53th.

Hailey Kush.

Daar zitten we dan. Het was afgelopen. De dag van mijn dromen om het maar even gauw te beschrijven. Ik vroeg me af of mijn moeder wel afwist van mijn ontmoeting van Justin. ‘Zie ik je gauw weer?’, glimlacht Ryan en geeft Justin een hug. Net wanneer Ryan hem wil loslaten, trekt Justin hem terug, en fluistert hem zachtjes wat in zijn oor. Daarna begint hij ongelofelijk breed te grijnzen. Niet begrijpend kijk ik ze aan. Daarna doet hij precies hetzelfde met Chaz, die werkelijk nog breder begint te grijnzen als dan Ryan net al deed. ‘Oké, dit is niet grappig, ik wil het ook weten’, zucht ik en kijk ze allen zielig aan als Justin ook aan Aïsha heeft gefluisterd wat hij van plan is. ‘Kom maar hier’, grijnst Justin gevaarlijk, en de rest loopt lachend weg. Verbaasd kijk ik ze na, en loop met kleine voorzichtige passen naar Justin toe. ‘Ga je me nu vermoorden? Of is dit zo’n cliffhanger waar je me net niet vermoord omdat mijn vrienden, en natuurlijk ook jouw vrienden terug komen lopen en me redden van de ondergang. Of was je soms van plan om-‘. Lachend word ik door Justin onderbroken doordat hij zijn lippen voorzichtig tegen de mijne aandrukt. Een glimlach siert mijn gezicht, en spontaan vergeet ik alles waar ik me druk om maakte zonet. Voorzichtig haalt hij zijn lippen weer van de mijne af, en glimlacht zwakjes. ‘Je moet je niet zoveel zorgen maken’, lacht hij en schud vermaakt zijn hoofd. ‘Nou, je mag niet lachen’, zeg ik beledigd en duw hem zacht tegen zijn schouder aan. Even valt er een korte stilte, en kijk ik ongemakkelijk naar mijn schoenen. ‘Dan moet ik maar gaan’, zegt hij zacht, maar met een grijns. Hoe kan hij nou weer vrolijk zijn om weg te gaan? ‘Ik verblijf voor een nachtje in een hotel vlakbij’. Het lijkt wel alsof hij wist wat ik dacht. Mijn mond valt open, en met grote ogen kijk ik hem aan. ‘Wát?’, vraag ik verbaasd. ‘Ja, je hoorde het goed’, lacht hij en slaat zijn arm rond mijn middel. ‘Stom kind’. ‘Ik vind jou ook lief’, lacht hij terug en sleept me mee naar waar we de auto hadden geparkeerd. Alleen net wanneer ik er naartoe wil lopen stopt Justin me door mijn pols vast te houden. ‘Wij gaan met mijn auto?’, zegt hij simpel als hij mijn vragende gezicht ziet en wijst naar een grote zwarte range rover. ‘Sure’, mompel ik en laat Justin me helpen met instappen. Na mijn gordel vast te hebben gemaakt, draai ik meteen de radio aan. Iets wat ik altijd automatisch doe als ik in een auto zit. Grijnzend stapt Justin de auto in. ‘Do you like it?’, grijnst hij en wijst naar de radio. ‘ Muah gaat wel’. ‘ NOU ZEG’. ‘Oh, jij zingt dit. Ik vind dit nummer echt geweldig. Zo met gevoel gezongen enzo’, zeg ik onschuldig. Lachend start hij de auto.

---
yoyo.