3,3

‘Goedemorgen Gin-chan!!!!!’ Riep Deidara in mijn oor.
‘f*ck you, Deidara.’ Antwoordde ik slaperig terug.
‘nu opstaan. Orochimaru komt je vermoorden.’ Zei hij uitermate serieus.
‘laat Oropedo maar lekker zijn gang gaan.’ Zei ik moe. Deidara zuchtte.
‘als je nu niet opstaat, moet je morgen avond bij Hidan slapen.’ Gelijk schoten mijn ogen open.
‘nee…’ fluisterde ik geschokt. ‘dat meen je niet! Deidara, dreigen met moord kan nog wel, maar dít!?’ Ik keek Deidara boos en streng aan. Toen duwde ik hem tegen de muur, met mijn hand bij zijn keel. ‘Deidara. Beloof dat je dit nooit meer zult doen.’ Dreigde ik. Deidara deed alsof hij doodsbang was, en begon te jammeren. Ik duwde wat harder. ‘BELOOF HET!’ schreeuwde ik.
‘GIN-CHAN!’ schreeuwde een hypere stem opeens, nadat de deur van mijn kamer in de Akatsuki basis open werd gegooid. Zonder enige aandacht te schenken aan Deidara, sprong Tobi op mij af.
‘oh, Hoi Tobi! Wat is er?’ zei ik poeslief tegen hem. Ik liet Deidara niet los.
‘Keamon-kun is aan het flippen. Misschien word hij weer rustig als hij jou ziet. Eneh… NIET MIJN SENPAI VERMOORDEN!’ ik knikte, dat laatste negeerde ik.
‘Deidara overleefd het wel, Tobi. Waar is Keamon?’
‘Bij Pain. TOBI WILT NOG EEN KNUFFEL!’ schreeuwde hij. Ik liet Deidara los, rende op Tobi af, gaf hem een knuffel, en huppelde toen naar het kantoor van Pain. Voor ik de gang uit was, hoorde ik Deidara nog wat mompelen.
“die meid is echt getikt.”

Ik deed de deur open, en glimlachte zorgeloos.
‘Gin-chan.’ Mompelde Pain. ‘mooi dat je even gekomen bent.’ Ik keek de kamer rond. Pain zat achter zijn bureau naar zijn papieren te staren. Konan stond er naast, en glimlachte naar mij. Tegenover Pain en Konan, stonden Itachi en Kisame. Kisame hield Keamon vast. Voor de grap zei ik tegen Itachi:
‘Itachi, de garage staat af te fikken.’
‘dus?’ antwoordde hij.
‘jouw auto staat erin.’ Ik grijnsde, maar zorgde dat Itachi dat niet zag. ‘Hidan heeft het gedaan. Je auto kan tegen de brand. Hidan kan pijn leiden, en gestraft worden.’ Zei ik duivels. Itachi schold even in zichzelf, en rende toen de gang op. Toen hij naar beneden rende, hoorde ik hem roepen; ‘SHOW YOURSELF, YOU OLD FUCKER HIDAN!!!’ Ik grijnsde nog breder. Pain keek nog steeds naar zijn papieren.
‘Gin, misschien moet je eens ophouden met al die ruzies tussen leden veroorzaken.’ Zei hij droog.
‘misschien.’ Ik zei hij op een manier waarop je duidelijk kon maken dat ik niet van plan was ermee te stoppen. Zonder enige uitleg of introductie te geven, begon Pain ons een opdracht te geven.
‘Stel Keamon even aan iedereen voor. Vraag even aan Kakuzu of hij hem een kleine training kan geven. Laat hem zijn kamer zien. Leg hem de regels uit. En de rest kan je zelf wel verzinnen.’ Ik knikte. Kisame liet Keamon los, en hij liep op me af. Hij zei niks totdat we alleen op de gang stonden.
‘Gin, wat is dit?’ zei hij boos.
‘dit is de Akatsuki!’ antwoordde ik vrolijk.

... en toen... ging ik jullie wat vragen:

willen jullie dat ik elke dag een iets kleiner hoofdstukje online zet, of steeds met meer tijd er tussen grotere hoofdstukjes?

X