*~39~*

39.
“Wel wel, Gefeliciteerd” Madara keek op met een enorme grijns. Ayumi kon haar ogen niet geloven. Ze boog naar voor en gritste de test uit zijn handen. Een plus en een smiley was zichtbaar. Haar mond zakte een beetje open en met een verloren blik keek ze naar beneden. De test viel uit haar handen en ze liet haar hoofd tegen de muur leunen. Ze staarde met een lege blik vooruit. Ze had niet verwacht dat alles zo snel zou gaan. “Hmm, ben je niet blij ?” Madara’s ogen veranderde in sharingan, hij leunde naar voren en pakte ayumi kin vast zodat ze op zou kijken. “Nu maar hopen dat het een jongetje is, neh ?” Madara’s hand werd met een kracht weg geslagen door Itachi. “Madara,” Itachi had ook zijn sharingan geactiveerd. “laat haar metrust” Madara hield zijn arm vast en keek kwaad richting Itachi. “Als ik jou was zou ik je maar rustig houden. Jullie mogen me bedanken, dat ik de taak van een baby verwekken aan jou heb gelaten, Itachi. Ik had het natuurlijk ook zelf kunnen doen,” Madara had een zieke grijns op zijn gezicht, terwijl zijn ogen even snel naar Ayumi gingen. “maar ik dacht ‘jullie zijn verlieft enzo’ dus ik zal me er niet mee bemoeien” Ayumi leek nu langzamerhand te ontwaken uit haar trance. “Waarom?” Ayumi’s stem was licht en kraakte. “Wat, waarom ?” Madara keek niet begrijpend naar het meisje. “Waarom, persé mij ?” Madara stond op en keek op de twee jongere neer. “Waarom, vraag je ?, Je achtergrond is interessant net als je Kekkei Genkai” Ayumi liet de worden tot haar doordringen en haar hoofd schoot omhoog. “Mijn Kekkei Genkai en achtergrond? Weet je daar wat van? Vertel het me asjeblieft” Ayumi was ook opgestaan en staarde een beetje naar boven omdat Madara langer was dan haar. “Misschien vertel ik dat als beloning, als het kind een jongetje is” Ook Itachi was opgestaan. “Mijn kind, of het nou een jongen of een meisje is, is en word geen object.” Itachi’s ogen spuwde vuur. “hmm, Itachi-san, Je begint de rol van een vader al erg goed te bergijpen.” Madara lachtte en deed zijn masker op. “Misschien wil ik het ooit nog eens vertellen Ayumi-chan, maar misschien ook niet” Ayumi’s ogen stonden groot. “doei doei, Tobi moet gaan” Tobi of beter gezegd Madara liep richting de badkamer deur en ging er vandoor. “G*DVER DE G*DVERD*MME” Ayumi stond kwaad op en gaf een schop tegen de wasmand die in de hoek van de badkamer stond. “Au”. Itachi omhelsde Ayumi. “Rustig aan Ayumi-chan, hij is toch een klootzak” Een aantal tranen gleden over haar wangen. “Ja, maar hij is wel een klootzak die ons totaal in zijn macht heeft.” Itachi liet haar los en zei niks. “Het spijt me” “Het is niet jou schuld” Itachi knikte lichtjes. “Itachi ?” Ayumi’s stem was een beetje krakerig. Itachi keek ook op. “Wat nou als het een meisje is ?” Itachi keek weer weg. “We hebben nog even om daar over na te denken”.

Ayumi lag languit op de bank in de woonkamer. Een baby. Zo erg zou het het waarschijnlijk niet zijn, toch? Ze staarde naar het plafon toen ze een deur hoorde open gaan. Ze ging overeind zitten. “Blijf maar liggen, ik ben toch zo weer weg.” Kakuzu stond in de deur opening. Hij liep richting de bank en keek naar Ayumi. “En ?” Ayumi begreep meteen wat hij bedoelde. Ze wende haar blik af keek nu naar de zijkant van de bank. “Ah, ik begrijp het al” Kakuzu knikte. Ayumi staarde een beetje ongemakkelijk terug. “Zoooo, ga je het houden?” Kakuzu keek met intense blik naar het meisje. Ayumi knikte en gaf Kakuzu een vernietigende blik toen hij naar zijn portomonnee greep en ‘au’ fluisterde. “Maar ik denk dat ik wel een uitzondering kan maken” Hij liep naar Ayumi toen en haalde zijn hand door haar, haar. “Maak je niet veel zorgen oké ? Te veel stress is slecht tijdens een zwangerschap.” “Uhh, d-dankje Kakuzu-sempai” Kakuzu knikte. “Ik ga nu op een missie met Hidan, Deidara en Itachi. Sasori en Kisame zijn al weg. En Konan en Pein, zijn nog steeds in de Rain Village. Ik dacht ik meld het even. Je hoeft trouwens geen missies meer te doen tot na de zwangerschap.” Ayumi knikte, mooi dan is ze even alleen en kan ze even nadenken over een aantal dingen. “Maar Tobi is nog wel thuis, dan ben je niet zo alleen.” Ayumi’s ogen verwijdde zich. Die pschycho is hier, en zij is helemaal alleen met HEM.


Reacties onegai~