OO2

Angelica Heaven

Toen Angelica de parkeerplaats opreed, was er verbazing op haar gezicht te zien. Er stonden geen nieuwe auto's, nee verre van. Tweedehands, oude of kapotte auto's sierde de parkeerplaats. Samen met haar Mini, een rode BMW en een grijze Volvo, die beide in de hoek van de parkeerplaats stonden, leek het alsof alle auto's van grootouders waren geweest.
Na twee rondjes te hebben gereden, vond Angelica uiteindelijk een plaatje in het midden van de parkeerplaats. Al zonder dat ze de auto was uitgestapt leek alle aandacht op haar gefocust te zijn, en stiekem genoot ze er wel van. Toen ze nog een engel was, had alles ook altijd om haar gedraaid. Met nog een laatste blik in de achteruitkijkspiegel en een nieuw laagje lipgloss op haar lippen maakte ze de deur open. Lekker dramatisch en over de top zette ze een voor een haar voeten op de grond en kwam ze sierlijk uit het voertuig. Ze gooide de deur dicht en drukte op het knopje waarmee de deur op slot ging. Een 'biep' was hoorbaar over de parkeerplaats. Door haar fantastische gehoor, kon Angelica al vanaf mijlenver horen wat er over haar werd gezegd.
'Who, zie die nieuwe!', 'Echt een gave car. Wou dat mijn ouders zo vrijgevig waren.' , 'Dude, die wil ik wel is even doen.' waren dingen die de jongens over haar zeiden. Maar natuurlijk waren er ook de bitcherige opmerkingen van de meiden. 'Jeez, die denkt dat ze heel wat is.' , 'Die combinatie zou zó veel beter bij mij staan.' Maar Angelica wuifde ze lachend weg. Glimlachend naar verschillende mensen, en met een attitude van hier tot Tokio, liep Angelica de school binnen. Lopend door de gangen, met weer starende blikken die haar volgde liep ze naar het administratie kantoortje.
'Hallo, schat. Hoe kan ik je helpen?' vroeg een vrouw van in haar late veertigers, met beginnende grijzen haren door haar, eens, bruine haren en lach rimpels rondom haar blauwe ogen.
'Ja graag, ik ben nieuw hier.' zei Angelica, die haar vriendelijkste glimlach opzette en zich beleefd gedroeg tegen de vrouw.
'Je naam?' vroeg de vrouw, die begon door verschillende papieren op het verstrooide bureau te zoeken.
'Angelica Heaven.' zei ze. Ze lachte stiekem om de naam die Hen Daarboven haar hadden gegeven. Het was ironisch.
'Ah, hier zie ik het. Hier is je rooster, boekenlijst, kluisje nummer en combinatie en een briefje die getekend moet worden door alle leraren die je vandaag hebt.' zei de vrouw. Angelica nam de papieren aan en glimlachte vriendelijk.
'Dank u wel, heb een fijne dag verder!' riep Angelica toen ze door de deuren verdween, nog net de glimlach op het gezicht van de vrouw te kunnen zien.