Leraar

Bill pov:

Iedereen zit wat vrolijk te lachen met onze leraar iedereen behalve ik. Niet dat ik er zo een grote behoefte aan heb. Toch soms zou het leuk zijn moest ik ook wat vrienden hebben. Dat ik niet heel de tijd overal buitengesloten wordt. Ik weet dat het komt door hoe ik me kleed en mijn make-up enzo, maar ik kan dat toch niet zomaar laten vallen omdat zij het niet goed vinden. Ik moet gewoon mezelf blijven.

Ik weet echt niet wat de klas zo grappig aan onze leraar vindt.Alhoewel er meerdere dingen zijn die ik niet begrijp van mijn klasgenoten. Hij is enkel irritant. En al die stomme opmerkingen van hem gewoon belachelijk. Dus ik zit maar wat te krabbelen in de kantlijn van mijn schrift. Als ik eindelijk de bel hoor rinkelen. Eindelijk pauze.

Juist als ik wil rechtspringen en naar buiten gaan hooor ik m'n leraar mijn naam roepen.
"Bill , zou je even willen helpen deze dozen te verplaatsen" hoor ik hem roepen.
Met tegenzin stem ik in en neem een doos en volg hem richting een volgend klaslokaal. Met een handgebaar maakt hij duidelijk dat de dozen aan de andere kant van het lokaal geplaats moeten worden. Met een zucht sleep ik de boeken nog een paar meter verder.
Op het moment dat ik de doos neerzet hoor ik hoe de deur op slot gedraait wordt.

Onmiddellijk gaan er verschillende alarmbelletjes in mijn hoofd af.
"Wat gebeurt er " vraag ik dan maar
geen antwoord het is stil te stil , iedereen is alang naar buiten gelopen zelfs de leerkrachten zitten alang met een kop koffie in de leeraarskamer.
Met elke stap komt hij dichter dichter bij me. Tot hij vlak voor mij stopt.

"Is het niet jammer dat niemand ziet hoe mooi je eigenlijk bent, zo naïf en onschuldig" hoor ik hem zeggen.
Verschrikt probeer ik wegtekomen, maar hij is zeker dubbel zo breed als ik.
"Kom loop nou niet weg, je kan toch nergens heen" vervolgt hij met een gemene grijns.
Ik voel hoe hij zijn hand over mijn gezicht laat glijden.
"Je weet dat je dit wilt" fluistert hij in mijn oor.
Ik wil het uitschreeuwen maar ik kan geen enkel geluid uitbrengen. Ik sta als versteend tegen de muur als hij zijn lippen ruw op de mijn e drukt. Stijf pers ik mijn lippen op elkaar.
"Meewerken " sist hij me vals toe.
Terwijl de eerste tranen over mijn wangen glijdenvoel ik hoe hij zijn tong bij mij naar binnen duwt.