001
Er zijn nog geen reacties.
Jess!!! School!!! Nu!!!" mijn vader is pissed. als ik nog 1x te laat kom moet ik weg. weg naar amerika. weg van al mijn vriendinnen. dan moet ik naar een nieuwe school. ergens in zo'n plaatstje dat niemand kent. maar aan de andere kant. ik ben weg van mijn ouders. "jess!!!" roept mijn vader nog een keer. langzaam sta ik op en ik loop op mijn gemakje naar beneden. "in de auto." snauwt mijn moeder. niet mijn echte moeder. die is 2 jaar geleden omgekomen bij een ongeluk. en weet je?? 3 weken na de dood van mama had mijn vader een nieuwe vriendin. en geloof me als ik zeg dat ze een en al haat is. ze haatte me al voordat ze me kende. en dan was er vorig jaar nog op de bruiloft. ze wilde niet eens de dochter van haar toekomstige man erbij hebben. pech voor haar want ik was er toch. ze heeft mijn vader verandert. eerst was hij lief en zorgsaam. nu is hij stil en gesloten. hij is ook nog eens superstreng geworden. wij waren een happy family. ik stap de auto in. "we hebben besloten dat je morgen al naar amerika gaat." zegt ze. ik kijk ze kwaad aan. "en daarom moeten jullie me brengen??" vraag ik arrogant. ze doet haar mond open en dicht. haha gedist. ik zeg het maar niet hardop anders an ik nu meteen al vertrekken. "jess, bek dicht." mompelt mijn vader even later. "maar ik zei niks." protesteer ik. als we op school zijn stappen ze uit. ik probeer mijn deur open te maken. niks. ik zie haar aan de andere kant van de deur staan grijnzen. wat een rotstreek zeg. mijn deur op kinderslot doen. i mean, like duh... ik ben 16 ohr.... geen klein kidnd meer. tergend langzaam doet ze de deur open. als hij ver genoeg open is doe ik mijn voet ertussen en duw hem open. een beetje hard misschien. "eigen schuld." sis ik naar haar en ik loop heupwiegend weg. snel loop ik mijn vader achterna. "waarom moeten jullie eigenlijk mee?" vraag ik poeslief. "omdat we gaan melden dat je hier van school afgaat." antwoord mijn vader. gelukkig doet hij nog een beetje normaal als zij er niet is. met z'n tweeën zijn wij gewoon happier. mijn mond vormt een perfecte o. "mag ik dan naar de les?? dan kan ik het alvast vertellen." vraag ik als de bel gaat. mijn vader knikt. snel loop ik naar de les. vaag hoor ik haar nog protesteren. ik ga op mijn vaste plaats zitten. als iedereen in de klas zit sta ik op en loop ik naar voren. "uhm...." begin ik. "ik moet jullie iets vertellen." er komt een kleine glimlach op mijn mond. "tomorrow im gone!!!!" roep ik helemaal happy. iedereen kijkt me verbaasd aan. "en dat was eindelijk correct engels, mevrouw de leeuw." hoor ik de leraar zeggen. ik schrik me dood. "I know... maar het zal wel moeten als ik naar amerika ga hea." antwoord ik bijdehand. meteen krijg ik allemaal vragen. waarom ik ga en hoe lang ik wegblijf. ik beantwoord alles en dan is de les al bijna voorbij. ik ga weer op mijn plaats zitten. pfff nog 5 minuten. ik krijg een briefje op mijn tafel. volgende les weer... ik glimlach bij het idee. gewoon de hele dag geen les.....