011~Goodbye Again, Tot nooit meer, hopelijk!

Tokio Hotel POV
Ze klapte haar waaier toe en sprong van de motorkap af. ze stapte op een redelijk geschrokken GIno af. 'Hoeveel moet ik je?' vroeg ze minder kil en stukken rustiger. 'Je... Laat maar. Zie het als een vriendendienst van mensen die elkaar lang niet gezien hebben.' zei hij met een kleine glimlach. 'Zeker?' vroeg ze. Gino knikte. 'Bedankt.' zei ze verbaast. Ze liep zorgvuldig om de 4 jongens heen, knikte kort naar Georg en Gustav en draaide zich naar haar auto om. Plots kon Tom zich weer bewegen, iets had hem weer de kracht gegeven om te bewegen; Laura die haar rug naar hem toedraaide en op punt stond om weer uit zijn leven te verdwijnen. Hij greep haar pols af. 'Lola.' fluisterde hij met een schorre stem. Bill knipperde met zijn ogen,alsof Toms stem hem wakker gemaakt had. Tom verbaasde zich erover dat haar huid nog steeds zo zacht aanvoelde als zo lang geleden. 'Laat me los, Kaulitz!' Siste ze met haar stem -zo mogelijk- nog killer. Tom knipperde met zijn ogen. 'Nee. nee, ik laat je niet nog eens weggaan, Laura.' zei hij zacht. Georg vroeg aan Gustav om de auto te gaan halen, ze zouden hem nodig hebben...
Laura draaide zich niet om. 'Los. Tom!' zei ze nog een keer, zachter, gevaarlijker en kwader. Tom reageerde niet maar hield haar nog steviger vast. ze veranderde van Tactiek. Laura greep Toms pols vast en terwijl ze zich naar Tom en Bill omdraaide, draaide ze haar arm. Hij voelde de pijn tot in zijn schouder, heel zijn arm deed pijn, hij ging net niet door zijn knieën, maar hij wou Laura niet loslaten. Er liep een traan over zijn wang, maar het kwam niet door fysieke pijn. Hij kon er niet erg goed tegen dat Laura zich weer probeerde weg te trekken van hem, zelf na al die jaren... had ze hem nog niet vergeven.
Laura wist dat ze met gemak Toms schouder uit de kom kon trekken, of zijn schouderblad kon breken, zeker als hij zich niet verweerde, maar ze deed het -gelukkig- niet. Iets hield haar tegen; het feit dat Zoran en Alyona waarschijnlijk doodsbang naar haar keken vanuit de auto? Doordat ze wist hoe goed zij en Tom vroeger overeen kwamen, en dat ze hem nooit pijn had willen doen, als hij dat niet bij haar gedaan had? Misschien kwam het wel door Georg die heel zachtjes zei; 'Je doet hem Pijn, Laura. Op meer dan 1 manier.' Ze liet Toms pols los en snokte haar hand vrij uit de zijne. Net voor ze in haar auto stapte, hoorde ze Bill haar naam zeggen, en zag ze Gustav aanrijden met Georgs auto. Ze stapte in en reed weg, ze ramde bijna een auto terwijl ze wegreed. Net buiten Magdeburg stopte ze even, en heel even stapte ze uit. Voor een minuut of 5 bleef ze weg van de auto, daarna kwam ze terug en Zoran zag dat haar ogen rood waren. Plots keek ze achter zich, vooral naar ALyona. 'Sorry voor daarnet. Ik had niet op jullie mogen roepen. Ik ben...geschrokken en moe...en ik moet vanavond nog werken en ... en het is een veel te lang verhaal.' zuchtte ze.