32 - Nathan, you're not yourself.

'Naruto! Ik heb het nou al duizend keer gezegd. Hoe vaak je er ook tegen aan beukt, je komt er niet door heen!' riep Kiba. Akamaru blafte. Hoe kon ik gewoon stil zitten en niets doen. Dan kan ik gewoon niet. 'Het is beter dan niets.' Ik riep een clone op en deed een Rasengan. Hij kaatste gelijk terug. 'Told ya.' zei Kiba koppig. 'Nou, ik probeer tenminste iets. Jij zit op je luie kont te wachten op een wonder.' Hij negeerde wat ik zei. Ik zuchtte. Aan de ene kant had hij wel gelijk. Het was hopeloos. Niet had tot nu toe geholpen. Echt helemaal niets. Ik vraag me af hoe het met Miaka gaat. Sasuke kon wel met haar weg zien te komen. Ik hoop zo dat er niets is gebeurd.
Mijn gedachten werden verstoord door een geluid van een opende deur. Ik keek op. 'Nathan.' Hij keek emotieloos mijn kant op. Hij leek afgeleid. 'Naruto,' begon hij. 'je houdt van Miaka, of niet soms.' Ik keek hem geshockt aan. 'Wat bedoel je?' 'Nou, precies zoals ik zei. Je houdt van haar. Ze is vervloekt, weetje. Veel mensen zijn bang voor haar.' 'Niemand is bang voor haar.' zei ik boos. 'Iedereen is bang voor jou. Nee, ze zijn niet bang. Ze haten je.' Hij focusde zich nu op mij. 'Hoe bedoel je?' 'Ze haten je omdat je Miaka zoveel pijn doet.' Ik was vastbesloten. Hij keek naar de grond. Hij dacht na. 'Ik doe haar geen pijn. Ik help haar. De Phoenix doet haar pijn. Ik wil dat de pijn weggaat, door de Phoenix weg te halen. Dat is alles. Ze is mijn kleine zusje. Ik doe alles voor haar.' 'Nathan, waarom gedraag jij je opeens zo... zo beschermend. De laatste keer dat ik je zag, wilde je dat Miaka Konoha ging vernietigen.' Hij schrok van wat ik zei. 'Dat zou ik nooit doen! Ik zal Miaka beschermen met mijn leven. Die keer in het bos, toen ik je voor het eerst zag, wilde ik haar alleen testen of ze sterk genoeg was om zichzelf te beschermen. Alleen dat!' 'En dat van Konoha? Dat was zeker iemand anders?' zei ik ongelovig. 'Ik was het in elk geval niet. Maar wat doen jullie hier eigenlijk?' Hij keek naar Kiba en mij. Verbaasd keek ik naar Nathan. 'Sakura moest ons hier brengen. Dat moest van jou.' Hij schudde zijn hoofd. 'Nee, dat is niet zo. Ik ken geen eens een Sakura. Naruto, waarom praat je zoveel onzin?' Versteend zond ik in gedachten. Het is raar. Als Nathan dat niet was, wie dan wel?