Night

Op onze weg terug naar de afdelingsruimte werden Draco en ik zowat omver gelopen door een horde hysterische meiden. ‘Kom op, Seth loopt weer in z’n handdoek rond!!!’ Serieus, wat is daar nou zo bijzonder aan? Okee, hij ziet er goed uit, heel goed eigenlijk… ‘Is er wat?’ Ik schrok wakker en zag Draco vragend naar me kijken. ‘Huh? Oh nee, niets hoor. Waarom gingen we eigenlijk in eerste instantie niet in de afdelingsruimte zitten?’ Draco trok arrogant zijn neus op. ‘Omdat het een algemene ruimte is vol minderwaardige mensen.’ Ik zuchtte en besloot hem maar te negeren. ‘Seth zit er in ieder geval niet..’ Hier moest hij wel om lachen. ‘Ja, dat is waar.’ We ploften net op een bank neer toen Sneep binnen kwam stormen. ‘Iedereen naar hun slaapkamer, meteen!! Dit is een noodsituatie!’ Voor ik het wist raakte ik Draco kwijt in de chaos en ging ik maar naar mijn slaapkamer. Mary was er ook al. ‘Wat denk je dat er aan de hand is?’ ‘Geen idee, ik dacht dat jij het misschien wist. Ik zat nog te leren voor morgen in de bieb en Anderling kwam opeens binnenstormen.’ ‘Draco en ik zaten in de afdelingsruimte toen Sneep iedereen naar hun kamers stuurde. Misschien krijgen we het morgen nog te horen.’ We moesten de rest van de avond stil zijn, dus gingen Mary en ik maar vroeg naar bed. ‘Trusten..’ en Mary was vertrokken. Ik heb volgens mij nog nooit iemand zó snel in zien slapen. Ik kon absoluut niet slapen, ik dacht aan wat ik vandaag gedaan had. En Seth was natuurlijk moeilijk te missen. Toen bedacht ik me dat hij me had uitgenodigd.
Hhmmm…
Zou dat nou wel zo verstandig zijn?
Tegenover Draco?
Dracooo...
Plagen...
Ik stapte uit bed en schoof mijn voeten in mijn pantoffels. Het is nu al weer een aantal uurtjes na de noodsituatie, dus het zal nu wel oké zijn om op pad te gaan. Mijn eerste poging om weg te lopen liep uit op een onhandige val over mijn ontzettend handige slang die zich om mijn pantoffels heen had gekronkeld. Volgens mij sliep Mary nog. Terwijl ik opstond voelde ik een steek in mijn been, ik keek omlaag en zag dat ik nogal een snee had opgelopen. Ach, ik zal er niet dood aan gaan.
Ik sloop naar de deur en zag Sneep net de hoek omslaan. Perfecte timing. Ik zette het op een rennen richting de jongensafdeling. Gelukkig was Seth ook een Zwadderaar, dat maakt het al een stuk makkelijker. Ik sloop Seth's en Draco's kamer binnen en ja hoor- daar lag hij al klaar op de bank.
Met een handdoekje. Gelukkig had hij nu wel een joggingbroek en T-shirt aan, de handdoek lag dit keer over zijn schouders. Zijn haren waren nog nat van het douchen.
'Zozo, en Draco maar niet geloven dat ik onweerstaanbaar ben.' Dat is waar ook, Draco ligt hier ook op de kamer. Ik denk er eigenlijk nu pas bewust over na. Ach, mocht hij wakker worden, dan zeg ik gewoon dat ik naar hem toe ging in plaats van Seth. 'Ik kon niet slapen, dus ik dacht ik ga naar jou toe.' Hij klopte op de bank, ik ging naast hem zitten. 'En wat was je van plan om dan met mij te gaan doen?' Stom idee, stom idee!
'Uhm, weetikveel. Ik denk dat ik maar weer naar bed ga, ik ben al een stuk meer moe dan net.'
Hij pakte me voorzichtig bij mijn hand en stond achter me. Ik draaide me om, maar voelde een scherpe pijn in mijn been. Ik zakte door mijn knieën. 'Ahhh...' Seth keek naar me. 'Wat is er?' Hij zakte naast me neer en keek naar waar ik mijn handen hield. Het bloed was ondertussen al in mijn pantoffel gelopen, misschien was die snee toch dieper dan ik dacht.
'Hier.' Hij haalde de felbegeerde handdoek van zijn schouders en wikkelde hem om mijn been. 'Daar moet je mee naar de ziekenboeg, vannacht nog.' Net toen hij me hielp met opstaan kwam Draco binnensjokken.
'Kap eens met die herr- Hé! Wat heb je niet begrepen aan het deel ze is van mij?! Blijf met je poten van haar af!!!' Hij pakte Seth bij zijn schouder, draaide hem om en sloeg hem midden in zijn gezicht. Seth boog voorover en sloeg zijn hand over zijn neus. 'Jongen, je hebt mijn neus gebroken! Dit zet ik je betaald!' Hij stormde op Draco af en tackelde hem. Zo ging het nog even door, ze waren me compleet vergeten. En hoe leuk ik het ook vond dat twee sexy jongens voor mij vochten, moest ik ze wel uit elkaar zien te krijgen, voordat- 'MALFIDUS! STRANGELOVE! HOUD NU METEEN OP MET DAT IDIOTE GEDOE!!!'
Te laat, daar stond Sneep al, de deur de muur in geslagen. Toen ze in eerste instantie niet ophielden sprak Sneep een spreuk over ze uit en ze vlogen allebei naar de andere kant van de kamer. Toen de jongens uit elkaar waren richtte hij zich op mij. Hij keek me aan met zijn geniepige oogjes.
'En wat doet u hier, miss Stargazer?'
'Nou, uhm...'
Ik kon natuurlijk niet tegen Sneep zeggen dat ik voor hém hier was, in plaats voor Seth. Dag dekmantel.
'Ze kwam Draco opzoeken omdat ze een lelijke snee had opgelopen en niet wist waar de ziekenboeg was.'
Ik keek om, Seth lachte naar me. Toen keek hij naar Draco. 'En meneer heethoofd hier zag hoe ik haar overeind hielp en dat vatte hij verkeerd op.' Ik keek naar de grond, maar voelde Draco's gestaar mijn rug in graven. Sneep dacht even na en zei toen: 'Voor deze ene keer zie ik het door de vingers, maar de volgende keer krijgen jullie allebei straf. Kom miss Stargazer, ik zal je naar de ziekenboeg brengen.' Draco stampte terug naar zijn kamer en Seth wandelde nonchalant achter hem aan. 'Je eigen bed dit keer, oké?'
'Oh, ik zou niet anders duuurrrven…'
'Vertel eens miss Stargazer, waarom heb je niet gewoon aan je kamergenote gevraagd waar de ziekenboeg was?' 'Uhm, nou... Eh, ze had het over een belangrijke toets morgen en ik wilde haar niet storen in haar slaap.' Stil liep hij verder, ik hinkte achter hem aan.
'Madame Pleister, ik heb hier een gewonde voor u.' Er kwam een kleine, dikke vrouw uit het kamertje naast de slaapzaal. 'Och meissie toch, wat heb je gedaan?' Toen ik op een vrij bed ging zitten was Sneep al weer vertrokken. 'Ik moest naar de wc en onderweg struikelde ik.' Ik schrok hoe snel dat eruit floepte. Dat liegen ging me steeds makkelijker af zeg! Ze keek even naar mijn been en toen weer naar mij. 'Het lijkt erop dat je je aan een grijze grim hebt gesneden- daar kan ik je niet veel mee helpen, maar ik kan het wel voor je verbinden.' Ze pakte een zwachtel en begon hem om de snee te wikkelen. 'Zo. De komende twee dagen mag je absoluut niet lopen, dat been moet het klokje rond omhoog. Voor de week daarna zal ik je krukken meegeven.'
Dit kon ze toch niet menen? Dan zou ik mijn eerste lessen missen! 'Maar-' 'Nee niks te maar, jij gaat nergens heen. Dan mis je je eerste lessen maar, kan me niets schelen!'
Dus liep ik even later met krukken terug naar mijn kamer. Mary sliep nog steeds en ik was onderdehand ook bekaf. Ik ging op bed liggen en viel meteen weg. Wat een nacht zeg...