Foto bij girlfriend

de volgende dag kwam ik jack tegen in de gang.die droom zat me nog altijd dwars.hij had me gisteren gekust .nu is het defenitief:hij is verliefd op me,hij speelt met mijn voeten
of hij houdt me voor de gek.ik denk 1 van de 2 laatsten.jongens hebben me al vaak genoeg bedrogen.maar toen ik dichtbij genoeg bij hem stond omhelste hij me.
niet zo een kleine vrienschappelijke omhelzing maar echt een knuffel alsof ik zijn vriendin was."kom je even met me mee?"zei hij."waarnaartoe?"vroeg ik.
"dat zal je wel zien."zei hij met een glimlach.ik liep met hem mee.we gingen net als gisteren naar de fietsenstalling."jack,we gaan toch niet weer spijbelen he?"zei ik.
"heeft jane je giseren op je donder gegeven?"vroeg hij."hoe weet jij dat nu weer?"vroeg ik verbaast."mijn pa heeft het tegen me gezegt.geen idee waar hij het vandaan heeft".
er klopte iets niet.hoe kon zijn pa weten dat ik nu bij jane woon en dat hij me op mijn donder heeft gegeven?och rose je ziet spoken,zei ik tegen mezelf.
"maar wat ik je nu wou vragen"vervolgde jack.hij kwam dichter naar me toe."rose ik ken je nog niet geweldig lang,maar toch weet ik welke vorm je gezicht heeft,hoe je stem klink,
de kleur van je haar en van je ogen.ik ken het geluid van je lach en het geluid als je verdrietig bent"."dus wil je mijn vriendin zijn?".hij keek me hoopvol aan.dit leek meer op een huwelijksaanzoek
dan op een klein verkeeringkje.
"ja naturlijk wil ik dat."zei ik net even gelukkig als hij leek te zijn.toen hielden we het allebei niet meer uit.we bogen naar elkaar toe.ik deed mijn ogen dicht en voelde hoe zijn lippen
de mijne raakte.de bel ging maar dat maakte niet uit.op dit moment was ik het gelukkigste meisje van het heelal.net op het moment dat we stopten,kwam de directeur.een verbitterde,
lichtgeraakte,overspannen man.
'daar zijn jullie!hoe durven jullie niet naar jullie les te gaan?!'zei hij tegen ons.'wel,krijg ik nog een antwoord?'
we kregen zelfs geen tijd om een antwoord te geven.
'nablijven!allebei!'gilde de directeur.we konden niets zeggen,alleen maar elkaar glimlachend aanstaren.er besond niets meer.alleen wij tweeën.
'naar jullie lessen!!!!!!'schreeuwde de directeur.we konden nog altijd niets zeggen.hij rukte ons uit elkaar.'tijdens de middagpauze in mijn kantoor!!'zei hij.
eindelijk konden we reageren.
we gingen naar onze lessen en moesten daar natuurlijk ook uitleggen waar we waren en blablabla.en tijdens de les kon ik ook niet opletten.
na een lange dag kwam ik weer thuis.deze periode van de week is altijd het moeilijkste;weekend.2 lange dagen zou ik jack niet meer zien.geen nummer,geen adres,geen contact.
misschien kan ik naar de boekwinkel gaan waar hij werkt.maar voor zover ik weet doet hij dat maar een paar dagen per week.
dus ben ik gedoemd om 2 dagen bij jane te zijn.hij mag nog altijd niet gaan werken.dus ik moet zelf maar naar de CBI gaan.komt goed uit.ik begin grace wel een beetje te missen.
van rigsby en cho ben ik eerlijk gezegf een beetje bang.cho is de serieuse agent en rigsby is de grote-ik-haat-je-agent.maar nu moet ik gaan slape.moet morgen vroeg uit de veren

Reageer (1)

  • Wolfclaw

    S.U.P.E.R! (Meer kan ik niet zeggen.)

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen