41. He just wants to be alone

Draco was in de bibliotheek, hij had geen zit in drukte. Vooral omdat hij dan kon zien hoe Blaise en Ollette plezier hadden. Was ze echt boos op hem? Dat kon niet, ze was er veel te aardig voor. Wat was er dan? Hij had geen zin meer in lezen dus legde hij de boeken terug. Patty was hij kwijtgeraakt overweg. Dat was al een hele opluchting. Hij had geen zin in iemand die teveel aan hem plakte. Hij wou gewoon even alleen zijn. Hij stopte alles in zijn tas en liep naar de leerlingenkamer. 'Lang leven de Zwadderaars.' De wand ging open en hij liep de leerlingenkamer in. Hij zag dat Blaise en Theodoor hun huiswerk deden. Olette was er niet. Hij ging snel zijn spullen wegleggen. Toen hij weer beneden was ging hij bij de Theodoor en Blaise zitten. 'Je moest me nog iets vertellen had je gezegd.' Blaise keek hem even verward aan maar begreep toen waar hij het over had. 'Mijn ouders nodigen je uit om deze kerst bij ons door te brengen.' Zei hij onverschillig. 'Olette is ook gevraagd, dan weet je het.' Draco grijnsde. 'Ik zal er zijn.' Hij stond op maar Blaise hield hem tegen. 'Als je maar niets van plan bent.' Draco knikte geërgerd en liep weg. Natuurlijk was hij niks van plan. Hij was wel van plan om even in het kasteel rond te lopen.

Hij liep een tijdje rond en besloot naar buiten te gaan. Het mocht dan wel koud zijn maar hij wou even een luchtje scheppen. Hij was net buiten toen hij 2 mensen bij het water zag zitten. Stiekem liep hij wat dichterbij en zag dat het Olette en een Huffelpuf was. Hij liep zuchtend terug, hij had echt geen behoefde aan iemand om zich heen, vooral Olette niet. Toen hij binnen was werd hij aangevallen door een vreselijk persoon. Ze sprong op zijn rug en riep 'Drakie! Rara wie bén ik?' Rara, wie is het? Draco viel haast voorover. 'Patty! Stoppen!' Riep hij chagrijnig. 'Het spijt me Drakie, maar ik heb je zo gemist!' 'Ja, ik jou ook.' Loog hij. Draco vond Patty niet echt bepaald... aantrekkelijk. Ze plakte enorm en was enorm vijandig tegen andere meisjes met wie hij een praatje maakte. Hij vond het een obsessie. Het ergste nog wel was dat hij door haar een beschadigd gehoor had. Hij wou even nadenken, en dat kon niet met Patty erbij. 'Ik ga naar de wc.' Zei hij en liep snel weg, op weg naar een wc waar hij even rust had.

Op de wc aangekomen bedacht hij zich dat hij Patty toch al onderweg was kwijtgeraakt, waarom zou hij er nog blijven? Hij liep snel de wc uit en liep weer wat rond, hij moest even zijn gedachten op een rijtje krijgen. Hij dacht aan de kerstvakantie, hoe zou Olette reageren als ze wist dat hij ook meeging? Of had Blaise het haar al verteld? Vast en zeker wel. Hoe zouden haar ouders hebben gereageerd? Ze waren niet bepaald erg redelijke mensen. Hij hoopte eigenlijk wel dat ze mocht, misschien zou het in de vakantie goed komen. Na een half uur rondgelopen te hebben ging hij de eetzaal in. Hij had enorme honger. In de eetzaal was Patty er, Korzel, Kwast, Blaise en Theodoor. Olette was er nog niet, vast nog buiten. Dat vond hij niet erg, kon hij zich meer concentreren.
Na het eten was ze er ook niet, maar toen hij de leerlingenkamer inliep had ze Blaise en Theodoor welterusten gewenst. Ze had hem even aangekeken en geglimlacht. Hij had geknikt en was op de bank gaan zitten. Ze bleef gewoon aardig tegen hem doen. Hij haatte haar zo erg! Ze moest hem ontwijken, boos worden, hem verrot uitschelden, smeken om vergiffenis! Dat deed ze niet, ze bleef gewoon normaal doen. Hij zette zijn vuisten onder zijn kin en gaf een zucht. Hij kon háár niet haten, ze deed niets verkeerds. En diep van binnen haat hij haar absoluut niet, hij mocht haar heel erg. Hij mocht haar te erg, hij was op haar gesteld geraakt. Hij kende haar ongeveer maar een half jaar, en een gedeelte van die tijd hadden ze ruzie, maar hij was vanaf het begin af aan al zorgzaam geweest bij haar. Ze leerde elkaar kennen omdat hij bezorgd was om haar. Hij wreef over zijn gezicht en ging naar de slaapzaal. Hij kon niet slapen dus bleef hij liggen en dacht na. En wachtte op morgen.