16 januari

De eerste 2 lessen, scheikunde en biologie, gingen maar traag voorbij en iedereen zat strak van de zenuwen. Vooral Sterre was heel erg zenuwachtig. Zo zenuwachtig dat ze bij het dissecteren van 1 of ander klein beest mee moest kijken met Raphael omdat ze te veel trilde. “Gaat het wel?” vroeg Raphael. Sterre knikte. “De zenuwen.” Antwoordde ze met een geforceerde glimlach. Toen was het toch tijd voor de musicalles.

De sfeer in de klas was erg gespannen. Vooral toen Camilia haar ogen over de klas liet dwalen om er een groepje uit te kiezen. “We gaan beginnen met Emmy en Laura.” Glimlachte ze uiteindelijk. “Laura speelt piano en Emmy zingt, toch?” vroeg Camilia voor de zekerheid. De 2 meiden knikten. Laura zette de eerste tonen in. Het was een eigen versie van ‘A Thousand Miles’ van Vanessa Carlton. Raphael keek met open mond naar de vingers van Laura. “Dit is niet normaal.” Mompelde Raphael met zijn mond die half open hing. “Euh, Raphael, je mond staat open.” fluisterde Sterre. Raphael glimlachte verlegen naar haar. “Dat is niet gemakkelijk om te spelen.” Fluisterde Raphael terug. Sterre knikte. “Kan ik geloven.” Hun 2 hadden snel gedaan, en wat was dat goed! “Het volgende groepje dat op het podium mag gaan…” Camilia werd onderbroken door geklop op de deur. “Binnen.” Zei Camilia. Het was Hubertus, samen met een meisje. Het meisje had een jeansbroek aan met een felrood t-shirtje en een loshangend blauw vestje erboven. Haar korte haar viel nonchalant over haar voorhoofd. “Is zij nieuw?” vroeg Raphael aan Sterre. “Ik denk het.” Antwoordde die. “Dit is Wolfje.” Zei Hubertus. “Zij komt hier les volgen en woont ook voor een tijdje in Het Huis Anubis.”