TH Love 9
Nou: // (nu ben je Tom, ff voor de duidelijkheid ) je zit nog steeds in de bus met de rest van TH.
Wat kan ik toch duidelijk zijn met mijn uitleggen.
1. ‘Ik moet eerlijk zeggen, Tom’ zegt Georg. ‘Je hebt dit keer wel een goeie uitgezocht’ hij grijnst. Je lacht. Je zegt:
- 'Ja, en ik ga proberen haar meteen weer te vergeten! Man, wat een bitch! Echt nog een kind.'
- 'Hopelijk krijg ik niet te veel nachtmerries over haar! Echt een heks! Alletwee!'
- 'Hoezo uitgezocht? We zijn geen paar ofzo, hoor! Ik ken dr amper! '
2. Waarop Georg weer zegt: ‘Hoe vaak heeft dát jou tegengehouden?’ ‘Het valt me nog mee van hem’ zegt Gustav. ‘Zelfs ik vond hun aardig en jullie hebben hun nummers niet eens!’ ‘Verrek!’ zegt Bill. Hij gaat verder:
- 'Mijn ene nagel is langer dan de andere! Snel een manicure afspraak maken!' (weeeird!!)
- 'Dat klopt! Hè wat stom van ons! Jouw schuld!' Waarop hij jou aankijkt.
- 'Ik heb dat ene meisje uit Parijs nog steeds niet teruggebeld! Wat was dat een droommeid!’ ‘ja’ zeg je, en je droomt even weg naar dat ene meisje.
3. ‘Mijn schuld???!!’ zeg je verontwaardigd. ‘Sinds wanneer ben ik jou externe geheugen??’ ‘Ja, ik moet toch iemand de schuld geven?’ zegt Bill grijnzend. Je:
- mept hem flink hard in zijn gezicht. Wat een %&&*#*! (zou Tom nooooit doen!!)
- moet lachen. ‘Wat jij wil. Had je Lizzy maar niet zo moeten aanstaren!’
- valt in slaap. (slaapkop! Dat is Gustav’s taak! geintje, hij is ook een schat!)
4. ‘OH! En jij verwijt mij wat! Jij zat zowat te kwijlen! En trouwens, ik zat haar niet aan te staren, ik zat gewoon naar ze te kijken. En ik keek ook naar Gustav en Georg. Zat ik hun ook aan te staren?’ ‘Ja, maar Bill,’ zegt Georg. ‘snap dat dan, hij probeert alleen maar te verbergen dat hij zelf helemaal gek is van…:
- Emma! (natuurlijk)
- Lizzy! (misschien)
- Gustav! (yeah right!)
Uitleiding.
‘Van Gustav?!?!?!’ roep je. Jullie barsten in lachen uit. ‘Nooit van mijn leven niet!’ zeg je. ‘Echt niet? Ah wat jammer!’ zegt Gustav gespeeld teleurgesteld. Jullie moeten weer lachen. Op dat moment komen jullie bij het hotel aan. (Wat duren twee straten toch lang in Duitsland!) Jullie vallen bijna het busje uit doordat jullie de slappe lach kregen. Jullie manager die jullie op stond te wachten kijkt jullie raar aan. ‘Wat hebben jullie?’ vraagt hij. Je zegt: ‘Gustav en ik zijn sinds kort een paar!’ waarop B+G+G weer in lachen uitbarsten. Hoe hard je ook probeert rustig te blijven, binnen 2 seconden lach je net zo hard mee als de rest. ‘Oh, nou, heel leuk, als ik maar jullie getuige mag zijn op de bruiloft.’ Zegt jullie manager heel droog. ‘nou, hup, naar binnen! Jullie zijn al laat! Mag ik nog weten hoe dat kwam?’ jullie krijgen er nog steeds niks zinvols uit van het lachen (lachstuipehh!!!) // Snurk!!
Er zijn nog geen reacties.