26- Dat meen je niet.. Toch?

Ik werd wakker, weer met mijn hoofd op Rosalies schoot. Het begon bijna normaal aanvoelen, alsof dit al mijn hele leven doorging. Ik knipperde met mijn ogen, ze deden pijn. Ik moest blijkbaar door gehuild hebben vannacht. Ik probeerde mijn veel te droge, uitgehuilde ogen weer een beetje vochtiger te krijgen. Rose zuchtte en steek over mijn gezicht. Toen ik opkeek naar haar, leek het alsof ze verwachtte dat ik meteen weer ging wenen. 'Gaat het weer een beetje?' vroeg ze zacht. ik knikte met een klein lachje. 'Was het zo erg.' ik keek in haar ogen, om zeker te zijn dat ze niet loog. ik had genoeg van leugens tegenwoordig... ze keek naar me, beet op haar lip en knikte. 'Je was nogal... wanhopig.' zuchtte ze. Dat kon ik wel begrijpen, ik vertrouw Felix niet meer. Hij had het me kunnen zeggen ... Ik draaide me om en voelde dat mijn spieren stijf waren. 'Waarom heb ik spierpijn?' vroeg ik. 'Je hebt veel bewogen gisteren en eergisteren' zei ze met een bijna moederlijke glimlach, Ik had haar zo ook al een paar keer zien kijken naar Nessie. Ik rekte me uit. 'Wat ga je aandoen?' vroeg ze met een kleine glimlach. 'Een kleine Hint; ALice gaat je vermoorden als je nóg een dag langer dezelfde kleren draagt.' zei ze met een grote grijns. 'Dan vrees ik dat ik iemands kleerkast zal moeten plunderen.' zei ik, en lachend voegde ik er;'Om ter eerst!' aan toe. In een flits was ze verdwenen, maar haar lach hing nog in de kamer. het deed me denken aan Aro's rare buien; zijn plotse verdwijning, maar die spookachtige glimlach die dan nog in de kamer galmde. Ik slenterde naar Roses kamer. ze had al minstens acht verschillende outfits klaar hangen. 'Aan jou de keuze.' zei ze. 'Ik kan niet kiezen.' zei ik. ze keek me deels pesterig aan. 'Mij best, je hebt er zelf voor gekozen.' zei ze en ze riep Bella en Alice. het duurde maar een vinger knip, en Nessie was ook meegekomen. 'Leuk.' riep ALice uit en als een wervelwind ging ze door de kamer om nog zeker 20 meer outfits uit te zoeken. Bella glimlachte. 'ik moet je nog bedanken.' zei ze zacht. ik keek haar verbaast aan. 'Vroeger was ik ALice's barbiepop, blijkbaar heb je mijn plaats ingenomen.' ALice stond plots voor me, ik zag dat Rose haar 2e badkamer aan het klaarmaken was. 'Dat is nu juist het leuke, nu hebben Rose en ik elk een pop. Wat dacht je van een wedstrijd?' vroeg ze aan Rose. 'Maar alleen als het om uiterlijk gaat, en niet om snelheid.' zei ze. ik glimlachte Schaapachtig, ik was niet erg snel, zeker niet als ik het tegen Bella moest opnemen. Nessie zette zich neer en klapte in haar handen. 'En als jury nemen we...Hmm; Nessie, Emmett, Jasper, edward, Jacob...' Rose onderbrak ALice. 'Jacob en Edward niet, die zijn bevooroordeeld. 'Hmm, oké. dan nog Esmee, Carlisle en ... Leah; een 6-koppige jury.' zei ze en Rose knikte. 'dat lijkt me doenbaar.'zei ze. 'maar wie gaat het haar vragen?' vroeg ALice. 'Ik niet.' zeiden Rose en Bella meteen. 'Ik wil het wel doen, maar ik heb haar nog niet gezien of gesproken. en ik weet haar niet zijn.' zei ik. Nessie sprong recht en nam mijn hand. 'Ik weet waar ze zit, maar ik weet niet of ze gaat willen.' zei ze. 'Dan stellen we het uit tot vanmiddag.' zei Bella snel. ALice keek lachend naar haar terwijl ze naar beneden ging. 'Kan ik nu nog even langs bij Charlie.' zei ze. 'Wie is Charlie?Ik heb gehoord dat Esmée een paar dagen geleden is langs geweest, maar wie het is?' vroeg ik. 'Haar vader.' zei Jake terwijl hij Nessie op zijn arm nam. 'Alles goed, kleine meid?' vroeg hij. Nessie knikte. 'We gaan Leah zoeken.' zei ze opgewekt. 'Ik breng je wel.' zei hij tegen haar. 'En Lisa?' vroeg ze. 'Die kan ook mee, als ze dat ziet zitten.' zei hij. Ik knikte, alles beter dan er achteraan lopen. Jake liep naar buiten. 'Waarom wilde noch Bella, noch ROsalie haar zoeken?' vroeg ik aan hem. 'ROse haat weerwolven, maar houd zich rustig omdat ze niet wil toegeven dat ze begint te wennen, en omdat Nessie wel met ons overeen komt. Dat scheelt veel. Bella kan gewoon niet erg goed overweg met Leahs ...sterke Karakter. En leah is anti-vampier.' zei hij. Ik knikte. 'Hoewel, toen Bella zwanger was van dit gek ding hier, vertelde ik haar over hoe...beschermend Rose was voor Bella, vooral voor "de baby", en dan zei ze me dat zij dat ook zou doen, als Bella het haar zou vragen.' zei hij, op een toon alsof hij nog steeds verbaast was daarover. 'Vrouwen zijn rare wezens.' hoorde ik EMbry zeggen terwijl hij passeerde. 'Wat moeten we dan wel niet zeggen van Honden?' vroeg ik hard. Hij snoof maar zei er niets op. 'Hij kan er echt niets aan doen.' zei Jake snel. ik haalde mijn schouders op.'oké, we gaan op Leahjacht.' zei hij. Voor de 2e keer zag ik een jongen in de struiken lopen, zonder dat hij eruit kwam, maar een wolf in de plaats. Jake was stukken groter dan Embry en zeker dan Seth. Nessie sprong meteen op zijn rug, en stak haar hand uit om mij erop te helpen. Dit zou waarschijnlijk een grappig beeld zijn geweest, een klein meisje dat mij op een reusachtige wolf hielp.
We Hadden Leah snel gevonden, Jake gromde eens en plots zag ik een meisje uit de struiken komen, niet zo heel veel ouder dan Bella. 'Hallo.' zei ik zo opgewekt mogelijk. ze sperde haar neusgaten open. 'Je ruikt naar vampier.' zei ze. Jake kwam ook uit de struiken, en keek haar streng aan. 'Ook hallo.' zei ze. 'Ik ben ELisabeth, jij bent Leah?' vroeg ik. ze knikte. 'Euhm, misschien mag het een beetje raar overkomen, maar Rose en ALice houden een opmaak wedstrijd. ik ben Roses Pop en we zouden graag hebben dat jij in de jury zou zitten.' zei ik. ze nam Nessie vast maar ik merkte dat ze het toch liever deed dan ze me nu liet zien. 'Wie nog meer?' vroeg ze. 'Nessie, Esmée, Carlisle, EMmett, Jasper' zei ik. 'Wel, ik verwacht toch dat zij meedoen.' zei ik. Leah keek me even aan, ik wist niet echt wat ze zocht. 'Goed dan.' zei ze zuchtend. 'ZOlang ik daar niet te lang binnen moet zijn.' zei ze met een licht norse blik. ik glimlachte, dit ging stukken makkelijker dan Bella en Rose lieten uitschijnen. Jake bracht ons terug naar het huis en voor me stond Felix. Hij leek te wachten op me, en ik zag Rose staan in de deuropening. ik knikte naar haar dat ik het wel alleen aankon. het was niet zo dat hij me zou vermoorden of zo... 'Ik kom me verontschuldigen.' zei hij zacht. ik had een paar dingen verwacht maar dat niet. 'Je had gelijk, ik had het je moeten zeggen, maar ik wou niet dat je het in je hoofdje zou halen om ze te zoeken.' zei hij zacht, zijn gezicht smekend. 'Aro zou razend geweest zijn als ik het je verteld had, hij zou het me niet vergeven, omdat hij ook bang is dat je ze tegen komt. Ze zijn nogal...bloeddorstig, en ze moedigen elkaar aan.' zei hij . ik keek naar mijn voeten en slikte. Ik was niet zeker dat ik dit wou horen. 'Begrijp het niet verkeerd, ze houden van je.' zei hij. 'Maar ze zouden je niet herkennen, en je bent niet veilig voor ze zolang je mens bent.' zei hij. wel, dat was niet echt wat me dwars zat. 'Ik wou gewoon datje me op z'n minst verteld had dat je het wist, maar dat het veiliger was voor me.' zei ik. Hij keek me raar aan. 'Aro...' ik keek hem in de ogen. 'Ik heb al meerdere keren bewezen dat ik dingen voor Aro geheim kan houden.' zei ik met wat voor de anderen misschien wel mysterieus mocht lijken, maar ik was zeker dat Felix me begreep; ons geheim.
Hij grijnsde terwijl hij me naar zich toetrok en me kuste. 'En trouwens.' zei hij om me weer een beetje adem te geven. 'Binnenkort heb je tijd zat om achter je ouders en gelijk wie aan te gaan.' zei hij. 'Als je je maar niet gaat vervelen, wanneer je eindelijk onsterfelijk bent.' zei hij grijnzend. 'Ik denk niet dat ik me verveel met jou in de buurt' zei ik grijnzend. 'Veel te veel te doen.' zei ik weer. Hij kuste me. 'Binnenkort, ben je onsterfelijk... en onkwetsbaar.' zei hij zacht. plots hoorde ik een stem van achter me, een stem die zijn oren niet kon geloven...'Wat zei je!?' vroeg Embry luid, alle Cullens stonden voor de ramen of aan de deur, Jake kwam uit het bos en Nessie wou bij mij komen staan. Felix hield me nog steeds in zijn armen, maar zijn ogen vernauwden. 'Jij weer?' Siste hij. 'NIet opnieuw.' kreunde ik zacht, maar niemand lette op mij.