009

Chloë Streight.

'Hoe laat ga je morgen naar huis?' probeerde ik van onderwerp te veranderen. Ik voelde hoe hij zijn schouders ophaalde. 'Ik denk in de middag. Heb werkelijk geen idee hoe laat ze landen.' 'Hmmm.' Ik zie hem van uit mijn ooghoeken me aan kijken. Ik draai mijn gezicht iets bij zodat ik hem ook aankijk. 'Je weet dat je best mooi bent he?' mompelt hij opeens. Mijn wenkbrauw schiet verbaast omhoog en ik voel een giechel bui opkomen. 'Dankje.' mompel ik en blijf hem aankijken. Ik moest met moeite mijn gezicht weer voor me uit laten kijken, want ik wist dat als ik hem in de ogen aan zou blijven kijken dat er wat zou gaan gebeuren. 'Jij ook.' Zei ik na een tijdje maar omdat er geen ander gesprek onderwerp kwam. De dekens waren inmiddels van mijn schouders afgegleden en ik begon het koud te krijgen. Ik begon te klappertanden en te rillen. Ik ging weer liggen in het bed en sloeg de dekens hoog over me heen. 'Wat doe je?' vroeg hij verbaast. 'Ik heb het koud.' Ik voelde niet veel later dat hij ook ging liggen en de dekens over hem heen sloeg. 'Ben je al moe?' vroeg ik. 'Mwah, beetje jij?' 'Ja, alleen zo koud.' Mompelde ik. Ik voelde hoe hij dichter bij schoof en niet veel later voelde ik zijn lichaam tegen de mijne. Hij sloeg zijn arm om mijn buik heen en schoof me dichter naar hem toe. 'Uh Justin wat doe je?''Je had het toch koud?' grijnzde hij. Ik kon het merken aan de manier hoe hij praatte. 'Uhu.' 'Nou ik houdt je warm.' zei hij simpel.