Foto bij *~36~*

SOOOOOOOOOOOOORRRRRRRRRRRRRRRRYYYYYYYYYYYYYY DAT HET ZO LANG DUURDE.
Ik had even heel veel gedoe met mijn vervolg opleiding en bla en bla.
-____________________-

En sorry dat het een beetje een saai stukje is, maar daar moet jullie maar even mee leven want ander klopt mijn storyline niet meer XD

Enjoy~

36.
Ayumi liet haar schouders zakken. En zei niks meer. Samen lagen ze op bed. Itachi was aan het lezen en Ayumi deed niks. Ze dacht aan het schilderij dat beneden aan de muur hing. Die jongen, hij deed haar ergens aan denken. Hij had de zelfde kleur paarse ogen als haar en de zelfde zwarte haren alleen dan korter. Misschien moest ze het eens vragen aan de eigenaar van dit hotel, misschien weten ze wie het is. Ayumi knikte, ja dat moest ze doen. Ze ging overeind zitten. Itachi keek vragend op van zijn boek. “Itachi? Zullen we door het dorpje lopen?” Itachi schudde zijn hoofd en keek weer naar zijn boek. “We kunnen niet zomaar door het dorp gaan lopen zonder reden. We moeten niet onnodig buiten komen, sommige mensen zullen mij misschien herkennen. En het sneeuwt weer.” Ayumi zuchtte en liet zich weer op het bed vallen. Het is zo saaaaaai. “Itachi?” “Hnn?” “Wil je een spelletje spelen?” Itachi glimlachtte “Zoals?” “Ik heb kaarten bij, we kunnen gaan pesten ?” Itachi hoofd liet hij even vallen. “Ik dacht meer aan een ander spelletje” Ayumi keek verbaasd terug. “Wat had je in gedachten ?” Itachi grijnsde nu lichtjes en plaatste zijn boek op het nachtkasje. Hij kroop op zijn knieeen richting Ayumi. “I-i-itachi?” Een blos streek haar gezicht toen Itachi dichterbij kwam. “Hnnn?” Itachi gaf haar kleine kusjes in haar nek en ging zo voorzichting via haar kaaklijn naar haar mond. Even staarde hij haar haar diep in haar ogen, maar toen hun lippen elkaar raakte gingen bij beidde hun ogen dicht. Handen gingen over elkaars lichaam. En kledingstukken lagen vergeten op de vloer.

“HIDAN !!!” Kakuzu keek saggerijnig naar de man die zo’n 20 meter achter hem aan sloffte. “WAT WIL JE OLDF*CKER” Schreeuwde Hidan kwaad. Kakuzu balde zijn vuist en haalde diep adem door zijn neus om te voorkomen dat hij niet weer Hidan’s hoofd er af zou slaan en het er ook weer op zou moet naaien. “Hidan, loop door” Kakuzu wachtte totdat Hidan weer naast hem liep en begon toen ook weer te lopen. “Ikheb het koud” Neeee als hij nou ook nog gaat zeuren, dan sla ik zijn hoofd er echt af en naai ik het niet terug. Kakuzu keek geëiriteerd naar Hidan. “Misschien moet je dan toch eens je jas dicht doen, imbeciel” “Wie noem jij een imbeciel?, imbeciel.” Kakuzu schudde zijn hoofd, oké hier ga ik niet op in. Hij word waarschijnlijk alleen maar irritanter en irritanter. “En het hoort bij mijn imago, OLDF*CKER” “WHATEVER, DAN MOET JE NIET ZEIKEN !!!!” Hidan trok zijn mond open maar Kakuzu schoptte hem in zijn maag. “Waag het niet om je bek open te trekken, Mogool” Hidan zij niks meer en liep boos achter Kakuzu aan.
Na een uur kamen ze aan in een dorpje. Alles was helemaal wit en zelfs de huizen waren amper zichtbaar. “Is dat een hotel” Hidan hield zijn hand boven zijn ogen en kneep zijn ogen tot spleetjes. “Ja maar die is veel te duur” “Like i care, oldf*cker” “Ik heb het geld en ik zeg nee” “I don’t care, ik heb het koud en ik wil een normaal bed” Hidan stak zijn vinger in een beschuldigende manier naar Kakuzu. Kakuzu keek even moeilijk, maar zelf wou hij precies hetzelfde als wat Hidan wou. “Whatever” Samen liepen ze richting het hotelletje. Kakuzu chekcte in en op het moment dat ze naar boven wouden lopen liep Ayumi de trap af. “Hidan, Kakuzu ?” “Ayumi-chan ?” Hidan keek blij naar het meisje. “Waarom waren jullie weg gegaan, ik heb heel deze f*cking weg moeten lopen met de oldf*cker” Ayumi glimlachtte en verontschuldigde zich. Kakuzu staarde naar haar. Er was iets met haar. Er ontbreekte iets maar wat ? “Nou ik ga naar boven, ik ben f*cking moe” Hidan lachtte en gritste de sleutel uit Kakuzu’s hand. Kakuzu wou al op hem schelden, maar stopte toen hij Ayumi hoorde zeggen dat ze verder naar beneden ging. “Ayumi, waar ga je heen?” Ayumi keek op. “Er is iets dat ik wil vragen aan de eigenaar van het hotel?” Kakuzu vertrouwde het niet en liep naar haar toe. “Wat ga je vragen?” Ayumi haalde haar schouders op maar begon toch te praten. “Er is iets met het schilderij dat in de lobby hangt, ik wil graag weten wie het is, hoezo ?” “Gewoon zomaar.” Het meisje knikte en liep verder naar beneden. Nog steeds is er iets niet goed met haar. Kakuzu keek haar na. Ze is bleker en ze ziet er een beetje ziek uit. Er is iets. Misschien weet Itachi hier meer van.


Reactie onegai~

Reageer (4)

  • NatteTosti

    luf it!
    verdah! verah! veerdddaaaahhhhh!!!!

    ik vind het een geweldig verhaal!

    XX

    1 decennium geleden
  • AvatarMargo

    verder DUM DUM DUUM verder DUM DUM DUUM!!

    1 decennium geleden
  • MiekieChan

    Whaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa nieuwschierig!!!!!! snel veder xD
    ik ben benieuwd van wat voor een clan Ayumi komt...
    nogmaals
    SNEELLLL VEEDDERR!!!!!!

    1 decennium geleden
  • IDunnoXD

    oeeeee, verder!!!!!!!!!!!!!

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen