014

Sergio Ramos

Ik train nu al een aantal weken bij Barcelona, maar nog steeds ben ik niet gewend aan het spel van Barça. Het is gewoon allemaal zo perfect, het gaat af op gevoel. Je hoeft niet na te denken over waar de bal heen moet, het spreekt gewoon allemaal voor zich. Het is als een puzzel; alles past precies bij elkaar. Alleen met mij erbij is het alsof de puzzel incompleet is, alsof ik een ontbrekend stukje ben waardoor het mooie plaatje uiteenvalt. Ik ben gewoon waardeloos. Ik keek naar Cesc en zag hoeveel plezier hij had, hij wel. Dit is zijn thuis, zijn familie. Hij hoort hier gewoon. ‘Je zegt tegen iedereen dat je het hier leuk vindt, maar je vindt het geen bal aan.’ Zei Lena en ze kwam naast me zitten. Dit is een van de eerste keren dat ze tegen me praat, en dan bewust. Het deed me goed, ik begon haar namelijk steeds leuker te vinden. ‘Oh ik vind het hier wel leuk hoor.’ Mompelde ik. ‘De rest van het team mag dan wel zo dom zijn om het te geloven, maar denk je nou echt dat ik zo dom ben?’ zei Lena en ze zuchtte diep. ‘Alsof jou dat wat uit maakt, je vindt me toch stom.’ Siste ik en ik stond op. ‘Eigenlijk vind ik je best leuk.’ Mompelde Lena en ik draaide me verbaasd om. Ik keek naar haar en ik zag haar wangen langzaam rood kleuren. ‘Zei je zojuist wat ik dacht dat je zei?’ vroeg ik en ik keek Lena verbaasd aan. Op dat moment bedacht ik me dat ik toch geen kans zou maken, het was tenslotte verboden. Auch.

Cesc Fabregas

Ik schoot de bal naar Gerard en kreeg hem vrijwel direct, met een perfecte pass, terug. ‘Moet je Sergio zien, hij zit daar gewoon te flirten met Lena.’ Zei David met een brede glimlach. Ik keek naar Sergio en Lena en zag Lena met een rood gezicht zitten. Sergio daarin tegen keek met een verbaasde, maar pijnlijke blik naar Lena. ‘Volgens mij is de situatie anders dan jij denkt.’ Mompelde Gerard. ‘Jammer ik had gehoopt dat hij met Lena zou aanpappen en dat hij dan weggestuurd zou worden.’ Zei David teleurgesteld. ‘OH! Kom op zeg! Je zit verdomme bij hem in het team! En niet alleen hier maar ook bij het nationale team. Het is een vriend van je!’ riep ik en ik keek David boos aan. ‘Nee serieus, ik ben er echt helemaal klaar mee. Als jullie Sergio niet willen, wil ik niet bij dit team!’ zei ik en ik keek iedereen stuk voor stuk aan. ‘Precies, dat dacht ik dus ook. Dus pak een bal ga verder en als jullie nog een keer zeiken dan kap ik er mee.’ Zei ik nors en ik schoot de bal naar Gerard toe. Pep keek me met een glimlach aan en knikte even. Ja hij heeft makkelijk praten, hij verbied ons een hoop waardoor Sergio het alleen maar moeilijker krijgt. Arme Sergio.