Chapter 11:Missing you

Jasper POV
Iedereen kijkt me nog steeds aan terwijl ik helemaal geen aandacht wil.'kunnen we weer naar huis?'vraag ik met een trilling in me stem.Ik rende meteen nadat ik dit zei weg ergens heen waar niemand me ging zoeken. EDWARD ALS JE ME HOOR PLEASE LAAT ME! denk ik de hele tijd hard. Ik rende naar de plek waar ik was voor ik háár ontmoeten.Ik ging voor het meertje zitten en keek hoe de zon op me gezicht stond en me veranderde in een vreselijk monster. Ik voelde nu sinds ik zo ben een traantje weg prinken(of hoe dat heet)ik veeg hem snel weg en kijk als een zombie naar het meertje wachtend op het moment dat MIJN jade opeens weer voor me staatDrie dagen later
Esmé POV
Ik zit een beetje ongerust te wachten tot Jasper en Jade terug komen.'Esmé je kunt niet eeuwig wacht voor die deur'zegt Carlisle.' dat kan ik best'zeg ik en kijk weer naar de duer. Ik hoor een grote zucht van Carlisle en hoor hem naar Alice lopen.'hoe lang blijft ze zitten?'vraagt ie aan der.'zo'n drie maanden'zegt Alice. WAT drie maanden en dan zijn ze nog niet terug, Edward maak er alsjeblieft vier maanden van.Ik hoor Edward zuchten en ruik de geur van bella bij hem. fijn dat arme kind kan niet meer binnen komen omdat ik niet bij de deur weg wil.ondertussen
Jade POV
Ik word als maar gedwongen in een of andere jurk maar wil echt niet maar elke keer als ik het niet doe krijg ik opeens super veel pijn. Stomme jane ik haat haar echt. net zoals iedereen hier, stom dat ik Alec geloofde hij bracht me alleen naar ongeluk en nu kan ik niet meer terug jammer genoeg niet nee ik wil gewoon mijn jasper terug en dat is het!. Edward help denk ik hard de heletijd maar niks helpt. ik hoor opeens iemand tikken op het raam en zie daar...