37. Invisible

Het bleef een paar minuten stil totdat Blaise zijn gedachte weer op een rijtje had. 'Olette jij bent onzichtbaar!' Fluisterde hij een beetje hard. 'Waar heb je het nou over?' Blijkbaar was de les voorbij en Olette pakte alles in. 'Luister, breng al je spullen naar de slaapzaal. Ik zeg wel dat je je niet lekker voelde. Maar waarom ben je onzichtbaar?' Ze hield haar schouders op, maar besefte dat Blaise haar niet kon zien. 'Ik heb een idee. Wat moet ik nu doen? Ik wil zichtbaar worden, ik wil niet niet aanwezig lijken!' Blijkbaar was haar geluk op en kwam er ongeluk voor in de plaats. 'We zien wel. Blijf vandaag wel bij mij in de buurt. Na school gaan we naar de bieb en dan zoeken we het uit. Mocht het niet lukken gaan we om hulp vragen.' Ze zuchtte, 'Oké. Maar ik zie je wel in de les dan. We hebben nu toverdranken, en Sneep zal je vast wel geloven. Ben zo terug.' Ze liep bij Blaise weg doe niet wist dat ze weg was gegaan. Hij zei nog wat dingen.
'Ik denk dat hij zijn verstand kwijt is.' Zei Ron. Ze keken allemaal naar Blaise. 'Zal Olette niet naast hem?' Vroeg Harry. 'Yup, ik vraag me af waar ze is. Ik vind echt dat ze in de SVP moet, ze is echt anders dan hun.' Zei Hermelien. 'Ze blijft een Zwadderaar, en een Zwadderaar is zowat nooit te vertrouwen.' Zei Ron. 'Maar ze zei zelf dat ze het niet haar keuze was om in Zwadderich te zitten!' Harry kwam ertussen, 'Luister, voorlopig moeten we voorzorgsmaatregelen nemen. We kunnen haar nu nog niet vertrouwen, we weten te weinig over haar.' Hermelien keek hun boos aan en snoof. 'Dan moeten we haar leren kennen.'

'Blaise?' Fluisterde Olette in zijn oor. Hij schrok zich rot en liet zijn mes op de grond vallen. 'Wil je je teen kwijtraken?' Vroeg Theodoor met een grijns. 'Blijkbaar.' Mompelde hij. 'Sorry.' Fluisterde ze. 'Het is al goed.' Fluisterde hij terug toen Theodoor verder ging. 'Geloofde Sneep het?' Hij knikte. Olette zuchtte gefrustreerd. 'Mooi, maar wat moet ik nu doen aan dit?' Ze wees naar zichzelf maar herinnerde zich weer dat ze onzichtbaar was. 'Aan je onzichtbaarheid? Dat hadden we al besproken. Wat je wel moet doen is als de les voorbij is bij mij in de buurt blijven. Hou desnoods mijn arm vast.' 'Oké.' Blaise knikte en ging verder met zijn drank. Het vervelende was aan afwezig zijn maar er toch zijn was dat ze genegeerd werd, en dat ze zich dood verveelde. Ze zag Patty en dacht aan iets gemeens, ze schrok van zichzelf. Toch besloot ze het te doen. Ze liep naar Patty's tafel en tikte haar aan. 'Wat is er Drakie?' Draco keek haar verbaasd aan. 'Niks, hoezo?' Ze hield haar schouders op en ging verder. Olette pakte de mes van tafel en liet het zweven boven de tafel. Patty keek er naar en ze werd bleek. 'Drakie...' Olette legde de mes neer. 'Wat?' Vroeg Draco geïrriteerd. 'Mijn mes...' Draco keek naar het mes. 'Wat is daarmee?' Ze keek ernaar en keek hem dom aan. 'Wist jij dat je nu bang zou moeten zijn?' Fluisterde Olette in Patty's oor. Ze gilde het uit en rende jammerend de klas uit. 'Wat is er met haar?' Vroeg iemand. 'Geen idee.' Mompelde Draco en ging verder aan het werk. De deur stond open dus Olette ging de klas uit, liep ver van de klas weg en schoot in de lach. Niemand hoorde het en tranen kwamen uit Olette's ogen. 'Wie is daar?!' Vilder kwam eraan en hij zag haar natuurlijk niet. 'Stomme rot kinderen.' Mompelde hij en liep verder de gang op met mevrouw Norks aan zijn zijde.

De lessen waren uiteindelijk voorbij en Olette heeft zich niet verveeld. Ze had nog wat door de klas gelopen en heeft af en toe Draco, Theodoor od Patty aangetikt. Patty werd dan hysterisch en Olette schoot in de lach. Eigenlijk was het best gemeen en had ze medelijden met Patty, maar toch vond ze het grappig. Ze hield Blaise aan zijn elleboog vast, ze waren onderweg naar de Bibliotheek. 'Weet je, het is best leuk om onzichtbaar te zijn.' Blaise rolde met zijn ogen. 'Maar het is leuker om je weer te zien.' Ze maakte een twijfelend geluidje en grinnikte toen ze zijn blik zag. 'Laten we maar zien of we iets kunnen vinden.' Zei ze zuchtend toen ze de boeken zag.
Ze hebben 3 uur in de bibliotheek gezeten zonder resultaten. Uiteindelijk is Olette maar naar buiten gegaan met Blaise en zijn ze daar gaan zitten in het gras. Het was wel erg koud, maar daar trok ze niks van aan. Blaise had een dikke mantel om en Olette alleen maar haar uniform. Ze is uiteindelijk inslaap gevallen tegen Blaise's schouder. Ze kreeg geen schokken omdat de 24 uur om waren.

Ik zou het lief vinden als ik veel kudo's en reacties kreeg.