Together.

Noah

We waren ondertussen 2 weken verder. Steven lag nog steeds in het ziekenhuis en nog elke nacht was ik of Ibrahim bij hem. Wel ging het elke keer een stuk beter met Dilylah gaat het goed het is echt een lief klein meisje hoewel we er nog niet veel van kunnen genieten. Samen met Ibrahim loop ik door de gang van het ziekenhuis hij heeft Dilylah in zijn armen en geeft haar kleine kusjes. Ik open de deur en ik zie een leeg bedje geschrokken ren ik gelijk naar een net langs lopende verpleegster `Mijn zoontje lag daar nog vanochtend nu is hij weg is er iets ergs gebeurd?` roep ik gestrest. De vrouw glimlacht en zegt dat ze even gaat kijken. Na 3 minuten komt ze met een lach op haar gezicht terug. `Hij ligt op zaal mevrouw` blij en opgelucht bedank ik haar en lopen we samen naar de zaal. Ik loop naar het grote bedje toe en kijk verrast naar zijn gezichtje waar alleen nog een zuurstof slangetje in zit. `Kijk ibi` en ik leg mijn hoofd tegen zijn borst aan `Hij word beter Noah ik zij het toch` hij legt Dilylah naast hem en ze kruipen gelijk dicht tegen elkaar aan. `Ah wat lief ze herkennen elkaar` zeg ik ontroerd terwijl ibrahim foto's maakt.

Volgens mij hebben we wel 2 uur zo gezeten alleen maar kijkend naar onze mooie kindjes. Nu gaan we weer naar huis en hebben we hem weer achter moeten laten in het ziekenhuis wat mij elke keer nog veel pijn doet. Als de telefoon gaat neemt Ibrahim op en hoor ik hem lachend praten. `Schatje is het goed als David en Sophia komen vanavond?` ik knik blij het was lang geleden dat ik ze gezien had. Hun mochten alleen maar vanachter glas naar Steven kijken en ik had nooit de moeite genomen om ze echt even een tijdje te spreken omdat ik zo druk was met mijn kindjes. Als Dilylah opeens begint te huilen pak ik haar op en wieg haar zachtjes heen en weer. Ibrahim die achter me komt staan legt zijn hoofd in mijn nek neer `Over een paar weekjes hebben we 2 prachtige kinderen in huis Noah` en hij kust me in mijn nek. `Ja en dan kan ons nieuwe leven beginnen` en ik kus zachtjes en teder zijn lippen.