18-De wolven komen....

De Cullens POV

Toen ELisabeth, Bella, Reneesmée en ALice weer naar beneden kwamen,na bijna twee uur, droeg Elisabeth een leuk, wit jurkje van Alice. Rosalie keek amper om naar Elisabeth, maar ze zag wel dat Nessie de hele tijd om haar heen hing. ze snapte eerlijk gezegd niet waarom iedereen zoveel aandacht gaf aan die mens. Elisabeth draaide rondjes in de kamer samen met Nessie en Alice.Bella ging bij Edward zitten, lachend om haar dochter. 'Kan je geloven dat ze nog opgewekter is dan voorheen? het is alsof ze de afgelopen weken heeft zitten wachten tot Elisabeth erbij kwam.' zei ze lachend. Edward gaf haar een kus maar ging er niet op in. Hij draaide zich weer naar Felix en Carlisle. Elisabeth ging naar hen toe en merkte op dat ze aan het schaken waren. Alice stond naast haar en zei lachend; 'Nou, dat is nog niet veel gebeurd bij Carlisle.' Edward rolde met zijn ogen. Het duurde nog een minuut of 5, maar Elisabeth en Nessie waren hun interesse al verloren. Elisabeth snapte maar niet waarom Nessie haar hand uitstak naar haar. Ze nam haar in haar handen, en voor ze het wist, legde Nessie haar hand op Elisabeths wang. In haar hoofd zag ze een prent van een verschrikkelijk grote Wolf, waar Nessie opzat. Ze snakte naar adem, Alice kwam naast haar staan, zette Nessie op de grond en schudde aan haar schouders. 'Elisabeth.' zei ze zacht. Plots zag Elisabeth 10 jongens aankomen, ook in haar hoofd, maar Nessie had haar niet meer vast. Ze zat boos op de grond omdat Alice haar vriendin had afgepakt. ELisabeth schudde haar hoofd om het een beetje normaal te houden. Ze keek naar de anderen die gelukkig niets gemerkt hadden. 'Wat was dat?' vroeg ze verbaast. ALice lachte weer met haar belletjes lach. 'Nessie heeft een gave, ze kan haar gedachten doorgeven in beelden door je aan te raken.' zei ze zacht. uit ELisabeths mond kwam alleen een zachte 'oh'. ALice lachte weer en draaide zich naar Nessie die nog steeds boos op de grond zat. 'Ga niet moeilijk doen, en zeg me gewoon wat je aan Elisabeth hebt getoond.' zei ze met een beetje geïrriteerde toon. traag stak Nessie haar hand op. terwijl ALice haar recht hielp, wat eigenlijk niet nodig was, wist ze wat precies ze getoond. 'Oh, Reneesmée! Dat doe je toch niet?' vroeg ze luid. Edward draaide zijn hoofd naar zijn dochter. 'Daar had je aan moeten denken, Nessie.' zei hij zacht en draaide dan zijn hoofd terug naar het schaakspel. 'Wat is er?' vroeg Elisabeth zacht. Alice schudde zachtjes haar hoofd. 'Het is een herinnering aan haar en Jacob, hij is met haar ingeprent.' zei ze. 'Zoals bij kuikens?' vroeg Elisabeth verbaast. Alice knikte. 'Al gaat het dan wel om partners.' zei ze. ELisabeth knikte. 'DIe herinnering van haar was terwijl de Volturi op haar stonden te wachten. toen ze nog dachten dat Nessie een onsterfelijk kind was.' zei ze zacht. tot haar verbazing glimlachte Elisabeth. 'Ah zo.' zei ze lachend. Het spel van Felix en Carlisle was afgelopen, Carlisle had verloren van Felix. Die keek nu met voldoening de kamer rond. Hij keek naar Elisabeth en kon zijn ogen amper van haar afhouden. ALice en Edward lachten, want zij wisten wat hij misschien zou zeggen of wat hij dacht, en al snel lachten de rest van de Cullens ook, alleen al om zijn blik. Nessie zette haar hand tegen die van ELisabeth en toonde haar een beeld van Felix en ELisabeth, hun armen in elkaar verwikkeld en hun lippen tegen elkaar. Nessie keek haar vragend aan. Elisabeth zei niets, maar werd een tikkeltje roder. Edward en Nessie lachten maar wilden niemand vertellen waarom ze lachten. De sfeer bleef licht en ontspannen. niemand leek zich te storen aan Felix, behalve Bella die soms met een soort ongemakkelijke blik naar hem keek. Plots kwam Jacob binnenwandelen, hij lette eerst niet op Felix of Elisabeth. 'Carlisle, Edward, Sam komt eraan met nog minstens twee anderen. Hij heeft je gasten geroken.'zei hij met een strak gezicht. Daarna keek hij naar Felix en het leek alsof hij dan pas wist wie het was, omdat zijn cape naast hem op de zetel lag. 'Wacht eens even, ben jij niet een van die maniakken die Nessie wilden vermoorden?' vroeg hij luid. Felix schudde zijn hoofd. 'Wat is jou plaats in de roedel?' vroeg hij. 'Hij is hoofd van een van de twee packs.'zei Bella snel. 'Jammer, maar mocht je ooit lager gestaan hebben dan dat, zou je begrijpen dat ik alleen maar orders opvolg.' Jakob keek hem even boos aan, maar knikte dan. Nessie vloog naar hem toe en hij nam haar lachend in zijn handen. Nessie liet hem een paar beelden zien van hoe zij en ELisabeth hadden rondgedanst in de kamer. hij keek stukken vriendelijker naar Elisabeth dan naar Felix. Alice zuchtte, want nu wist ze niet wat ze zou komen, maar ze had er mee leren leven. Jacob stak zijn hand uit naar Elisabeth. 'Jacob Black' zei hij. ze schudde zijn hand. 'Elisabeth VOlturi.' en paar vampiers keken raar haar richting uit. 'Zo staat het toch op mijn pas.' zei ze. plots stond er een grote grijze wolf in de deuropening. 'Sam is er, met Paul en Jared.' zei Edward terwijl iedereen naar buiten liep. Nessie sprong uit Jacobs handen en trok Elisabeth mee naar buiten. Felix liep meteen achter haar aan. Elisabeth voelde zich verschrikkelijk klein toen ze de Zwarte wolf zag komen, maar van achter haar kwamen plots vier wolven. Jacob stond nog steeds vooraan. Plots draaide de zwarte wolf zich om en liep naar de struiken. Een grote jongen met enkel een korte Jeans kwam er uit. ELisabeth keek verbaast en kon maar niet bevatten dat de wolf en de man 1 persoon waren. 'Ik zie dat je bezoek hebt, Carlisle.Jacob.'zei hij en hij knikte naar hen. Carlisle stond naast Jacob. 'Jazeker.' zei die. 'Wil je je twee vampiers erop attent maken niet op mensen te jagen in de buurt?' vroeg hij. Jacob knikte serieus. 'en mocht het nodig zijn, ook niet op grote wolven. en zoals gewoonlijk is La Push verboden terrein.'zei hij streng. Carlisle keek even om naar Felix die knikte. 'Ik heb gehoord dat het er twee waren, een mannetje en een wijfje.' zei hij met een monotone stem. 'Hier is het "wijfje"' riep elisabeth terwijl ze een stap naar voren deed. 'Een mens?' vroeg hij verbaast. 'Als daar maar geen kleine Nessies van komen.' zei hij half lachend, half Serieus. Nessie liep naar Paul, de Cullens lieten haar begaan omdat ze wisten dat Paul haar niets zou doen. Meteen zat ze op zijn rug. Paul keek naar Jacob. 'Euhm, Nessie. VOlgens mij vindt Paul het niet zo leuk dat je op zijn rug zit.' zei hij. Plots stapte een wolf naar voren die naast Paul ging staan. Nessie sprong behendig van de ene naar de andere wolf. de wolf die naar haar toe was gekomen, stapte nu rustig terug naar de Cullens. Nessie gleed van zijn rug op het moment dat hij naast Elisabeth stond. De wolf stopte en hield zijn kop een beetje lager. ELisabeth lachte en aaide hem zachtjes over zijn kop. Hij stootte een gegrom uit waardoor ze haar hand terug trok. ze durfde niet eens meer naar de wolf te kijken, de koude armen van Felix brachten haar tot rust. en dat terwijl Seth zich afvroeg wat hij precies verkeerd had gedaan waardoor het nieuwe meisje haar hand wegtrok en hem niet meer aan wou kijken.