Diary 1-1-2010

Ik blaas het stof van het dagboek af. Vaag komt het me bekend voor. Dan schiet het me ineens te binnen. Dit dagboek heb ik Sophie met de jaarwisseling van 2009-2010 gegeven. Ik sla het open en zie dat het helemaal volgeschreven staat. Een moment twijfel ik, maar dan begin ik te lezen.


1 januari 2010 02.28
Dear Diary,

Het klinkt misschien sneu dat ik als 14-jarige nog in een dagboek schrijf, maar ik wil mijn oma niet teleurstellen. Ze gaf me dit dagboek om 12 uur precies. Mijn oma komt uit een klein dorpje in Rusland. Daar is het een traditie dat kinderen tussen de 11 en 21 jaar(ja daar val je tot je 21e nog onder kind zijn) met Nieuwjaar een dagboek krijgen. Hier schrijven ze dan een heel jaar in en op Oudejaarsavond wordt het dagboek in het vuur gegooid, ten teken dat alles wat is gebeurt achter je wordt gelaten. En om mijn oma een plezier te doen, houd ik mij aan die traditie. Eerst zal ik maar wat over mezelf vertellen. Mijn naam is Sophie Natalya Aline Vjazemskaja. Ik ben 14 jaar en woon in Nederland. Mijn vader is Russisch. Vandaar mijn naam. Ik zit in atheneum 2. Mijn hobby's zijn afspreken met mijn 2 beste vriendinnen, winkelen, films kijken, muziek luisteren, piano spelen en dansen. Op school ben ik niet erg populair, maar gelukkig heb ik mijn 2 beste vriendinnen, Michelle en Annemiek. Met hun kan ik altijd heel veel lol beleven. Mijn muzieksmaak is erg breed. Ik luister van alles wel, van popmuziek tot traditionele Russische volksmuziek. Qua films houd ik vooral van komedies. Goed, ik denk dat dat wel genoeg is over mezelf. En omdat ik nog lang niet moe ben, schrijf ik nog maar iets over hoe Oud en Nieuw was. Gister heb ik met mijn ouders en broertje oliebollen gebakken. Mijn broertje heet Andrei en is 12 jaar. Ik heb ook nog een oudere broer van 16. Hij heet Dimitri. Ik kan het erg goed met mijn broers vinden. Mijn oma was aan het begin van de week helemaal vanuit Rusland naar Nederland gekomen. We hebben de hele avond met z'n allen spelletjes gespeeld. Om 12 uur gingen we allemaal naar buiten om vuurwerk af te steken. Het vuurwerk is echt zo mooi, maar dat in Rusland is toch mooier. We zijn tot een uur of 1 buiten gebleven. Daarna hebben we binnen nog wat gegeten. Om 2 uur moesten we gaan slapen, maar ik kon niet slapen, dus ik besloot maar wat te gaan schrijven. Maar inmiddels begin ik toch moe te worden, dus ik stop maar.

Liefs Sophie.


Ik herinner me die dag nog goed. We deden allemaal oud-Hollandse en Russische spellen. 's Nacht heb ik enorm van het vuurwerk genoten. Maar ik genoot het meeste van het aanzicht van mijn kleinkinderen die opgewonden vuurwerk afstaken. Helaas was dat afgelopen Nieuwjaar wel anders.