~1~

roxeanne POV

Ik was op weg naar de volturi. Ik ging naar de volturi omdat Riley dood was. Ik wist wat hun waren en daarom dacht ik dat ik het beste naar hun kon gaan. Hun zouden mij misschien wel in een vampier kunnen veranderen. Ik keek naar buiten en zag het bordje met Volterra staan. Ik wist dat ik er nu bijna was. Ik reed in de straten van Volterra en hoopte echt dat ik hier zou mogen blijven. Het was hier zo mooi. Ik vond de ingang van de volturi. Ik liep rustig naar binnen. Achter de balie zat een vrouw. Zij was nog mens. Ik vroeg me af of ze zou weten dat haar bazen vampiers zijn. Ik liep naar haar toe en vroeg naar de volturi. Ze wees me de weg. We stopte bij een grote deur. De vrouw klopte even op de deur. Daarna kon ik naar binnen lopen. “en wie ben jij als ik het vragen mag” zei een man. “ik was de vriendin van Riley” zei ik. “ow hallo. Ik ben Aro” zei de man weer. “hallo Aro. Maar ik had een vraag. Zou ik misschien hier kunnen blijven”. Ik zag Aro even nadenken. “kom over een uur maar terug, dan hebben we een antwoord” zei hij na een tijdje. Ik knikte en liep naar buiten. Ik hoopte echt dat ik hier mocht blijven. Na een uur ging ik weer terug. Ik liep naar binnen. Aro stond al klaar. “ok je mag hier blijven. Maar we willen eerst weten hoe je heet. We kunnen ook zien dat je zwanger bent dus zou je dat ook even kunnen uitleggen”.
“ok mijn naam is Roxeanne. Ik ben inderdaad zwanger. Het is een tweeling. Ik ben dus zwanger van Riley, maar die leeft niet meer” zei ik met een brok in mij keel. “ok Jane zal je naar je kamer brengen. Er kwam een kleine blond meisje naar me lopen. “ik ben dus Jane” zei ze. Daarna liepen we samen naar mijn nieuwe kamer. Het verbaasde me dat ik het zo goed kon vinden met Jane. Ze was echt heel erg aardig. De meeste mensen zouden hun kind laten weghalen, maar Jane begreep mij. Ze zouden wel nooit zonder een vader leven, maar ze zouden in ieder geval wel mij hebben. We hadden ook al afgesproken dat Jane me zou veranderen als ik de geboorte niet zou overleven. ’s Avonds ging ik naar buiten op zoek naar een restaurant. Ik leefde we bij de volturi, maar ik moest toch echt gewoon mensen eten opeten. Ik vroeg me af of het jongens zouden worden of meisjes. Na het eten ging ik weer terug naar de volturi. Ik hoopte dat ze een paar boeken hadden. Ik zag Jane al op me afkomen. Nu kon ik meteen vragen of ze een paar boeken voor me hadden. “heey Jane. Effe een vraagje hebben jullie wat boeken voor mij” vroeg ik. “ja hoor. Loop maar mee naar mij kamer dan kun je er een paar meenemen”. Ik liep achter Jane aan naar haar kamer. Daar kreeg ik een grote stapel met boeken mee. Ik kon hier nog wel een paar maanden mee doen denk ik. Ik liep weer terug naar mijn eigen kamer. Toen ik op het bed zat begon ik met lezen. Met het boek nog in mijn handen viel ik in slaap.

_________________________________________

tips, reacties, kudo's?