Riley tell me?!

Tony draait zijn oprit op. Bij mij slaan nu echt de zenuwen toe. Zo zenuwachtig ben ik nog nooit geweest. Ik ben echt bang dat ze zullen denken oh is zij er ook weer? Nu kan ik hem echt knijpen.'We zijn er' zegt Tony. Ik knik en stap uit. Hij haalt mijn koffer uit de achterbak en zet hem voor me neer. 'Ben je zenuwachtig?' 'Nog al. Ik ben best wel bang' zeg ik. Hij wrijft over mijn rug. Ik hoor al skateboard wieltjes in de achtertuin. Ja Riley heeft een klein skate parkje in zijn achtertuin. 'Riley, David en Jaws weten nog niet dat je komt, dus het zal wel een grote verrassing voor ze zijn' Ik glimlach en knik. 'Kom geef je koffer en tas maar aan mij ik zet het vast binnen neer. Dan kun je de jongens gaan verrassen' Oké Jennifer diep in en uit ademen loop nu rustig naarde achtertuin. Met stalen zenuwen loop ik naar de achtertuin waar ik Riley zie staan. David en Jaws zie ik nog niet. Die zijn er blijkbaar nog niet. Als ik eerlijk mag zijn Riley ziet er nu echt lekker uit. Hij is of word dit jaar 16. Een jaartje ouder maakt niks uit. Wacht eens Jennifer niet verliefd worden op je beste vriend. Oké nu is het moment blijf hier staan en schreeuw nu keihard Riley. 'Riley! Mijn beste vriendje!' roep ik hard. Hij draait zich om en zijn gezicht klaart op. 'Jennifer! Mijn beste vriendinnetje!' roept hij hard en rent op me af. Ik open me armen en hij doet hetzelfde. Blij omhelzen we elkaar. Hij laat me los en zegt 'Wauw je ziet er echt... wauw!' Ik glimlach.
Samen lopen we naar binnen en gaan naar zijn kamer. Er staat nog geen bed klaar of matras of wat dan ook. 'Waar slaap ik?' vraag ik verbaasd aan Riley. Hij lacht even en zegt 'Bij mij in bed natuurlijk. Weet je niet meer dat we altijd in het zelfde bed lagen?' Ik lach verlegen en gooi dan mijn tas op zijn bed. Dan plof ik neer op zijn bed en pak mijn Blackberry uit mijn tas. Riley komt naast me zitten en slaat zijn armen rond mijn middel. 'Wat doe je?' vraag hij. 'Iets wat je niet aan gaat' Hij trekt me naar achter en we vallen allebei om op het bed. 'Riley laat me los!' roep ik. 'Vertel dan wat je aan het doen bent!' 'Nooit!' Dat had ik beter niet kunnen zeggen want Riley begint me te kietelen. 'Riley stop! Riley!' hik ik. 'Zeg dan wat je doet!' 'Riley!' roep ik nog een keer. Dit keer met succes want hij laat me los. 'Nu wil ik een kusje omdat je niet wil zeggen wat je doet' zegt hij met een pruillipje. Ik geef hem een kus op zijn wang en sta dan op. 'Waar denk je heen te gaan' vraagt hij. 'Ergens' 'Dacht het niet!' zegt hij, pakt me bij mijn middel en trekt me naar achter op bed. 'Maar David zei in zijn e-mail dat jij me iets wilde vertellen' Ik voel gewoon dat hij rood aan loopt. 'Ik uh, ik....'