6.

Na een uurtje zit ik met mijn rug tegen de muur achter het podiumpje en Liam ligt in mijn armen te slapen. Voorzichtig strijk ik met mijn vingers over zijn blote arm heen en druk een kus in zijn haren. Liam kreunt zachtjes en draait zich om, nu ligt hij met zijn gezicht naar mij toe.
Wanneer Liam wakker word kijkt hij verwart om zich heen, maar als hij mij ziet krijgt hij een glimlach op zijn gezicht.
“Dank je, dat je bleef,” zegt Liam zachtjes en ik knik.
“Is goed hoor, als ik weg was gegaan dan had je hier nu alleen gezeten en dat zou ik echt niet kunnen trekken,” zeg ik en Liam glimlacht.
“Waarom niet?” vraagt Liam en ik kijk hm bedenkelijk aan.
“Geen idee. Ik wil gewoon jou verdriet niet op mijn geweten hebben en al helemaal niet als er iets met je was gebeurt als ik wel naar huis was gegaan,” antwoord ik en Liam kijkt me lachend aan. Ik laat Liam los en hij rekt zich uit, hij knakt zijn botten en bij iedere knak vertrekt mijn gezicht van de pijn.
“Wat is er?” vraagt Liam als hij mijn gezicht ziet.
“Dat geluid. Vreselijk,” antwoord ik en Liam kijkt me grijnzend aan. Liam gaat dichter bij mij zitten en houd zijn handen bij mijn oor en knakt ze.
“Liam!” gil ik en ik duw lachend zijn handen bij mijn gezicht vandaan.
“Ja?” vraagt Liam en hij kijkt me met een onschuldige blik aan. Ik schud mijn hoofd en sluit mijn ogen, ik laat me tegen de muur aanleunen en gaap.
“Is Scar moe?” vraagt Liam met een kinderstemmetje en ik knik langzaam.
“Slaap dan maar wat,” fluistert Liam en ik voel dat hij zijn armen om mij heen slaat en mij tegen hem aantrekt waardoor ik met mijn hoofd op zijn borst lig.

Na zo’n drie uur staan we buiten het gebouw te wachten op een taxi en rits ik mijn vest ietsje dichter. Liam kijkt me lachend aan en ik glimlach.
“Dat jij het niet koud hebt,” zeg ik zachtjes en Liam schud zijn hoofd. Met open mond kijk ik hem aan, het enige wat Liam draagt is een kniebroek en een blouse, en het is ook niet bepaald windstil.
“Nee, maar jij zo te zien wel. Kom hier,” zegt Liam lachend en hij slaat zijn armen om mij heen. Glimlachend sla ik ook mijn armen om hem heen en ik voel hoe zijn adem zachtjes in mijn nek blaast.
“Dank je,” fluistert Liam als we elkaar weer loslaten en ik kijk hem vragend aan.
“Voor vandaag,” zegt Liam glimlachend en ik knik.
“Is goed hoor, ik vond het wel leuk,” zeg ik en Liam lacht zachtjes.
“Zou ik misschien je nummer mogen?” vraagt Liam en ik knik met een vragende blik in mijn ogen.
“Dan kunnen we nog eens een keertje afspreken en dan kan ik ook River-Ellie ontmoetten,” zegt Liam terwijl hij zijn gsm aan mij geeft.
“Tuurlijk, lijkt me leuk,” zeg ik en ik zet, net als Liam, mijn nummer in zijn gsm.