058

Jacob POV

Christine staarde nou al een paar minuten voor zich uit met een wazige blik in haar ogen. ‘Wat is er aan de hand Elena?’ vroeg Julie en ze wapperde met haar handen voor Christine haar ogen. ‘Ik heb geen idee Juul.’ Mompelde Elena. Als Julie én Elena het niet weten moet het wel iets raars zijn. Aan de andere kant, een vampier is sowieso raar. ‘Ik denk dat we een probleem hebben.’zei Christine en ze was blijkbar weer in haar normale staat. ‘Wat is er? Wat gebeurde er?’ vroeg Elena en ze legde haar hand op Christine haar schouder. “ik zag de toekomst.’ Mompelde Christine alsof het de normaalste zaak ter wereld was. ‘Dat ik daar niet aan gedacht had. Maar wat zag je?’vroeg Elena nieuwsgierig. ‘Ik zag een stel vampiers met rare capes om. En ik zag de Cullens samen met de wolven. Die stonden naast de Cullens, alsof het een strijd was. En meer weet ik niet.’ Ratelde Christine. Op dat moment ging haar telefoon. Toen ze zag wie het was betrok haar gezicht direct. ‘Wat moet je?!’ siste ze en haar ogen werden langzaam aan donkerder. ‘Hmpf. Oke is goed.’ Zei ze en ze hing op. ‘Dat was Edward, en zoals ik dus net al zei, jullie gaan samen strijden. Volgens Edward was het een kwestie van leven of dood. Dus jullie moeten er NU heen!’Riep Christine. ‘En oja ik ga niet mee, ik kijk toe vanaf de bomen. Dat is leuker.’ Zei ze en ze kreeg een glimlach op haar gezicht. Fijn.. Mogen we een stel bloedzuigers gaan helpen.

Edward POV

We stonden met zijn allen op een rij te wachten op de Volturi. Ik had Bella ook mee genomen aangezien de wolven hier ook heen zouden komen en anders zou ze nergens veilig zijn. Niet dat ik dat erg vond, maar Alice wou Bella er graag bij hebben. Op dat moment begon er iets te stinken, dus de wolven waren in aantocht. Niet veel later kwamen ze bij ons en gingen ze naast ons staan. ’Wat we hier moeten bloedzuiger, ik hoop voor je dat het voor iets goeds is.’ Ik bukte naast Jacob en keek hem aandachtig aan. ‘Waarschijnlijk gaat het om Bella.’ Fluisterde ik zodat Bella het met geen mogelijkheid kon horen. ’Gelukkig maar.’ ‘Waarom is Christine niet mee?’ vroeg Alice en ze richtte zich naar de wolven toe. ’Er was niet om haar gevraagd, en daarbij komt ze wil niks met jullie te maken hebben.’ ‘Ik had niet om Christine gevraagd en ze wil niks met ons te maken hebben.’ Zei ik Jacob na en ik keek Alice aan. ‘Verdomme.’ Mompelde ze en op dat moment kwam de Volturi het veld op lopen. Tijd voor de waarheid…