It's raining cats and dogs

Ik vertel Mia alles wat ik gezien heb en ze luistert aandachtig. Ze knikt wanneer ik mijn mond weer sluit.
"Hmmm... Laat me even denken. 1348 in de middeleeuwen op het plein in een stad dat magie vreesde. Mijn tante woont daar erg leuk dorpje Innocent komt nog elke avond op het plein om te huilen en te krijsen om de dingen die ze daar voelde. Maar goed wat moet ik nu. Roderrick is geplet. En een magievol wezen heeft een magisch dier nodig om haar te helpen."zegt Mia.
"Ja ,want anders mag je niet eens door dimensie's reizen."grijnst Michiel en zijn blonde haren veren op.
"Daar weet jij echt alles vanaf ,hè."zegt Mia uitdagend en buigt zich naar Michiel toe.
"Dat neem je terug."gromt Michiel en zijn ogen worden opeens zo rood als bloed. Ik slaak een gilletje van schrik. Nog nooit haad ik Michiel ,de meest liefe en zachtaardigste jongen vol humor ,boos zien worden.
"Waarom zou ik ?"grapt Mia. Terwijl ze opstaat laat ze haar hand langs zijn wang glijden. Michiel maakt een hap beweging naar Mia en ze trekt haar hand vlug terug. Nu pas vallen de lange puntige tanden van Michiel me op. Mia loopt snel verder en pakt een boek uit een lade van een kastje. Ze begint wild in het boek te bladeren en stopt plots. Haar ogen glijden vlug over de pagina heen. Er verschijnt plots een glimlach op Mia's gezicht en pakt het boek steviger vast. Plots draait ze het boek om en Michiel en ik kijken geschrokken naar de pagina. Op de pagina is een volle maan te zien en een wolf die naar de maan huilt. Vragend kijk ik Mia aan ,maar zij lijkt het niet te merken. Ik draai me om naar Michiel om hem te vragen waarom Mia dit laat zien ,maar Michiel is opeens verdwenen.
"Waar is Michiel ?"vraag ik aan Mia en Mia schrikt op.
"Geen idee."zegt ze en haalt haar schouders op.
"En waarom liet je ons een plaatje van een volle maan en een huilende wolf zien ?"vraag ik en wijs naar het boek.
"Maan ?Wolf ?Waar heb je het over ?"vraagt Mia en kijkt me onbegrijpelijk aan.
"Ja ,kijk dan."zeg ik en blijf naar het boek wijzen.
"Maar ik bedoel dit."zegt Mia en wijst een stuk tekst dat in de hoek van de pagina staat aan.
"Dierenwinkel Serotuida voor al uw dieren en hun spullen."leest Mia voor.
"Denk je daar een nieuwe kat te vinden ?"
"Yep ,daar hebben ze alles voor magische wezens."
"Het klinkt anders als een normale dierenwinkel."zeg ik en Mia barst in lachen uit.
"Oh ,was het serieus ?"vraagt Mia en ik knik.
"Sorry. Je snapt het wel wanneer we er zijn."zegt Mia en loopt naar de deur. Precies op dat moment botst Mia tegen de afdelings-leider aan.
"Waar denken we heen te gaan ,meisjes?"vraagt de afdelingsleider.
"Eh. We wouden naar de stad."zegt Mia en krabbelt overeind.
"Dat gaat helaas niet door. Wegens slecht weer en..."de afdelingsleider stopt en kijkt de kamer binnen naar de draak.
"Oh fijn om te weten ,maar we zullen u niet meer lastig vallen."zeg ik vlug en sleur Mia aan haar hand mee.
"Hoe komen we nu naar die dierenwinkel."fluisterd Mia en kijkt om naar de afdelingsleider.
"Geen idee."zeg ik sarcastisch en sla en gang in naar de deur.
"Misschien denk ik te moeilijk."zegt Mia en volgt me naar de deur.
"Bam !"een bliksem straal slaat in op een toren van de school.
Mia slikt even en kijkt naar de stromende regen. Ik begrijp dat ze een beetje bang is ,maar zo lang ik kan toveren hoeft ze niet bang te zijn. Mia pakt me hand vast en kijkt me vast besloten aan. Ik grinnik even en spring dan op mijn bezem. Mia doet hetzelfde en stijgt dan op. Ik volg haar de hele weg naar de dierenwinkel. Tot Mia plotst neer beneden duikt.
"Mia ?"roep ik terwijl ik door de wolken naar beneden vlieg ,maar ze is nergens te bekennen. Zoekend kijk ik om me heen wanneer ik de wolk uit ben ,maar nergens is ze te bekennen. Een hagel valt op mijn neus en ik pak hem voorzichtig vast. Ik moet Mia snel vinden voordat het begint te hagelen. Denk ik en vlieg verder. Opeens duikt er een schim op en komt op me af gevlogen. Zo snel als ik kan vlieg ik naar de schim in de hoop dat het Mia is. Maar wanneer ik ongeveer nog 10 meter van de schim af ben is het wel duidelijk dat het Mia niet is. De gedaante is kleiner dan Mia en heeft een fel ,maar toch duister ,licht om haar heen. Ik slik en probeer om te draaien ,maar de weg wordt verspert door een soort duistere energie muur. Angstig kijk ik om naar de gedaante en er verschijnt een grijns op zijn gezicht.