Thoughts of summer

De bel weerklinkt doorheen het hele gebouw. Nog een laatste knuffel en dan stormt iedereen naar buiten. Een vloed van leerlingen stroomt richting de fietsenrekken. School is out for summer! Er staat me een heleboel te wachten deze zomer. Al dromend fiets ik naar huis. Hetgeen ik allemaal weer kan doen in de vakantie laat me fantaseren, maar de gedachten dat ik waarschijnlijk de helft van de klas nooit meer ga zien ontstemd me. Ik moet het zo zien: ik heb er wel vrienden voor het leven gemaakt. Vrienden waarmee ik onze 18e verjaardag dit jaar ga vieren. We kozen ervoor om de traditie te doorbreken en geen vat te geven. Nee, we gaan naar de Efteling. Het is veel goedkoper en je hebt geen kater nadien. Hier is over nagedacht. Over katers gesproken. 31 juli tot 7 augustus gaat een goed feestje worden. Eerst een hele marathon varen om de volgende dag te beginnen met kayak kamp. Aansluitend zijn het dan weer de Kastelse Feesten en kan mijn tent gewoon blijven staan. Geweldig toch? Je kan je lam zuipen en hoeft niet eerst nog 20 minuten naar huis te rijden. Het enige gevaarte is dat je met je zatte kop de rivier over moet. Als dat maar goed gaat. We gaan echt nog mogen lachen. Ik kom aan bij de stoplichten. Even stoppen met dromen en opletten. Go! Waar was ik gebleven? Ahja, kamp. Dit jaar ben ik nog eens monitor. Ik heb nu al geweldige straffen in mijn hoofd. Wat ben ik toch weer gemeen. Ik zie het al helemaal zitten. Vooral dat kayakken dan, het is nu eenmaal een kayak kamp. Ik heb daarbij ook nog voldoende kayakweekends gepland. Ik moet niet bang zijn om weinig te kunnen kayakken. Ik zet mijn fiets in het schuurtje. Mijn benen sloffen naar binnen. Ik word ruw uit mijn dagdroom ontwaakt. “H-h-h-oer”. Mijn broertje is blijkbaar weer blij me te zien. Ahja, ik negeer hem maar. Sommige mensen zou ik liever wel missen.