¦18¦

Ik klopte op de deur die open werd gedaan door Emily. Ze wreef de slaap uit haar ogen. ‘Hey Mai.’ Zei ze en ze liet me binnen. ‘Wat ben je vroeg.’ ‘Ik moet Sam spreken.’ Ze knikte en liep naar boven. Even later kwam Sam naar beneden. ‘Wat is er?’ vroeg hij. ‘Ten eerste wil ik dat jij Alfa blijft, ik zou over een paar jaar toch stoppen en verder gaan met mijn leven. En ten tweede, een bloedzuiger wil met je praten.’ Hij knikte. ‘Wie?’ ‘Edward Cullen, hij wacht bij de grens.’ Hij knikte en drukte een kus op mijn wang. Hij draaide zich om en liep naar de deur. ‘Oja, Sam?’ Hij keek weer naar me. ‘Je bevelen helpen niet bij mij.’ Hij reageerde niet en liep naar buiten. Ik grinnikte zacht. Zij Alfastem zou niet bij mij werken, omdat de mijne sterker is. Emily kwam weer naar beneden, met andere kleren aan. ‘Emily, weet jij wie zich nog bij de roedel gaan voegen?’ vroeg ik. Ze knikte en liep naar de keuken, ik volgde haar. ‘Sam had het over Embry, Embry Call.’ Zei ze. Ik knikte. ‘Meer?’ Ze haalde haar schouders op. ‘Ik zou het niet weten, dat moet je aan Sam vragen.’ Ik knikte, dan moet ik even wachten. ‘Mai? Wil ook een croissantje?’ vroeg Emily. Ik schudde mijn hoofd. ‘Ik heb al gegeten.’ Ze knikte en liep naar de tafel. Ik ging ook zitten en keek naar het tafelblad. Langzaam voelde ik mijn ogen dichtvallen. Ik knipperde en keek weer op. Ik was moe, maar had geen zin om te slapen. ‘Je ziet er moe uit.’ zei Emily. Ik knikte. ‘Paul riep me vannacht, een Cullen wou me spreken. Nou, hij wou waarschijnlijk de Alfa spreken, maar dat wist die Cullen niet.’ vertelde ik. ‘Je mag het bed in de logeerkamer gebruiken.’ Stelde ze voor. Ik schudde mijn hoofd. ‘Ik heb geen zin om te slapen.’ Ze lachte. ‘Waar is Sam eigenlijk?’ ‘Hier.’ Antwoorde Sam die in de deuropening stond.

~~{*}~~