Chapter 1

Met gesloten ogen spoot ik shampoo in mijn handpalm en zette de fles terug. De warme stralen voelde heerlijk over mijn huid, alsof het haar handen waren die over mijn lichaam streelden. Ik kon maar niet stoppen met denken aan haar. Tijdens deze douchebeurt bedacht ik me wat zij nu aan het doen was. Zou ze aan mij denken zoals ik aan haar dacht? Zou ze mij ook naakt willen zien zoals ik haar? Zou ze ook slapeloze nachten beleven zoals ik ze beleefde? Zou ze mij ook zo mooi vinden als ik haar? Ik bedacht me dat gedachten kunnen lezen soms wel leuk zou zijn. Ik verscheen een kleine glimlach rond mijn lippen bij deze gedachten. Met de handdoek rond mijn middel liep ik naar boven. Naar mijn kleerkast. Ik probeerde me te bedenken welke kleren zij zou uitkiezen. Ze had een uitstekende smaak, dat zag je aan de kleren die ze zelf droeg. Uiteindelijk koos ik maar voor een donkere jeansbroek en een Ed Hardy T-shirt. Ik hoopte dat ze het mooi zou vinden. Met de föhn ging ik zachtjes door mijn korte, donkere haren totdat ze droog waren. Door middel van de kam trachtte ik een poging om mijn verwilderde haardos in de plooi te krijgen. Ik deed nog even mijn grijze sneakers aan voordat ik al neuriënd de trap af liep. Mijn moeder kuste ik een goedemorgen en met een boterham in mijn hand, vulde ik mijn boekentas met de lessen voor die dag.Het was maandag, dat betekende chemie samen met haar. Bij die gedachte zwijmelde ik al helemaal. Ik klom zo snel mogelijk op mijn fiets en probeerde om zo snel mogelijk vooruit te gaan als mogelijk was. Ik wil vlug op school zijn. Als ze er is zonder haar vriendinnen spreek ik haar misschien wel aan.' Nee Darin, hou je zelf niet voor de gek, dat durf je nooit!' terwijl mijn gedachten me tegenspraken, fietste ik nog altijd zo snel mogelijk. 'Binnen vijf minuten ben je op school' sprak ik met mezelf af. Ik moest wel gek van haar zijn als voor haar al in mezelf ga spreken. Wanneer ik de school zag naderen, voelde ik dat mijn hart ook sneller begon te kloppen. Nog twee lesuren en ik zag mijn prinses weer. Waarom ging dat uur wiskunde en dat uur zweeds altijd zo traag voorbij? Waarom konden we niet alle dagen chemie hebben in plaats van alleen maandag en dinsdag? Waarom heb ik alleen chemie met haar? Waarom? die vraag blijft maar door mijn hoofd spoken. Waarom ging die bel maar niet? Waarom?

Waarom? waarom nam God haar van me weg? Waarom, Waarom, waarom? Waarom kan ik haar niet van me afzetten, Waarom kan ik niet doen alsof ik haar nooit ontmoet heb? Waarom hou ik van haar? Tranen glijden langs mijn gezicht, ik wrijf ze weg met de rug van mijn hand, nutteloos, de tranen worden weer vervangen, nutteloos mijn tranen, nutteloos mijn leven.