¦17¦

Ik werd wakker door wolfgehuil. Snel stond ik op en sprong uit het raam. Ik trok al rennend mijn kleren uit en veranderde. Paul? Wat is er? Vroeg ik. Bloedzuiger bij de grens, hij wil met je spreken. Ik knikte en rende naar de grens. Een vampier met bronskleurig haar stond bij de grens te wachten. Hij keek me aan. ‘Waar is Sam?’ vroeg hij. Alsof ik antwoord kon geven, hij kon me niet verstaan. ‘Dat kan ik wel, ik kan je gedachten lezen.’ Fijn. Sam ligt waarschijnlijk nog in bed. Hij knikte. ‘Maar ik moet hem spreken.’ Zei hij. Je zal het met mij moeten doen, ik ben Mai. ‘Edward Cullen, kan je tegen Sam zeggen dat ik morgenochtend hier sta?’ vroeg hij. Sure. Dacht ik. ‘Dankje.’ Zei hij en hij liep weg. Ik keek hem nog even na, raar. Paul? Maak Jared wakker en laat hem zijn wachtronde lopen. Zei ik. Oke. Hij veranderde terug. Ik rende naar huis en veranderde weer terug. Ik trok mijn pyjama weer aan en sprong mijn kamer weer in. Ik keek naar de klok, half zes. Ik zuchtte, ik ga me wel aankleden, slapen heeft geen nut meer. Snel trok ik een topje en een korte broek aan en liep naar de keuken. Ik maakte een ontbijtje en at het snel op. Daarna maakte ik mijn bed op en nam mijn koffers weer mee naar de woonkamer. Een uur later kwam mijn moeder slaperig naar de keuken. ‘Jij bent vroeg wakker.’ Zei ze. Ik haalde mijn schouders op. ‘Kon niet slapen, maar ik ga even naar Sam.’ Zei ik en ik liep naar buiten.

~~{*}~~