009~Meet Tokio Hotel/Laura...Again
Tokio Hotel PoV
De jongens van Th hingen lui in de zetel toen Gino voor de 2e keer aan de deur klopte. Alle 2 de kinderen hadden iets in hun handen; Zoran had 2 posters, ALyona had een tas van TH vast. 'Hoi!' riep Gustav die het goed kon vinden met Zoran, en revanche wou omdat ZOran hem daarnet verslagen had in boksen. 'Iets drinken?' vroeg Gino. 'Cola!' riepen de 4 jongens terwijl Zoran en ALyona 'Koffie!' riepen. Ze lachten, en Alyona werd iets losser waardoor het weer een stuk leuker werd.Gino kwam even later binnen met een plateau met 3 bekers koffie en 4 blikken Cola.Hij deelde ze uit. 'Juist ja, ik wist dat een tas van pas zou komen.' mompelde Alyona terwijl ze Zorans posters instak, samen met een paar prulletjes die ze in haar zak zitten had. Plots viel de tekening uit haar zak, maar dat had ze niet meteen door. Georg zag hem liggen en raapte hem op en glimlachte. 'Mooi getekend, je eigen werk?' vroeg hij zacht. Alyona schudde haar hoofd. 'gevonden op de kamer van mijn zus.' zei ze. Georg gaf de tekening door, maar de jongens hadden er niet veel aandacht voor, behalve Tom. hij keek naar het meisje op de tekening, daarna naar ALyona. 'Je lijkt er goed op, zei hij zonder dat hij Georgs vraag of ALyona's antwoord erop had gehoord. Plots keek Gino op zijn horloge. 'Verdorie,' zei hij. 'Kom op jullie twee, je moest een kwartier geleden al bij de auto terug zijn.' zei hij. Ze sprongen meteen recht, de jongens ook. 'We zullen het wel uitleggen.' zei Bill met een glimlach. Gino dacht eraan Laura een SMS te sturen om haar te waarschuwen, maar vond de kans niet om het subtiel te doen en hij kon zijn werkgevers niet verbieden om mee te komen? Hij hoopte alleen maar dat Ze hier klaar voor was...
Alyona was superblij dat ze nog langer met de jongens kon omgaan, en nu zou ze Laura kunnen tonen hoe verkeerd ze dacht over de jongens. en hoe die echt waren. 'Echt, jullie gaan haar zo leuk vinden.' kwetterde ze erop los. Georg lachte.'Dat ben ik zeker.' zei hij met een mysterieuze glimlach om zijn lippen. Bill en Gustav keken hem allebei raar aan. 'Het kan natuurlijk zijn dat ze een beetje slecht gezind is omdat we laat zijn, maar meestal valt het wel mee.' zei ze.Tom had hen weer niet gehoord, want hij luisterde naar Zorans mening over een type gitaar. Gino voelde zich niet op zijn gemak, maar weggaan was geen optie. Van ver kon hij haar zien zitten op haar auto. Haar haren zaten opgestoken en ze zag er lichtjes opgewekt uit. Heel toevallig keek Tom op en staarde naar Laura. Zoran en Alyona keken hem raar aan, Gustav schudde zijn hand voor Toms gezicht, maar hij gaf geen enkel teken van leven. Tom had Laura gezien, en van op 25 meter toch, op een ongelofelijke manier had hij haar herkend. Hij zag hoe ze rustig de speld uit haar haren haalde en haar hoofd schudde om het los te maken. Hij wou vooruit gaan, stappen, naar Laura toe lopen, maar zijn lichaam wou niet mee. Georg gaf hem een strategische klop tussen zijn schouderbladen waardoor hij weer vooruit ging. Hij merkte hoe Laura nog steeds met waaiers bezig was, maar er nu veel eleganter mee overweg kon dan vroeger.Hij had haar in jaren niet gezien, maar toch leek hij nog een schim van het kleine meisje dat hij kende rond haar te zien. SLechts een schim, veel meer was er niet meer van over van het meisje waar hij ooit zo gek van geweest was. Nog een meter of acht. Georg keek toe naar hoe Bill haar eindelijk herkende en toen hij op 4 meter van haar stond, zijn blikje uit zijn hand liet vallen. Gustav was verbaast om te zien hoe ze veranderd was, maar nog steeds herkenbaar was, maar Georg had hem gewaarschuwd vlak voor het concert...
Reageer (1)
Whaaaaats wroooong
1 decennium geleden