38. Nark

Blaise had haar uiteindelijk wakker gemaakt want hij wou naar binnen. 'Ga maar alvast, ik zie je wel in de leerlingenkamer.' 'Ja, jij wel ja.' Mompelde hij. Blaise liep weer richting het kasteel. Eigenlijk was het best koud, de winter kwam over 2-3 weken, maar ze negeerde de kou. Ze zag weer iets in het bos, het bewoog dit keer. Het was prachtig, maar ook beangstigend. Ze wou er zo graag naar toe maar dat deed ze niet. Ze zag dat het opeens haar kant op kwam, als een flits. Wat het ook was, het was snel. Het versteende heel even, maar daarna weer verder ging. Het ging richting het kasteel. Maar uiteindelijk ging het weer het bos in. Vreemd. Olette pakte haar ketting vast en voelde haar hart harder kloppen. Ze was bang. Wat het ook was, het was naar haar gevoel niet iets goeds. Wat een geluk dat ze onzichtbaar was. Ze stond op en liep snel het kasteel in. Ze besloot naar de leerlingenkamer te gaan.

'Ik ben er.' Fluisterde Olette in Blaise's oor. Hij schrok zich rot en viel van de stoel. 'Moet je me echt laten schrikken!' Siste hij boos. 'Yep.' Ze grinnikte toen ze zag dat Blaise zijn perkament pakte en haar er niet mee kon slaan. 'Ik ben eigenlijk wel blij dat ik nu onzichtbaar ben, het heeft zo zijn voordelen.' Blaise rolde met zijn ogen. Theodoor kwam naast hem staan. 'Draco wilt je iets vragen. Kom je?' Blaise fronste maar liep toch mee. Ze zaten op hun gebruikelijke plek. Blaise ging zitten en Theodoor liet hun met rust. 'Weet je,' Begon Draco, 'Olette is niet in de ziekenzaal of in de slaapzaal. Ik kan zo zeggen dat ze heeft gespijbeld.' Blaise keek hem onverschillig aan. 'Dat is niet waar. Ze voelde zich niet lekker en is naar buiten gegaan. Je weet zelf hoe ze is.' Patty snoof. 'Ze is echt zo dom! Ik hoop dat ze niet meer terug komt.' Draco's gezicht veranderde heel even, maar een seconde, maar toen trok hij een grijns op zijn gezicht. 'En waar is ze nu dan? Het is al avond.' Blaise grijnsde, 'Maak je je zorgen om Oletteje? Aah, wat schattig.' Patty trok een zuur gezicht. 'Nee, maar dan weet ik alles. Ik denk eraan haar te verlinken.' Olette ging achter hem staan en trok gekke bekken achter hem. 'Ik zou dat maar niet doen.' Zei Blaise kalm. 'En waarom zou mijn Drakie dat niet doen?' Vroeg Patty met haar vreselijke stem. 'Omdat als hij dat doet, dan zal ik iets vertellen wat niemand zou mogen weten. Herinner je die keer op de weg is weg? Toen vlak bij de ijssalon?' Draco verbleekte. 'Zo te zien wel. Ga je haar nu nog verlinken?' Blaise's ogen werden groter. Hij zag dat Olette langzaam weer verscheen. Ze zat van ze gekste bekken te trekken achter Draco. 'Weet je,' Blaise stond op en ging naast Draco zitten. 'Ik denk dat ik heb gewonnen.' Hij legde een arm over de bank heen pakte Olette bij de hand en ze keek naar Blaise. Hij gebaarde dat ze weg moest. Ze knikte en Blaise gaf haar een dringende blik. Ze ging blij weg maar versteende weer toen ze eraan dacht dat Blaise haar zag. Ze liep snel naar een spiegel en zag haarzelf weer. Eindelijk! Ze was weer zichtbaar! Ze wees naar boven en deed haar handen op elkaar en deed ze op haar wang terwijl ze haar hoofd schuilhield. Blaise stak zijn duim stiekem op en ging verder met zijn gesprek met Draco. Olette liep vermoeid naar boven en pakte haar toiletspullen. Ze moest eerst haar tanden poetsen en make up af doen. Toen ze klaar was deed ze haar pyjama aan en kroop in bed, het was een lange dag geweest.

Reactie's? Kudo's? Koekjes? Lalala?