2)Droom en nachtmerrie.

Jacob P.O.V.

Bella keek me twijfelend aan.
Ik voelde mijn wangen warm worden.
"Nou, als je geen zin hebt...ik bedoel...nou, ja..." Ik had meteen spijt dat ik hier niet mee gewacht had. Waarom had ik het er toch uitgegooid?
"Nee, Jake. Het...het lijkt me echt leuk." Ik kijk haar ongelovig aan. Ze meende het echt. Ik werd helemaal warm vanbinnen. Ze zei ja!!!!
"Dat is...goed...eh, ik, ja...wat kan ik zeggen..." Ik zocht naar woorden die uitdrukten hoe ik me voel. Plots kijk ik in haar ogen en voel ik de haast onweerstaanbare drang om haar gezicht te vast te nemen en haar te zoenen. Ik had daar al vaker van gedroomd, maar nu...nu leek dat moment zo veel dichter bij...
Ik slikte de brok in mijn keel weg.
"Ik, ik ga,..." Ik keek naar de lege borden.
"Ik ga afwassen." Ik stond op en liep met de borden naar beneden. In de keuken voelde ik me weer erg stom, maar ik wilde me niet te veel opdringen. Morgen na de film misschien.

Bella P.O.V.

Ik keek Jake na, nog niet helemaal bekomen van de intensiteit van net. Ik vroeg me af waarom Jake zulke momenten steeds afbrak.
Voelde hij niet diezelfde magie als ik? Had ik hem verkeerd begrepen?
Ik liep naar de badkamer en ging me klaar maken. Vandaag gingen we naar Seatle en vanavond moest ik tegen papa zeggen dat Jake en ik morgen naar de film zouden gaan. Hoe zou hij reageren? Hij dacht volgens mij toch al dat Jake en ik wat hadden. Het zou alleen een bevestiging zijn voor hem.
De vraag was alleen: Zou hij ons laten gaan?
Beneden zag ik Jake met de borden bezig. Hij was volgens mij al een kwartier dat eerste bord aan het afwassen. Ik wilde er net iets over zeggen toen ik hem hoorde mompelen.
"Stomme idioot...ze zal wel denken..." Dacht hij aan mij?
Wenste hij dat hij net niet naar beneden was gegaan? Mijn hart sloeg over naar de tweede versnelling.
"Schoner dan dat wordt ie niet hoor," zei ik om te laten merken dat ik er was, en vooral om niet te laten merken dat ik had gehoord wat hij net zei.
Hij keek verbaasd op bloosde even en keek toen naar de vaat. Hij nam het volgende bord en maakte dat veel sneller schoon. Ik liep naar hem toe en hielp hem met afdrogen. Even later zaten we elkaar weer te pesten en ergens hoopte ik stiekem dat er weer zo'n intiem moment kwam en dan zou ik zelf het initiatief nemen.

Edward P.O.V.

Ik schrok op toen ik een beeld doorkreeg van Bella die zoende met Jacob Black. Het was een visioen van Alice en het was net zo snel weg als het gekomen was. Alice keek niet expres naar Bella's toekomst. Ze was gewoon nieuwsgierig en daarom kreeg ze dit soort dingen door.
Gisteren had ze ook zulke dingen gezien. Toen hadden ze nog niet gekust, alleen elkaar omhelsd.
Ik voelde een brok in mijn keel en liet mijn hoofd verslagen in mijn handen vallen. Als het al zo ver gekomen was...
Ik stond op. Plots wist ik zeker dat ik niet van Alice wilde horen hoe het nu stond tussen Bella en Jacob. Ik wilde erbij zijn. Ik wilde het zelf met mijn eigen ogen zien.
Ik sprong uit het raam en vloog door de bossen naar het huis van het meisje dat plots zo veel betekenis voor me had.
Al snel zat ik in een boom aan de rand van het bos. Jacob liep naar beneden en Bella liep door de gang. Naar de badkamer?
Ik hoorde stromend water op de bovenverdieping dus dat zou dan wel.Stomme, laffe idioot! Waarom kon ik haar niet gewoon zoenen?
Ben ik dan zo bang? Ik kan toch wel...ach wat maakt het ook uit. Bella zal wel denken dat ik een idioot ben. Geschift. Eerst vraag ik haar naar de film en dan...
Jacob was erg kwaad op zichzelf omdat hij haar niet gezoend had. Hij had het zo graag gewild, maar ergens had het gevoeld alsof het te vroeg was.
Hij mompelde wat hardop en Bella kwam naar beneden. Ze stond even stil vlak bij hem in de buurt. Bij de keukendeur?
"Schoner dan dat wordt ie niet hoor," zei ze plagerig. Jacob keek om en voelde zich even gegeneerd. Hij had zo het gevoel dat ze daar al langer stond.
Heeft ze me gehoord? Dan heb ik me echt helemaal belachelijk gemaakt. Zeker nu ik al een kwartier een bord sta schoon te boenen. Stom!
Hij Nam het volgende bord dat hij op een normaal tempo schoon maakte.
Bella hielp hem met afdrogen.
Jacob had in tegenstelling tot Bella erg luide en duidelijke gedachten. Het voelde haast alsof ik zelf naast haar stond. Ik ging wat dieper in zijn geest. Op zoek naar...wel eerlijk gezegd hoopte ik iets te vinden wat zou bewijzen dat hij niet goed was voor Bella. Maar hoewel ik talrijke fantasieën vond waren ze allemaal vervuld van oprechte en erg intense gevoelens.
De grootste verrassing vond ik in zijn droom van vannacht waar hij ergens diep van binnen nog mee bezig was. Hij had daarin gezien hoe ik Bella beet en transformeerde.
Hij kende de legendes en daarin werd verteld hoe het voelde. De slachtoffers smeekten dan ook om de dood en die gunst was hen altijd verleend, de Quileutes hadden altijd gedacht dat het gif alleen de dood tot gevolg had, maar 1 keer waren ze niet in staat geweest om het slachtoffer tijdig te vermoorden en merkten ze hoe hij steeds meer op een vampier ging lijken.
Jacob geloofde niet in de legendes. Het was gewoon een droom.
De verklaring was voor hem duidelijk genoeg. Hij was bang dat ik Bella toch zou willen en haar van hem af zou pakken.
Het was wel een beetje beangstigend dat iemand die de verhalen kende zo vaak bij haar was...maar waarom zou het onderwerp aan bod komen komen?
Bella en hij maakten plezier samen. Ze zaten elkaar wat te plagen vertelden dingen over zichzelf en bespraken wat ze dit weekend nog allemaal konden doen. Na een uur of twee kwamen ze bij een vrij belangrijk aspect van hun bioscoop uitje.
"Dus hoe zullen we Charlie zeggen dat we morgen naar de film gaan? Naar welke film gaan we eigenlijk."
"Wat denk je van 'Pirates of the caribbean: the curse of the black pearl'? Spannend, grappig en...ja, een beetje romantisch..."
De jongen had duidelijk geen ervaring met meisjes.
"Lijkt me leuk. O, ik bedenk me net zou Charlie morgen niet naar Billy gaan?"
"Ja."
"Komt Harry ook?"
"Ik denk het wel. Na de wedstrijd is er een stam vergadering gepland dus de oudsten komen alvast bij elkaar."
"Volgens mij zal Charlie wel in een goede bui zijn morgen.
En vandaag ook al. Mooi weer, dus hij is vast gaan vissen...Ik denk dat hij heel toegefelijk is als hij thuis komt..."
Jacob zag dat Bella een idee kreeg en toen ze hem enthousiast aankeek had hij er alle vertrouwen in dat hun 'date' morgen door zou kunnen gaan.
"Waar zit je aan te denken?" vroeg hij.
"Ik heb wel een plan, maar als we vandaag nog naar Seatle en terug willen en dan nog op tijd willen zijn om Charlie te eten te geven dan moeten we nu gaan." Jacob snapte er niets van, maar vertrouwde Bella blindelings. Ik volgde ze naar Seatle. Ik keek toe hoe ze een kledingwinkel binnen gingen en Bella doelgericht enkele kleren koos en ze dan even ging passen. Jake wachtte geduldig en merkte dat zijn vriend Quil naar de pashokjes kwam met zijn nichtje.
"Hé, Quil! Heeft je nichtje haar vrouwelijke charme weer eens tegen je gebruikt?" vroeg Jacob terwijl het meisje een hokje binnen ging.
"Lacht maar Black. Wat is jouw excuus?" kaatste de jongen plagend terug. Quil leek me nieuwsgieriger te zijn dan hij voor deed komen.
Net op dat moment kwam Bella uit het pashokje met een coltrui en een strakke jeans. "Zij," verklaarde Jacob.
"Hallo." Bella keek lachend naar de jongen.
"Bella Swan, aangenaam."
"Quil Ateara." Bella schudde Quils hand.
En dat noemen we nou een schoonheid. Zou ze wat met Jake hebben?
"En?" vroeg ze aan Jacob.
"Leuk," knikte hij.
"Mooi, dan neem ik deze." Quils wenkbrauwen schoten omhoog.
"Hoe lang zijn jullie al bezig?" vroeg hij aan Jacob.
"Dit is onze eerste winkel waarom?"
"Ga je nog veel kopen?" vroeg Quil nu aan Bella.
"Ik heb nog een goede regenjas en een paar truien nodig. Maar verder niets."
"Geluksvogel," mopperde hij tegen Jacob.
"Mijn nichtje doet er doorgaans twee uur over voor ze besluit om toch, maar dat eerste topje te kopen en dan sleurt ze me tien winkels door. Als ik geluk heb." Bella probeerde haar lachen in te houden, maar Jacob bulderde het uit.
"Je zou je geizicht eens moeten zien," zei hij toen Quil hem raar aankeek.
"Wat is er zo grappig?" Quils nichtje Joy kwam haar hokje uit met een leuk jurkje dat eigenlijk te zomers was voor het weer hier, zelfs al had ze er een legging onderaan.
"Hallo. Wie ben jij?" vroeg Joy toen ze Bella opmerkte.
"Bella Swan, aangenaam en jij bent vast Quil's nichtje."
"Inderdaad Joy is de naam. Bella, je bent mijn reddende engel. Quil heeft geen verstand van kleding en ik kan zien dat jij dat wel hebt. Wat denk je?" vroeg Joy toen ze een rondje draaide.
"Nu goed opletten," mompelde Quil tegen Jacob.
"Ik vind..."
"Je, hebt gelijk. Niet mijn kleur hè? En die legging maakt me zo vreselijk dik. Goed dat ik om je mening heb gevraagd. En echt dat truitje staat je zo leuk!"
"Bedankt, ik vond..." Bella had niet veel tijd om te antwoorden want Joy liep alweer richting de pashokjes.
"Wel ik ga wat nieuws uitzoeken dag Bella, Jacob."
Bella en Jacob keken elkaar even sprakeloos aan.
"Is ze altijd zo...enthousiast?" vroeg Bella uiteindelijk.
"Nee, dit is bijna rustig voor haar doen." Quil keek alsof hij zonet had te horen gekregen dat de zomervakantie afgeschaft werd.
Bella keek de jongen meelevend aan en liep toen snel naar het hokje. Even later stond ze weer buiten in haar gewone kleren en met het setje dat ze wilde kopen over haar arm. Ze liep naar de kledingrekken en koos er een paar kledingstukken.
"Hier, zeg maar dat ik heb gezegd dat ze haar vast geweldig zullen staan. Misschien heb je dan nog wat aan je weekend," zei ze terwijl ze Quil het stapeltje kleren overhandigde.
"Je bent mijn heldin weet je dat?" zei Quil.
"Graag gedaan hoor. Ik ga voor mezelf nog wat zoeken ben zo terug."
Heel even was het stil. "Ben weer terug!!!" Joy was klaar met zich om te kleden en zag meteen de kleren op Quil's schoot.
"Wat heb je daar?"
"Bella, zei dat je deze eens moest proberen."
Joy nam het stapeltje zonder aarzelen naar het pashokje en sloot het gordijn. En toen waren de jongens weer alleen.
Quil keek even of Bella er al aankwam, maar ik wist dat die op dit moment met Angela stond te praten.
"Hé, Jake."
"Ja?" Jacob was meteen op zijn hoede. Hij kende Quil al lang en de blik in zijn ogen beviel Jacob niet.
"Heb jij iets met..." Quil maakte een kleine hoofdbeweging naar de winkel. Jacob dacht even na.
"Zo ongeveer. We gaan morgen naar de film en ik hoop dat we dan...nou ja, je weet wel." Quil grijnsde.
"Ga je morgen proberen te scoren?" vroeg hij met een veelbetekenende grijns.
"Niet zoals jij het bedoeld. Ik vind Bella echt leuk Quil. Vlinders in de buik en dat soort dingen." Quil keek zijn vriend even aan.
"Als je haar echt zo leuk vind moet je er gewoon voor gaan makker," zei Quil en hij gaf Jacob een klap tegen zijn schouder.
"Ik ben klaar! Jacob wil je Bella voor me bedanken? Mooi. Quil we gaan naar huis ik wil Leah mijn nieuwe kleren laten zien!"
"Bedank haar ook uit mijn naam,"mompelde Quil voor hij weg ging.
Even later kwam Bella terug en ze zag dat Quil weg was. Jake zag Bella kijken. "Ik moest je bedanken."
"Van?" "Allebei." Ze lachten even en nadat Bella de kleren had gepast en goedgekeurd liepen ze naar de kassa.
"Tijd voor lunch," mompelde Bella terwijl ze de winkel uit liepen.
"Zin in een broodje?" vroeg Jacob. Bella knikte en ze gingen naar een gezellig terrasje waar ze al snel bediend werden.
"Mag ik je wat vragen?" Bella keek Jacob verlegen aan.
"Altijd," zei hij grijnzend. Haar vraag overviel ons beiden.
"Waarom heb je me eigenlijk mee naar die film gevraagd?"

Jacob P.O.V.

Ik keek Bella verbijsterd aan. Wat bedoelde ze nu?
Wilde ze weten of ik haar leuk vond? Of was er een andere reden voor haar vraag?
"Ik snap je niet zo goed denk ik," zei ik dus maar. Ze keek even weg en fronste. "Wel, ik vroeg me gewoon af...waarom je met mij naar zo'n film zou wíllen. Snap je?" Ik keek haar verbaasd aan. Wist ze zelf niet hoe ongelofelijk lief ze was? Hoe knap, grappig, slim en aardig en zo veel meer? Ze moest toch weten hoe aantrekkelijk ze was? Al die jongens die haar naar het bal gevraagd hadden moesten haar dat toch duidelijk gemaakt hebben? Of wilde ze weten of ik wel echt wat voor haar voelde? Of ik niet zo was als die andere jongens die haar als een grote vangst zagen?
"Wel waar zal ik beginnen?...Weet je? Toen ik je die eerste keer zag, die dag op het strand voelde ik een soort...vonk. Ik was betoverd. Ik weet niet heel zeker wat het was, maar iets aan je uitstraling deed me meteen voor je vallen. Ten eerste zag ik meteen dat je veruit het knapste meisje was dat ik ooit had gezien," vertelde ik.
"Dat klinkt nogal oppervlakkig maar het is nu eenmaal zo," voegde ik er verontschuldigend aan toe.
"En toen ik wat beter keek. Zag ik hoe lief je glimlachte. Hoe open je blik was. Je leek me eerlijk en erg aardig.
Ik besloot de sprong te wagen en zoals je vast wel weet bleek dat je inderdaad erg aardig en eerlijk bent.
En ik ontdekte veel meer. Dat je zorgzaam bent en grappig. En ik ontdekte ook dat ik me helemaal goed voelde bij jouw. Ik voel me nog steeds geweldig bij jouw, maar ik heb me nooit bij jouw gevoeld zoals ik me bij mijn vrienden voel. En daarom heb ik je mee uit gevraagd." Ik haalde diep adem en keek naar mijn broodje.
Ik wachtte vol spanning tot ze me zou uitlachen of iets anders, maar het bleef stil. Na een tijd keek ik op en ik zag dat Bella geraakt was door mijn woorden.
"Mag ik jouw nu wat vragen?" Ik moest het gewoon weten.
"Ja."
"Waarom heb je 'ja' gezegd?" Ik had zekerheid nodig. Ik schatte mijn kansen hoog, maar wie was ik nou?
"Wel, omdat je de liefste, grappigste, aardigste, eerlijkste en meest bijzondere jongen bent die ik ooit heb ontmoet. Je herrinert je Edward nog?"
"Ja. Naast hem lijk ik vast meer op de bultenaar of zo."
"Daar dacht ik niet echt aan. Ik wilde alleen maar zeggen dat hij inderdaad lijkt op een filmster en hij heeft dan wel mijn leven gered, maar wat is dat waard? Wat heeft al die pracht en die heldhaftigheid nu voor zin als je niet eerlijk of betrouwbaar bent? Jij bent een mooi iemand. Vanbinnen en-eerlijk gezegd-ook van buiten." Ik had het gevoel alsof ik elk moment kon gaan zweven.
"Bedankt." Ik nam haar hand betaalde en liep samen met haar-nog steeds hand in hand-naar de auto.

Terug thuis.

De hele rit hadden we weinig gezegd. We waren beiden in gedachten verzonken geweest. Van zodra we binnen waren liet Bella mijn hand los en liep ze gehaast naar de keuken.
"Wat doe je?" vroeg ik nieuwsgierig toen ik in de deuropening kwam staan en zag dat ze in de koelkast aan het snuffelen was.
"Ik ga wat ruimte maken voor Charlie's vangst. En daarna ga ik gerookte vis maken. Charlie houd daar toch zo van?" Toen begon het te dagen.
"Je gaat hem een VIP-behandeling geven is het niet?" Bella knikte.
"Zou jij de kussens wat kunnen opkloppen alle beetjes helpen."
Ik liep lachend naar de woonkamer en schudde de kussens op zoals ze gevraagd had. Plots-ik weet niet waar het vandaan kwam-had ik een klein visioen. Ik zag mezelf en Bella in een leuk blokhutje ergens op een grote open plek in een bos. Zij kookte en ik zocht de kussens bij elkaar die op de grond lagen. Toen kwamen er twee schattige kindjes binnen. Een jongen en een meisje. Ze leken erg op ons. Ze omhelsden eerst mij en renden toen naar Bella ik ging naar mijn gezin en gaf Bella eerst een kus op de ring om haar vinger en dan op haar mond.
Ik schudde mijn hoofd om het helder te krijgen. Ik was aan het weer aan het dagdromen geslagen. En niet zo'n beetje ook. Ik had nog nooit zo'n ver vooruitstrevende droom over Bella gehad.
Was dit niet een beetje te snel? Kon ik al hopen op zo'n toekomst? Ik schudde zachtjes mijn hoofd. Ik liep duidelijk te hard van stapel. Toen bedacht ik me wat. Ik kende nog iemand en daar had ik nog wat tegoed van. Normaal zou ik er niet naar gevraagd hebben, maar nu kon ik zijn hulp wel gebruiken. "Ik ga even naar La Puch. Ben over een paar uur terug." Voor Bella kon antwoorden was ik al de deur uit. Als ik me haastte was ik terug voor Charlie thuis kwam.
Toen ik terug kwam rook het hele huis naar gerookte vis. Bella maakte een herfst salade bij de vis. Ze keek me vragend aan.
"Je zal wel zien," zei ik geheimzinnig.
De rest van de middag hielp ik haar met onze voorbereidingen. Ik dekte de tafel hielp wat met de was. En al die tijd bleef ik naar haar kijken. Ik hoopte dat zondag alles goed zou gaan. Veel te snel kwam Charlie thuis.
"Hmmm. Wat ruikt hier zo lekker?"
"Gerookte vis!" riep Bella die het eten net op tafel wauw gaan zetten.
Ik had mezelf al aan de gedekte eettafel gezet.
"Ha, Charlie we kunnen meteen aan tafel," zei ik vrolijk.
"O, hoi Jacob." Charlie vond het duidelijk goed dat ik niet in de keuken bij zijn dochter stond. Toen Charlie op zijn stoel ging zitten kwam Bella meteen met het eten. We aten een tijdje in stilte.
"Hoe was het in Seatle?" vroeg Charlie. Hij klonk alsof het hem niet veel kon schelen, maar ik zag zijn ogen heen en weer flitsen tussen Bella en mij.
"Leuk, ik heb gevonden wat ik zocht," melde Bella. Charlie knikte.
"Leuk. Verder nog wat gedaan?"
"Gekookt, de was en Jake is nog even naar La Puch geweest, maar wat hij daar gedaan heeft wilde hij me niet zeggen." Bella keek me veelbetekenend aan.
"Ik een lift gekregen van de vader van die vriend," zei ik voor Charlie iets kon zeggen over mijn gebrek aan een rijbewijs.
"En daar heb ik een tijdelijk rijbewijs gekregen."
Ik haalde het document uit mijn broekzak en liet het aan Charlie zien. Die keek me heel afkeurend aan.
"Hij is echt hoor. Een klein rijexamen en dan heb je het al." vertelde ik hem eerlijk. Het was inderdaad volkomen legaal, maar met zo'n rijbewijs dekte de verzekering wel geen ongelukken, ik was natuurlijk ook niet van plan om er erg lange rijzen mee te maken. Gewoon zodat ik Bella op kon pikken voor een dagje La Puch en zodat ik haar niet hoefde te laten rijden als we morgen naar de film gingen. Na de zomer kon ik mijn echte rijbewijs halen.
"Hm, ja ik heb er wel van gehoord, maar je weet toch..."
"Ja, geen verzekering. Dan doe ik gewoon extra voorzichtig. Ik vond het gewoon een vervelend idee dat Billy en ik steeds een lift zouden moeten vragen als we langs wilden komen." Charlie leek het te slikken.
Bella had een 'Waarom vertelde je me dat niet gewoon meteen?' blik. Ik keek heel zielig en ze lachte weer. Charlie merkte het gelukkig niet.
"Mh, dat was heerlijk Bels," zei Charlie na het eten.
"Blij dat je het lekker vond pap. Trouwens wat ga je morgen bij Billy doen?" vroeg Bella terloops.
"Gewoon wedstrijden kijken en misschien blijf ik wel eten. Dat vind je toch niet erg? Je kan ook komen, maar ik denk niet..."
"Nee, ik geloof niet dat ik erg veel zin heb om de hele avond sport te kijken. Ik had trouwens al plannen voor morgenavond. Daar wilde ik je nog wat over vragen." Charlie's ogen schoten kort naar mij.
"O, ja?"
"Wel, het leek ons leuk om naar de film te gaan. Mij en Jake, bedoel ik." Bella klonk achteloos. Alsof het niet bijzonder was. Ik wist dat ze gewoon hoopte dat Charlie zo sneller geneigd zou zijn om toestemming te geven. "Hm, welke film?"
"Pirates of the caribbean: the curse of the black pearl," zei ze. Het klonk niet als een romantische film. Dat hielp vast ook wel.
"Tja, het is inderdaad fijner als je met Jacob naar de film kan gaan dan een beetje kijken hoe je oude vader met zijn oude vrienden naar een sportwedstrijd zit te gapen."
"Pap, als je liever niet wilt dan..." Dat gaf kennelijk de doorslag voor Charlie.
"Nee, hoor ik plaag je maar. Ik hoop dat jullie veel plezier hebben." Bella ging naar de keuken om af te wassen en ik wilde haar gaan helpen, maar Charlie hield me tegen.
"Ho, Jake. Ik wil je nog eventjes spreken." Hij keek heel serieus en ik knikte. Charlie knikte naar de bank in de woonkamer. Ik ging in de twee zit zitten en Charlie in de fauteuil die er tegenover stond zodat hij me aan kon kijken.
"Denk maar niet dat ik blind ben Jacob. Ik heb gezien hoe je naar mijn meisje kijkt. Ik heb mijn toestemming gegeven omdat ik ervan uitga dat jij haar goed behandeld. Doe je dat niet..." Hij keek me alleen lang aan en ik wist wat hij bedoelde, maar ik voelde me er niet door bedreigd. Ik zou nog liever sterven dan haar iets aan te doen. Dat wist ik heel zeker.
"Ik zal haar met mijn leven bewaken Charlie. Dat zweer ik."
Charlie knikte en ik liep naar Bella om te helpen met de afwas.

zondag avond. Bella P.O.V.

Ik keek naar mijn spiegelbeeld. Dit was me nog nooit overkomen.
Ik wist niet wat ik moest aantrekken.
Normaal nam ik zomaar wat. Zolang het lekker zat en er een beetje goed uitzag vond ik het prima.
Ik besloot uiteindelijk wat van mijn nieuwe kleren aan te trekken. Die eerste outfit. Daarvan wist ik tenminste dat Jake hem mooi vond. De rest had ik niet getoond.
Ik had er vanmorgen een eeuwigheid over gedaan om mijn haar een beetje onder controle te krijgen. Echt een goede dag voor een bad-hair-day.
Nu zag het er tenminste weer wat toonbaar uit.
Zou ik het opsteken? Ik knikte tegen mezelf.
Eerst in een staart en dan hoog opspelden. Zo zag het er wel goed uit.
Ik haalde diep adem. Jake was gisterenavond naar La Puch vertrokken en kon me nu elk moment ophalen.
Ik keek ongeduldig naar buiten. Daar! Zijn auto!
Ik rende naar beneden en bleef onderaan de trap staan. Ik besefte nog net op tijd dat het vreemd over zou komen als ik de deur zo uit kwam stormen. Ik wachtte (on)geduldig tot hij aanbelde en liep toen zo rustig als ik kon naar de deur. Ik deed met een quasi elegant gebaar de deur open. Jake zag er goed uit. Hij droeg een wit hemd en een zwarte jeans.
Ook hij nam me goed in zich op.
"Je ziet er erg mooi uit Bella," zei hij. Ik keek verlegen weg.
"Dank je, jij ook." Vanachter zijn rug haalde hij een witte anjer die hij in mijn haar stak.
"Een mooie bloem voor een mooie dame," zei hij. Zijn stem was intens. Hij nam mijn hand en kuste de rug. Toen bood hij mij zijn arm aan.
"Zullen we?" Ik knikte en stak mijn arm door de zijne.

Dit hoofdstuk is al veel te lang dus jullie zullen even geduld moeten oefenen voor jullie te weten komen hoe die geweldige date nu eigenlijk afloopt en wat de betekenis van de titel van dit hoofdstuk is.