Hoofdstuk 5

‘Rende ik door de straten van Ephesia weg van de kinderen die mij pesten, ik rende een steegje in en knalde tegen een meisje op, ze had bruin lang en stijl haar. ‘Ehm, sorry.’ Zei ik, ‘nee, joh het is goed, ik ben Thera’ ze stak een hand naar me uit, ik schudde haar hand en nam Thera in me op. Ze zag er uit als een onschuldig meisje, een jurkje en een snoepje in haar hand. ‘Wil je?’ vroeg je en stak het snoepje naar me uit. Ik nam het snoepje aan en hoorde een paar mensen schreeuwen. ‘Daar is ze!’ een jongen wees naar me en begon te rennen. Thera zag mijn angstige gezicht en trok me mee. ‘Kom mee, hier heen.’ Zei ze, en rende een ander zijstraatje in. Na een minuutje of 2 waren we al bij de rand van het dorp. Ik legde mij handen op mijn knieën en hijgde even uit. ‘Bedankt.’ Zei ik. ‘Tis goed, ik werd zelf ook gepest, ik weet hoe het is.’ Zei Thera. ‘Oh, ben je hier net komen wonen dan?’ vroeg ik verbaasd. ‘Ja, ik wil je het wel uitleggen maar niet hier, kom ik heb een plekje gevonden waar ze ons niet vinden.’ En ze trok me mee. Uit het dorp. Even later waren we op een heuvel die uitkeek op het dorp. Wat er rustig bij lag. ‘Ik kom uit de stad.’ Begon Thera ‘Ik ben daar op gegroeid maar mensen vonden me maar raar omdat ik altijd de jurkjes droeg van mijn oudere zus, die in de stad bleef bij haar vriend. Het waren de jurkjes die niemand droeg, die “uit” waren.’ Thera keek in de verte alsof ze het daar zag gebeuren. ‘De mensen die me daar pesten, hebben we eigenlijk weg gepest. Ik vertelde het aan mijn moeder en die zei dat ze er iets aan ging doen. En we verhuisden, en nou zijn we hier.’ Legde Thera uit.’
Ik keek op en Mistral lag al slapen. ‘Kom meiden, Mistral moet nou gaan slapen, maar ik wil het verhaal wel verder horen.’ Zei Thera’s moeder. En we liepen Mistral’s kamertje uit.


Reactie? Commentaar? Abo? Kudo?
holy crap!! dit lijstje wordt telkens langer ;p