40| A Crying Patil
Na gedaanteverwisseling had Fay nog, oude runnen, geschiedenis van toverkunst en bezweringen. Al die lessen zat ze naast Ron behalve bij bezweringen want Lavender was haar daar toch voor. Waardoor ze maar plaats nam naast Parvati Patil. ''Hee Parvati''Zei Fay glimlachend. Parvati glimlachte uit beleefdheid terug en staarde toen nors naar haar vriendin die naast Ron zat. Fay had het gevoel dat Parvati zich de laatste weken erg in de steek gelaten voelde door Lavender. Ze waren de jaren ervoor onafscheidelijk geweest, maar nu begon de vaste pact toch wel te breken. ''Jij en Lavender gaan niet al te vaak meer met elkaar om hé?''Zei Fay toen Professor Flitwick klaar was met zijn uitleg en ze de bezwering zelf mochten oefenen.
''Goh, ik zou niet weten hoe dat komt''Zei Parvati kill, ''Depulso''
De beker op haar tafel verplaatste niet en dat maakte Parvati nog chagrijniger. ''Of beter gezegd door wie''Voegde ze er nog aan toe.
''Wat bedoel je daar nou mee?''Zei Fay terwijl ze Parvati met haar heldere ogen verbluft aanstaarde. Parvati keek Fay aan alsof ze dom was en zuchtte diep. ''Is het niet duidelijk dat het allemaal de schuld is van die vriend van jou. Ron Weasley. Het is zijn schuld dat ik mijn beste vriendin aan het verliezen ben hoor!''Zei Parvati nijdig.
''Het is niet Rons schuld!''Zei Fay, het was zo rumoerig in het lokaal dat niemand hoorde waar ze het eigenlijk over hadden zodat ze vrij uit konden praten. ''Jawel! Hij zit telkens met haar te flirten''Hield Parvati stug vol, ''Door hem trekt ze zo weinig met mij op''
''Ron flirt helemaal niet met Lavender!''Zei Fay die nu ook kwaad begon te worden, ''Lavender zit juist achter Ron aan!''
Fay knipperde even met haar ogen toen Parvati niet antwoordde, maar ze schrok helemaal toen Parvati opeens in huilen uitbarstte.
''Uhm... Parvati?''Fay wist niet wat ze moest doen en keek vlug om zich heen. Iedereen was druk bezig met oefenen en niemand had door dat Parvati een potje aan het huilen was. Parvati snikte maar door en veegde haar tranen weg met haar mouw. ''Professor Flitwick!''Riep Fay naar de kleine leraar. Professor Flitwick keek op en toen hij Parvati zag snikken kwam hij snel aanlopen. ''Oh, Juffrouw Patil lukt het soms niet met de spreuk?''Vroeg hij een beetje ongemakkelijk toen hij bij hun tafel stond. Parvati schudde haar hoofd, maar bedoelde daarmee dat het niet om het oefenen van de spreuk ging. ''Gewoon wat meer oefenen''Zei Flitwick, die het helemaal verkeerd begreep. Parvati schudde driftig haar hoofd en verscheidene leerlingen keken nu ook naar hun. ''Zal ik haar anders naar Madam Pomfrey brengen voor een kalmeringsmiddel?''Stelde Fay voor omdat het er niet naar uitzag dat Parvati nog zou stoppen met huilen. Flitwick knikte en Fay loodste Parvati naar de deur van het lokaal. Dit was gewoon waanzin.
''Goh, ik zou niet weten hoe dat komt''Zei Parvati kill, ''Depulso''
De beker op haar tafel verplaatste niet en dat maakte Parvati nog chagrijniger. ''Of beter gezegd door wie''Voegde ze er nog aan toe.
''Wat bedoel je daar nou mee?''Zei Fay terwijl ze Parvati met haar heldere ogen verbluft aanstaarde. Parvati keek Fay aan alsof ze dom was en zuchtte diep. ''Is het niet duidelijk dat het allemaal de schuld is van die vriend van jou. Ron Weasley. Het is zijn schuld dat ik mijn beste vriendin aan het verliezen ben hoor!''Zei Parvati nijdig.
''Het is niet Rons schuld!''Zei Fay, het was zo rumoerig in het lokaal dat niemand hoorde waar ze het eigenlijk over hadden zodat ze vrij uit konden praten. ''Jawel! Hij zit telkens met haar te flirten''Hield Parvati stug vol, ''Door hem trekt ze zo weinig met mij op''
''Ron flirt helemaal niet met Lavender!''Zei Fay die nu ook kwaad begon te worden, ''Lavender zit juist achter Ron aan!''
Fay knipperde even met haar ogen toen Parvati niet antwoordde, maar ze schrok helemaal toen Parvati opeens in huilen uitbarstte.
''Uhm... Parvati?''Fay wist niet wat ze moest doen en keek vlug om zich heen. Iedereen was druk bezig met oefenen en niemand had door dat Parvati een potje aan het huilen was. Parvati snikte maar door en veegde haar tranen weg met haar mouw. ''Professor Flitwick!''Riep Fay naar de kleine leraar. Professor Flitwick keek op en toen hij Parvati zag snikken kwam hij snel aanlopen. ''Oh, Juffrouw Patil lukt het soms niet met de spreuk?''Vroeg hij een beetje ongemakkelijk toen hij bij hun tafel stond. Parvati schudde haar hoofd, maar bedoelde daarmee dat het niet om het oefenen van de spreuk ging. ''Gewoon wat meer oefenen''Zei Flitwick, die het helemaal verkeerd begreep. Parvati schudde driftig haar hoofd en verscheidene leerlingen keken nu ook naar hun. ''Zal ik haar anders naar Madam Pomfrey brengen voor een kalmeringsmiddel?''Stelde Fay voor omdat het er niet naar uitzag dat Parvati nog zou stoppen met huilen. Flitwick knikte en Fay loodste Parvati naar de deur van het lokaal. Dit was gewoon waanzin.
Reacties zijn hier ook welkom ondanks het 2e hoofdstuk
Reageer (3)
ik weet wat ze voelt
1 decennium geledenAaahw, zo zielig.
1 decennium geledenIk leef met haar mee
Aw, poor Parvati.
1 decennium geledenIk ga snel even het andere hoofdstukje lezen!