3,5

Ik liep verder naar mijn kamer, en mijn broer volgde. Ik vond het niet fijn dat mijn broer bij me op de kamer sliep. Wat ik tegen Pain zei over te weinig ruimte, was eigenlijk niet de waarheid. Mijn kamer in de Akatsuki basis was de enige plek waar ik normaal gesproken privacy had. Er kon niet ingebroken worden, en mensen konden alleen naar binnen als ik dat goed vond. Ik kon zo lang douchen als ik wilde, want er was niemand die me kon storen. Met een zucht haalde ik ergens een bed vandaan, en zette hem aan de andere kant van de kamer. Vervolgens legde ik een sleuteltje in de hand van Keamon. Daarbij kreeg hij een briefje waar alle voordelen van de kamer op stonden.
‘is dat de enige reden waarom wij bij elkaar in een kamer liggen?’ vroeg hij een beetje verward.
‘wat bedoel je?’ vroeg ik.
‘omdat we broer en zus zijn.’ Legde hij uit. Ik knikte, en liet me vallen op mijn bed.
‘Gin?’ vroeg hij na een tijdje twijfelend.
‘wat is er?’ Ik was alweer bijna in slaap gedommeld, en praatte dus alweer een beetje zacht.
‘ik moet je iets ontkennen. Ik dacht dat mam je het al verteld had, maar blijkbaar heeft ze dat niet.’
‘wat moet je dan zeggen?’ Ik hoorde aan de stem van Keamon dat hij moeite had om het te zeggen. Hij zuchtte diep, en keek me toen aan.
‘Ik ben niet je broer.’ Zei hij toen.
‘jij bent niet mijn broer?’ herhaalde ik geschrokken.
‘Ik ben niet je broer, jij bent niet mijn zus, mam is niet jou echte moeder.’ Zei hij. Ik staarde naar de grond, en probeerde deze plotselinge feiten te verwerken.