaap.