Drakenbloed en kristal water

Ik wenk Mia dat ze hier moet komen. Mia knikt en rent naar de snuit van de draak. Ze maakt een salto en belandt op de snuit en rent vervolgens via de rug van de draak naar mij toe.
"Overdreven ,maar toch effectief."zeg ik en pak haar vast.
"Nou en ?"vraagt Mia en haalt haar schouders op.
"Goed punt. Jij weet het meest van mytische wezens af. Dus wat is je plan ?"vraag ik en kijk even over haar schouder naar de draak.
"Draken zijn een en al vuur. Dus alle spreuken verbranden op zijn gepanteserde huid. Daarom wordt de draak ook als perfect beschouwd."somt Mia zo snel als ze kan op.
"Fijn ,maar ik vraag om een oplossing."zeg ik en zie hoe de draak weer naar ons toe loopt en geen enkele last meer heeft van zijn snuit.
"Wacht ik herinner me weer een spreuk. Maar ik moet dan wel wat kruiden hebben en die liggen in de slaapkamer."zegt Mia en kijkt me hopeloos aan.
"Ik zal je wel dekking geven."zeg ik en ren naar de draak toe.
"aquam Frigidus !"gil ik en tientallen stralen ijs omringen me.
De draak deinst even achteruit en lijkt verrast ,maar valt dan weer aan. Ik kijk even naar Mia en knik dan. Mia rent naar de kamer ,maar de draak draait zich om en begint Mia aan te vallen.
"Hé mislukte hagedis. Je wou mij toch vermoorden of ben ik te sterk voor je !"gil ik en neem een uitdagende pose aan.
"Grrr."mompelt de draak en begint mij weer aan te vallen.
Snel tover ik nog wat ijs stralen te voor schijn. De stralen ijs snijden in zijn huid ,maar zijn huid heelt meteen weer.
"Denk je nou echt dat je me kan verslaan ?"brult de draak.
"Nee ,maar wel tegen houden."gil ik en hou een de vlam die de draak naar me spuugt tegen. Hopelijk schiet Mia op ,want ik kan het niet meer zo lang houden. Denk ik en probeer de vlam af te buigen. De draak laat nog meer vlammen uit zijn mond komen en ik zie het einde van mijn leven.
"Nostra protegetis aqua ignis aeterni beata serpens redimeret !(water bescherm ons en doof de eeuwige vlam van de draak om ons te redden !)"hoor ik Mia gillen en de draak probeert nog meer vlammen uit zijn mond te laten komen. Ik kijk op en zie hoe Mia met een flesje kristal helder een beetje blauwig water.
"Grrrr !Stop daar mee !"brult de draak woedend.
"Nostra protegetis aqua ignis aeterni beata serpens redimeret !"gilt Mia weer ,maar nu wat harder.
"Grrr !Stop daar mee !"gromt de draak en begint helemaal te roken.
"Nostra protegetis aqua ignis aeterni beata serpens redimeret !"gilt Mia en het flesje ligt op en het licht omringt de draak.
"BAM !"de draak valt op de grond precies op de plaats waar Mia stond.
"Mia !"gil ik en ren naar haar toe.
Mia is niet te zien door het gigantische lichaam van de draak. Angstig probeer ik het lichaam omhoog te tillen om Mia te redden ,maar het lichaam is veelste zwaar.
"Hulp nodig ?"hoor ik een stem achter me zeggen.Ik kijk om recht in twee gif groene ogen.
"Ja."zeg ik vlug en pak het lichaam weer vast om het omhoog te tillen.
Snel grijpt degene met gif groene ogen het lichaam vast en tilt het met gemak op.
"Wat ligt er eigenlijk onder ?"vraagt degene en ik zie dat het ,geloof het of niet, Johnatan is.
"Johnatan !"gil ik en van schrik laat ik het lichaam los.
"Oef !"zucht Johnatan.
"Sorry."zeg ik en til het lichaam weer op.
"Ik denk dat ik er niet onder lig ,hoor."zegt Johnatan sarcatisch en lacht even.
"Dus wat ligt eronder dat zo belangrijk is dat je een hele draak wilt op tillen ?"vraagt Johnatan met een gigantisch vraagteken op zijn voorhoofd.
"Mia !"zeg ik paniekerig.
"Wat ?!?"gilt Johnatan en laat van schrik het lichaam los waardoor mijn handen onder de draak worden geplet.
"Auw. Maar als we zo doorgaan krijgen we Mia er nooit onder vandaan."zeg ik streng tegen Johnatan.
"Oké."zucht Johnatan en haalt diep adem.
In een paar tellen heeft hij de gehele draak boven zijn hoofd. Ik ren snel naar het hoopje ellende wat Mia wel moest zijn. Het hoopje was helemaal tot smurrie geplet.
"Mia !"jammer ik.
"Wat ?Is dat Mia ?Ik kan me haar heel anders voorstellen."zegt Johnatan en kijkt naar het hoopje smurrie.
"Hé jongens ,hebben jullie mijn kat gezien ?"vraagt een stem en ik draai me meteen om.
Daar staat bijna helemaal ongeschondden Mia te wankelen op haar benen. Haar witte haar was helemaal zwart geblakerd en haar gezicht zat onder de zwarte vegen ,maar ze leefde en is geen hoopje smurrie.
"Mia !"gil ik en vlieg haar in haar armen.
"Hé Mia."zegt Johnatan en zwaait even waardoor de draak weer op de grond valt.
"Ik denk dat ik weet waar Roderick is."zeg ik en kijk naar de draak.
"Wat ?"piept Mia geschrokken.
"Hou je van pannenkoeken ?"vraagt Johnatan.
"Ja ,maar wat heeft dat er mee te maken ?"vraagt Mia nieuwsgierig.
"Nou Roderick is nu een rood harige pannenkoek."zegt Johnatan en wijst naar de draak.
"Roderick."jammert Mia en trekt een pruil lipje en zet grote puppie ogen op.
"Kan je ?"begint Mia en kijkt mij aan met grote puppie ogen.
"Nee ,nee ,ik ga jou kat niet tot leven brengen."zeg ik en sla mijn armen over elkaar.
"Pleeeeeeeeeeeeaaaaaaaaaaaaaaaaaase."jammert Mia en kijkt me aan met nog grotere puppie ogen.
"Nee."zeg ik kort af en draai me weg van haar.
"Goed ,ik doe het wel. Vivetis."zegt Johnatan en wijst naar de draak.
De draak wordt grommend wakker en staat weer op.
"Dat is niet Roderick."zegt Mia en kijkt omhoog naar de draak.
"Gôh echt niet. Ik dacht ook echt dat je kat vuurspucht ,rood en meer dan twee meters is."zegt Johnatan sarcatisch.
"Ik heb niet nog een flesje met magisch ,kristal ,helderziende water gemengt met eenhoorn hoorn ,een pegaseus veer ,kristallen dennennaalden en zilver ,gesmeden bij een maansverduisternis op een berg met sneeuw erop ,waarneer een valk verbrandt wordt door het dochtertje van de smid ,terwijl hij zijn handen brandt aan het potje waar het zilver in zit."zegt Mia.
"Hoe kom je daar überhaubt aan ?"
"Um... Laat maar."zegt Mia en haar gezicht verstrakt.