3,1

3.

‘Gin?’ zei hij verbaast.
‘Keamon!’ mompelde ik een beetje ongemakkelijk.
‘Tobi, dit is mijn broer Keamon. Keamon, dit is Tobi, een lid van de Akatsuki.’ Tobi keek me boos aan.
‘De leider van de Akatsuki!’ verbeterde ik mezelf.
‘waarom zit hij op je!?’ vroeg mijn broer een beetje ongemakkelijk aan mij. Hij negeerde Tobi.
‘ehm… dat weet ik eigenlijk ook ni…’ voor ik mijn zin kon afmaken, brak het glas van mijn raam, en kwam er een woeste Hidan tevoorschijn.
‘TOBI! GA VAN GIN AF!!!’ schreeuwde hij, waarna hij vloekte. Tobi stond op, en sprak met een donkere stem boos terug.
‘zo praat je niet tegen je leider!’ gromde hij. Keamon begon zich er ook mee te bemoeien.
‘waarom komen jullie in de kamer van Gin? Wat doen jullie hier?’ schreeuwde hij.
‘Jongens! Stil, straks word mam wakker!’ schreeuwde ik. Ik kwam net iets boven de anderen uit, maar het had niet het gewenste effect. De jongens waren zo druk met ruziën, dat ze mij niet hoorden. Blijkbaar had iemand anders mij wel gehoord, want de deur ging open, en Kisame verscheen.
‘rustig maar, Gin chan. Itachi doet een Gen-jutsu bij je moeder.’ Suste hij.
‘WAT? Wat doen jullie hier allemaal?’ gilde ik. Kisame was alweer verdwenen, dus een andere stem gaf antwoord. Zetsu kwam tevoorschijn uit mijn muur.
‘geen zorgen Gin-chan. Er is niets aan de hand… gaan er nog doden vallen hier?’ zonder op antwoord te wachten verdween Zetsu weer. Ik werd gek. Maar het kon nog gekker want Sasori en Kakuzu kwamen ook tevoorschijn. Kakuzu begon hysterisch te gillen.
‘nee! Niet ruzie maken! Straks breekt er iets, en dat kost geld!’ gilde hij. Niemand hoorde hem, want iedereen was te druk met zichzelf of met anderen. Ik zuchtte diep. Het liefst zou ik nu verdwijnen… helaas ging dat niet zo gemakkelijk.

nogmaals mijn excuses voor het korte hoofdstukje!
willen jullie me misschien vertellen met wie Gin iets moet krijgen? (waarschijnlijk krijgt ze iets met Tobi, maar als ze ontdekt dat het Madara is, het met hem uitmaakt. Moet ze dan iets met een ander Akatsuki lid krijgen?)