OOO

Angelica Heaven

Met een brok in haar keel en een zwaar gevoel in haar maag, staat ze voor de spiegel. In de weerspiegeling ziet ze een jonge, onzekere en ontdane vrouw. Een vrouw zo prachtig als een godin, maar verdrietig als een demoon. Met bijna witblonde haren die golvend tot over haar schouders vallen en donker blauwe ogen, die bijna net zo donker zijn als de nacht. Iedereen zou zeggen dat haar lichaam perfect is, dun, maar toch sterk en met mooie vrouwelijke vormen. Maar er is nog een ding wat er mist, iets wat altijd aan haar verbonden was, maar nu alleen maar tevoorschijn kan komen in de zon. De witte vleugels die normaal haar volle lengte, 1.73, in beslag namen en een hevige windvlaag kon veroorzaken wanneer zij dat wou. Deze waren nu gedoemd om in haar te blijven, ze mochten zich niet spreiden en ze mochten niet gebruikt worden. Tenminste dat was wat haar verteld was, toen ze weg was gestuurd. Weg uit haar verblijfplaats, terug naar de aarde. Weg van haar leven als engel, terug naar het leven als mens. Een mens die zich normaal moet gedragen, en niet de spectaculaire uitstraling heeft als engelen. Nu moet ze leven als half-engel, gedoemd om in het meest regenachtige plaatsje te leven in Amerika, Forks. Zodat ze bijna nooit meer haar vleugels zou kunnen gebruiken, alleen in de zonnige dagen die maar eens in de paar maanden voorkwamen. Vluchten zou ook niet gaan, vastgeketend met de onzichtbare kettingen die rondom Forks lopen. Verdoemd om haar geheim te verbergen, en verdoemd om altijd in Forks te blijven.
En kwaad geluid verlaat de lichtroze lippen van de vrouw, met een vuist haalt ze uit en deze laat ze op het glas terecht komen. Rondom haar voeten is het gerinkel van glas te horen, verder niets. Geen bloed komt van haar hand af, haar gezicht verrekt niet van de pijn.
Haar ogen kijken naar de witte muur en haar mond opent langzaam. Ze herhaalt de laatste woorden die tegen haar waren gezegd voordat ze was verbannen.
'Vind uw ware liefde, laat deze zeggen dat hij u lief heeft en dan zou u terugkomen als engel. Lukt dit niet, dan bent u voor altijd verdoemd.'