With pleasure ~ CB - 48

Wanneer ik de volgende ochtend wakker wordt lig ik nog steeds in Strify's armen. Voorzichtig maak ik me los en kruip het bed uit om me snel te douchen en frisse kleren aan te doen, die tijdens het werken niet in de weg zouden zitten. In de koffer zoek in naar een dun lichtbruin jurkje en mijn hoge hakken waar een print van bloemen op zitten. Snel leiden mijn voeten me de badkamer in en douche in me in minder dan vijf minuten, aangezien ik mijn haren niet hoefde te wassen. Eenmaal aangekleed zoek ik naar een elastiek en bind mijn haren vast in een losse, slordige knot waar ik nog snel een dubbele haarband in steek. Mijn ogen maak ik met lichte make-up op en een hele lichte rouge strijk ik met mijn vingers op mijn jukbeenderen. Eenmaal klaar met alles trek ik mijn schoenen aan en loop de badkamer uit en zie Strify nog slapen. Zal ik hem moeten wekken? Wanneer hij zich omdraait en niet wakker wordt besluit ik eerst eens te gaan kijken of de andere vier al wakker zijn. Van het kastje naast de deur pak ik de sleutel en loop de gang op. Rechts was de kamer van Kiro. Zacht klop ik op de deur en wacht even. Wanneer er geen beweging ik stap ik naar de overkant en klop ik Yu's deur. Buiten de mauw van Max' hoor ik niks. 'Yu..' Begin ik, aangezien Max naar buiten zou moeten en honger zou hebben. 'Yu..' Zuchtend loop ik weg, naar Romeo's kamer, wanneer Yu niet antwoord. Ook Romeo blijkt nog te slapen, maar wanneer ik bij Shin aanklopt maakt deze de deur open met natte haren. Ik lach zachtjes en loop naar binnen als hij de deur verder open maakt. 'Je bent de eerste. Die anderen zijn nog ver weg.' Shin knikt terwijl hij plaats neemt op de bedrand en zijn haren begint af te drogen. 'Heb je aangeklopt?' Ik knik op zijn vraag. 'Hard?' 'Nee.' Shin kijkt me grijnzend aan vanonder zijn handdoek. 'Dan slapen ze inderdaad door.' 'Maar ik kan jullie toch niet wakker maken?' 'Waarom dat niet? Vandaag moet er gewerkt worden.' Lacht hij en staat op waarna hij mij meesleurt de gang op en op de deuren van de mannen begint te roffelen. Ik lach me slap, al helemaal wanneer en vier slaperige, maar ook kwade gezichten verschijnen en ons aankijken. 'Zijn schuld!' Breng ik lachend en wijzend naar Shin uit.