Het verhaal begint op het einde van de eerste film, als Simba de koningsrots bestijgt en zijn koningschap inneemt.

Ik keek even naar de leeuw die bovenop de koningsrots brulde. Het onweerde nog steeds. Was deze leeuw werkelijk Simba? De zoon van de machtige Mufasa? die door zijn eigen broer verraden schijnt te zijn geweest. Of was het een zwerver, die het hart van Nala had veroverd. Ik keek even naar haar, ze was inderdaad een van de mooiste leeuwinnen van de gehele troep. En ze brulde krachtig mee, om de leeuw te motiveren. 'Is dat papa?' vroeg Cleayden van tussen mijn voorpoten. Ik keek even naar mijn jong, 'Nee lieverd, dat is de leeuw die ons heeft gered. Papa is bij mufasa, hij is altijd al aan de kant van Mufasa geweest. Wat die wrede Scar niet kon luchten'. Cleayden keek me even aan, en toen weer bewonderend naar die leeuw. Maar zo een held zou hij hem vanavond niet meer vinden, hij was de nieuwe leider. Het moest zijn bloedlijn zijn.

De volgende dag was het vuur gedoofd, ik rekte me even geeuwend uit en voelde naast me Cleayden woelen. Het is al licht, en ik zie de nieuwe leeuw aan het uiteinde van de koningsrots staan. Hij kijkt over zijn nieuwe land, maar zijn staart ligt beteuterd op de grond. Zou hij werkelijk weten hoe het er vroeger uitgezien moest hebben? Ik stond op, en rekte me uit. Daarna schudde ik mijn vacht uit en keek om me heen. Sarabi keek moeizaam op, de oude koningin was bijna op. Ze had hoogstwaarschijnlijk weer haar zoon zien terug keren, en de werkelijke moordenaar zien ondergaan. Meer wilde ze niet meer bereiken, ik liep naar haar toe en hield haar rechtop. Ze keek me even met een glimlach aan. 'Maak je maar geen zorgen' zei ze zuchtend. Ik wist dat ze het over Cleayden had, maar de jonge leeuw zou anders denken. Ik schrok ineens, zonder dat ik het doorhad beet Cleayden in mijn staart. ik zwiepte er even mee, terwijl hij hem probeerde te vangen. Ik liep de grot uit en wilde wat gaan drinken, Cleayden trippelde me vrolijk achterna. En keek met ontzag naar de leeuw, wie zijn manen wapperde in de wind. Ik liep op de waterpoel af en dronk ervan, Cleayden speelde met een vorderde tak die uit de grond stak. Ik hoefde niet op te letten, de hyena's waren weg. Ik keek even naar de vreemde leeuw boven op de koningsrots, hij was naar mij aan het kijken. Ik begon te grommen, Cleayden keek vragend naar me op. Ik keek toe hoe de vreemde leeuw langzaam op me af kwam gelopen, Nala liep naast hem, met een paar leeuwinnen. 'Cleayden kom hier!' zei ik geluidsloos. Cleayden rende op me af en ging tussen mijn poten staan. Ik keek even terwijl hij bewonderend keek. Cleayden leek op chumvi, hij had dezelfde rode/bruine maankleuren. Maar hij had de lichtzilverbeige kleur van mij. De echte Simba zou hem erin herkennen, ze waren vroeger beste vrienden. Chumvi had me ooit zijn verhaal verteld. Hij was weggelopen als adolescent,weg onder het heersingsschap van koning Scar. En zo had hij mij gevonden. Maar zodra ik zwanger was, zijn we naar het trotse land gekomen. Chumvi werd te plekke vermoord, mij spaarde ze. Aangezien Scar de volgende dag dacht dat het jong van hem was. Ik voelde een rilling over mijn rug lopen. Ik had nog steeds de littekens op mijn poten staan, waarmee Scar me probeerde bij hem te houden.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen