.8

De rest van de week vloog voorbij.. Ik stond op, vertrok naar school, werd uitgescholden door Paul, getroost door Emmett, ging terug naar huis, maakte mijn huiswerk, maakte Paul's huiswerk, at iets en ging slapen.. En tot mijn verbazing vond ik het, ondanks het feit dat de lessen nu ook een hel waren, zelfs spijtig dat het weekend begon.

Het was vrijdagnamiddag tijdens de laatste pauze toen Alice mij vroeg of nee, het was meer meedeelde dat zij en Rosalie mij de volgende dag om twee uur zouden komen halen om te gaan schoppen; het was alsof Edward mijn gedachten las want toen ik mijn mond opendeed om te protesteren zei hij direct dat nee zeggen tegen Alice geen in had. En zo kwam het dat ik zaterdag samen met Alice en rosalie ging shoppen.

Zaterdag ging de bel om stipt twee uur en stond Alice voor mijn deur. Ik vroeg of ze nog iets wou drinken en terwijl ze nee antwoordde vroeg ze ook direct of ik nog tegen iemand moest zeggen dat ik weg was. Terwijl ik nee zei en haar uitlegde dat mijn moeder gestorven was toen ik zeven was en mijn vader tegenwoordig enkel met kerst en mijn verjaardag in het land was, liepen we naar Rosalie toe; die tot mijn verbazing naast een kanariegele porsch op ons stond te wachten.
Blijkbaar trok ik wel heel grootte ogen want Alice vroeg mij, bijna direct nadat ik de auto had opgemerkt, hoe ik haar autootje vond? Eumh, duur en opvallend.. Kwam er twijfelend uit mijn mond. Dus je vindt hem mooi; was de conclusie van Alice. En terwijl er een soort van instemmmend gemompel uit mijn mond kwam trok Rosalie mij in een voorzichtige knuffel alsof ik een porseleine pop was die ze in een seconde in twee kon breken. Hey Lena, (In de korte tijd dat ik de Cullens kende, hadden ze Pauls gewoonte om mijn naam af te korten tot Lena, Leentje of iets gelijkaardigs overgenomen.) zei Rosalie enthousiast en met een grootte glimlach op haar gezicht nadat ze mij had losgelaten.