Foto bij 2.4

Een post omdat het vandaag voor mij sweet sixteen is!(hoera)

Aangekomen bij me huis werden de zenuwen alleen maar erger. "Moet dit echt?"Vroeg ik met een angstig gevoel. "Als je met me mee wilt wel."zei hij. Ze zuchtte even diep maar besloot toen toch de auto uit te gaan. "Weet je het zeker?"zei hij nog voor de zekerheid. "Ja ik weet het zeker, ik wil echt met jou zijn en met jou mee kosten wat het kost."Zei ze. Ik zag die blik in zijn ogen, die blik waar ik zo verliefd op was. Ik pakte zijn hand en samen liepen we het huis in van mijn ouders. Het leek wel alsof de zenuwen naar me toe kwamen toen ik zag dat mijn vader en moeder samen in de woonkamer zaten. We liepen samen hand in hand de woonkamer in. "Mam,Pap ik wil jullie aan iemand voorstellen, Dit is Ibrahim me vriend"Zei ik. Mijn vader sprong meteen uit zijn stoel "De ibrahim die naar Fc barcelona gaat?!"Vroeg hij. Ik zuchtte even en rolde met mijn ogen maar ik zag dat Ibrahim er geen moeite mee had en al meteen in gesprek ging over hoe kan het ook anders. Fc Barcelona.

De dag ging snel voorbij en toen we in de avond aan tafel zaten besloten we het te gaan vertellen van onze plannen. "Pap,Mam mag ik met Ibrahim mee naar Barcelona als ik me diploma heb?"Vroeg ik voorzichtig hopend op een goedkeurende reactie, maar de hoop gaf me bedrog. "Daar komt niks van in"Zei mijn vader met een afkeurende toon."Maar pap.." Zei ik "Het gebeurt niet klaar, je maakt je opleiding hier af en je doet hier een vervolgstudie en niet anders als je achttien ben kan je zelf beslissen wat je gaat doen, tot die tijd luister je naar ons"Zei mijn vader op strenge toon en verliet daarmee de eettafel. Ik kon dit zo niet uitstaan, ik wist zo zeker dat ik bij Ibrahim wilde blijven en toch deed mijn vader zo. Met een traan in me oog keek ik mijn moeder aan die me toch nog een beetje hoop gaf. "Mam wat vind jij ervan?"Vroeg ik voorzichtig. "Ik ben het helemaal eens met je vader, als je achttien bent kan je gaan en staan waar je wilt tot die tijd doe jij je opleiding hier." zei mijn moeder. "Best, als jullie me niet laten gaan raken jullie me kwijt! ik ga gewoon na deze opleiding mee met Ibrahim wat je er ook van vind!" Zei ik boos en ik trok Ibrahim mee het huis uit, op weg naar zijn huis.

Reageer (2)

  • Prikkeldraad

    Gefelii nog =)

    1 decennium geleden
  • Joshifer

    Ojee.. ;O Strenge ouders, ik zei 't ;$
    En gefeliciteerd <33' [: dit is nu de 3e keer dat ik dat zeg xd

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen