56.

Roselyn Valentina Patterson

‘Sorry, ik volg je niet echt meer. Ik heb ruzie met Lauren weet je nog? Waarom zou ik haar dan moeten bedanken?’ Justin moest weer lachen. ‘Misschien moet je het haar zelf vragen? Zij kan het beter uitleggen dan ik.’ Ik snapte er echt helemaal niks van. ‘Maar…’ ‘Hai Rose.’ Hoorde ik opeens achter me. Ik keek achterom en zag Lauren in de deuropening staan. Ze keek me lachend aan. Opeens pakte ze de mobiel van me af en legde het tegen haar oor. ‘Hee Justin. Ja, ze ziet hier echt zo te kijken van dat ze geen idee heeft waar het over gaat. Haha, ja ik zal het haar wel uitleggen als we zo haar koffer gaan pakken. Ja, oke. Alvast plezier he, volgende week met Rose. Haha, graag gedaan hoor. Doei!’ Daarna drukte Lauren op het rode haakje. ‘Kom, we gaan naar je huis, dan zal ik je daar alles vertellen.’ Ik keek Lauren nog steeds ongelovig aan maar veel tijd om erover na te denken had ik niet.

Toen we eenmaal bij huis aan kwamen trok Lauren me mee naar boven. ‘Nou, waar is je koffer?’ vroeg ze vrolijk. ‘Maar, wat... Wil je eerst niet even uitleggen hoe en wat want ik snap het echt niet.’ Zei ik. Lauren schudde resoluut haar hoofd. ‘Onder het pakken, je moet over 2 uur al op het vliegveld zijn.’ ‘Wat? Dan al?’ Vroeg ik geschrokken. ‘Ja, wat dacht jij dan? Maar pak nou je koffer, dan zal ik ondertussen vertellen.’ Snel sprintte ik naar zolder om de koffer tevoorschijn te halen en liep toen weer mijn kamer in. ‘Oke, nou wat heb je allemaal nodig?’ ‘Lauren, kom op. Vertel nou.’ Zeurde ik. ‘Oke, oke. Ik zal vertellen. Kijk, ik wist dat je echt verliefd was op Justin en dat je ook gewoon Jus niet wilde kwetsen. En ik vond het zo zielig voor je dat Justin weer voor een lang e tijd weg moest dus heb ik er voor gezorgd dat je een weekje naar Justin toe kon. Ik moest natuurlijk je ouders overtuigen enzo, wat nog een hele klus was, maar het is me gelukt.’ ‘En hoe zit dat dan met onze ruzie?’ ‘Ja, nou kijk. Het moest een geheim blijven en je mocht het echt niet weten en je weet hoe ik ben in het bewaren van geheimpjes, ik floep het er altijd per ongeluk uit dus ik moest gewoon iets verzinnen om afstand van je te nemen dus heb ik dit bedacht.’ Ze keek me verontschuldigend aan. Ik schudde even m’n hoofd. ‘Ik dacht serieus dat het echt was. Dat onze vriendschap voorgoed voorbij zou zijn. Ik heb Justin daar gisteren zelfs nog over gebeld.’ Lauren glimlachte. ‘Klopt, hij smste me daar gisteravond over en toen voelde ik me ook echt superschuldig, maar ik wilde het echt niet voor Justin verpesten. Hij was helemaal trots op zijn verassing en dat zou ik echt zielig vinden.’ Ze haalde lachend haar schouders op. ‘Kon je het echt niet voor je houden?’ vroeg ik lachend. Lauren schudde haar hoofd. ‘Nee, telkens weer wilde ik m’n mond opendoen en het uitschreeuwen. En als we met elkaar om waren gegaan was het echt niet goed gekomen. En aangezien ik een geboren actrice ben, ging dit wel goed.’ Ik lachte. ‘En dat met Stacey dan?’ ‘Oh, die dump ik morgen weer. Ik had tegen haar gezegd dat ik jou echt irritant vond omdat ik weet dat jullie elkaar niet uit kunnen staan. Ik kan haar trouwens ook niet uitstaan. Maarja, ik vond haar de beste keus.’ Ik begon te lachen. ‘Oh, Lauren. Je bent echt geweldig wist je dat.’ Ik knuffelde haar stevig. ‘Haha, ja dat wist ik wel. En nu koffer inpakken!’ Toen pas besefte ik dat ik nu gewoon echt een week naar Justin ging. ‘O mijn god, ik ga nu gewoon echt een week naar Justin he. O mijn god, dit is super.’ Lauren moest lachen. ‘Dringt het nu pas tot je door.’ Ik knikte lachend. Toch zat ik nog met een vraag. ‘En dat met Jus en Tin dan? Ben je echt verliefd op Tin?’ Lauren keek me aan en begon te blozen. ‘Ja dus.’ Grijnsde ik. ‘Hij is wel heel aardig hoor en ik kan echt met hem lachen maar ik weet niet of ik nou echt verliefd ben. Tin deed ook maar een beetje mee met het plannetje. Alleen Jus vond het plan niet zo’n goed idee en hij had al gedreigd met dat hij het gewoon door zou vertellen aan jou dus daar zijn ik en Tin toen ook heel boos om geworden en nu doet hij de hele dag chagrijnig, maar ja.’ Ik zuchtte en schudde m’n hoofd. ‘Ik heb hem echt pijn gedaan. Hij was echt verliefd op mij.’ ‘Ah, Rose. Trek het je niet aan. Hij vind vast wel een ander en dan is hij jou helemaal vergeten. Volgens mij vind hij Stacey wel heel leuk.’ Ik keek Lauren verwonderd aan en schoot toen in de lach. ‘Nou, oke. Mooi voor hem.’ ‘Ja, precies. Kom en nu gaan we echt inpakken. Anders kom je te laat.’ Ik knikte en knuffelde Lauren nog een keer. ‘Je bent echt geweldig. Dat je het even weet.’