11 november

“Sorry, ik wil niet dat Anastacia nu al door heeft dat ik je leuk vind.” Zei Raphael blozend. Sterre kon haar oren nu helemaal niet geloven ‘dat ik je leuk vind…’ spookte er door haar hoofd. Raphael legde weer zijn hand op die van Sterre. Hun vingers versmolten met elkaar. Sterre haar blik dwaalde af van hun versmolten handen naar de ogen van Raphael. Raphael kwam dichter bij Sterre. Hij liet zijn neus de hare aanraken. Sterre voelde heel haar lichaam tintelen. Ze sloot haar ogen. Ze voelde Raphael’s lippen op de hare. Hun kus leek eeuwig te duren. “Ik hou van jou, Sterre De Wit.” Glimlachte Raphael terwijl hij zijn grote hand op Sterre’s gezicht legde. Sterre sloot haar ogen terwijl Raphael met zijn duim over haar wang wreef. “Ik ook van jou.” Zei Sterre schor. Raphael kuste haar weer zachtjes. “Eten!” ze schrokken op van Arlène. Het was tijd voor het dinner. “Laten we maar naar beneden gaan.” Zei Sterre. Raphael drukte nog snel zijn lippen op Sterre’s wang die verlegen naar hem glimlachte. “Nu wel.” Zei hij lief en samen liepen ze naar beneden.

Beneden aangekomen, zaten ze weer zo ver mogelijk van elkaar. Anastacia ging natuurlijk naast Raphael zitten. Tijdens het eten keken Sterre en Raphael elkaar lief aan. “Mis ik hier iets?” vroeg Pim. “Hoe bedoel je?” vroeg Marcel. “Ik zou niet weten wat je zou moeten missen.” Zei Raphael onschuldig. Zo deed hij Sterre blozen. “Hier hebben jullie elk jullie lievelingsgerecht.” Glimlachte Arlène die de borden op tafel zette. Pim at wortelstoemp met biefstuk, Anastacia Sushi en Marcel frietjes met hamburgers (en heel veel sambal). Toen bij Sterre en Raphael hetzelfde, spaghetti, kwam te staan, lachten de 2 eens naar elkaar. Raphael schreef iets op een briefje en gaf het onder tafel aan Sterre. Na het eten in de tuin? Dikke kus van mij! Stond er op. Sterre bloosde. Wat was Raphael van plan? Ze knikte naar Raphael. Die glimlachte nog eens lief naar haar.