Hoofdstuk 4: Tomoka Uchiha

Toen zat ik daar dus, er heerste een doodse stilte. Tomoka keek me indringend aan, alsof hij door me heen keek. Hij had een beetje een duistere uitstraling gekregen. Alsof hij me elk moment kon vermoorden... Ik durfde me niet te verroeren. Nadat we ongeveer een half uur zo zaten zei hij opeens: "Je hebt een enorme spirituele kant, alleen moet je nog wat meer ninjutsu oefenen." Zijn duistere uitstraling had weer plaats gemaakt voor de vriendelijke uitstraling die hij had toen ik binnen kwam. Had hij zonet mijn chakra gelezen? Dat kan een Uchiha toch niet? Dat is iets voor de Hyuga clan, de Byakugan. De Uchiha clan heeft de Sharingan... Er was iets aan hem, zowel griezelig als indrukwekkend. Zou het mogelijk zijn dat hij een combinatie van beide clans was? En beide Kekkei Genkei had? Of had hij de naam Uchiha gekregen maar was hij een Hyuga? Zo veel mogelijkheden... Misschien moest ik het hem maar vragen? "Uuhm... Tomoka-san? Hoe weet u dat?" Ik zag hem bedenkelijk kijken, hij wist niet wat hij moest zeggen. Langzaamaan kreeg hij weer die duistere uitstraling om zich heen. Ik kreeg er de rillingen van. "Dat gaat je niets aan." zei hij, maar zijn stem was anders deze keer, duisterder, kwaadaardig, niet zoals eerst. Hij wist dat ik alles wist over de clans en hun Kekkei Genkei. Hij had gezegt dat hij Uchiha heette, maar ik weet het nu niet meer. Het bleef stil, maar Tomoka keek me weer zo aan als toen hij mijn chakra las, toen ik ineens een steek in mijn hart, het centrum van de chakra, voelde...