In een hoekje

Wat gaan we doen zei een vrouw. We meldden het aan Defoe. Defou heeft een hogere rang dan de andere en onder hem is Grigar en onder hem de rest .Ze gaan naar Defoe en zeggen dat Lok met het boek ervandoor is gegaan en er een meisje tegenstribbelde. Defoe wordt boos en schreeuwt kunnen jullie dan ook nooit iets goed doen! Dit keer mogen jullie je amuletten gebruiken zei hij kwaad. En pak het meisje ook maar.
Lok was verder gezwommen en ze kwijt hij klom weer op de stoep en ging zitten en keek in het boek. ‘Mijn vaders zijn boek helemaal verpest en bijna onleesbaar ’ zei hij. Daarna stond hij op en dacht aan wat Sofie zei. Hij moest het boek naar Dante Ville brengen. Terwijl hij doorliep was er iets op de muur maar Lok zag het niet. Opeens komt er weer zo’n vrouw en zegt: het is voorbij je kan geen kant meer op je bent omsingeld. Toen schreeuwde Lok ik had eindelijk een hint van waar mijn vader was en jullie verpestten het weer het dagboek is nu onleesbaar! Ze pakt haar amulet en riep redkap! Een raar eng monster met lange klauwen kwam uit haar amulet. En begon Lok aan te vallen met zijn grote,lange klauwen. Lok rent weg redkap had hem bijna geraakt met zijn grote lange klauwen maar Lok was ietsje sneller. Een man op een gondel zat te varen. Lok rende hard op zijn boot en moest een klein stukje klimmen om op de stoep te staan. ‘Sorry’ roept Lok naar de man die in het water was gevallen door hem. Toen gloeide zijn amulet en hij maakte een grote sprong,hij zag zo’n monster vlak voor zijn neus verdwijnen en sprong op een balkon. Toen kwamen er een redkap en een man om hem te grijpen. Lok sprong net nog naar beneden en werd gekrabd
door een redkap. Een stuk van zijn kleren waren een klein beetje gescheurd. Toen rende hij




verder een straat in toen hij dacht hij eraan om Dante te zoeken. Een stukje verder zag hij een telefooncel. Hij pakte het telefoonboek en zocht naar Ville. Toen kwamen ze weer dichterbij. Er was een ook een ander monster bij dit leek een beetje op een robot. Mindrome vuur hoorde je van achter. Een soort laser kwam uit zijn oog naar de telefooncel. Lok scheurde een blaadje uit waar Ville op moest staan en sprong eruit. Hij viel op de grond terwijl de andere langzaam op hem afliepen.
Sofie staat op het dak en ziet dat er brand is. Totdat er twee myndromes daar zijn en twee vrouwen. Kom met ons mee zei een van de vrouwen. ‘Nee dank je ’ zei Sofie. ‘Het was geen verzoek pulsstraal’.Een straal van licht kwam vlakbij Sofie haar voeten. ‘Ik ben Sofie Casterville en ik ben niet in mijn eentje.’Haar bodyguard San Diago stond ook achter haar. Ze pakt haar amulet en doet het om haar nek. ‘Ik kan wel wat training gebruiken’ zei Sofie.
Laat het team verslag uitbrengen Grigar zei Defoe. Ja meneer zei Grigar. Heeelp schreeuwde die man die in het water was gevallen van het bootje.’Monsters bij het kanaal’ riep hij. Stormram zei Defoe en een groen licht kwam ui tzijn hand tegen hem aan. De man knalde tegen de muur en lag op de grond. Simpelgeest zei Defoe ‘vergeet die monsters die je zag’ en de man was dat weer vergeten en lag op de grond. Ze hebben de jongen in het hoekje meneer zei Grigar toen hij dat hoorde. ‘Mooi zo’ zegt Defoe.